Το πακέτο με τα χρώματα περιείχε ηλεκτροστατική πούδρα σε δύο τόνους, δηλαδή το χρώμα gun metal για να βγεί όπως θα φαίνεται στις δαγκάνες έχει διπλή διαδικασία, το πρώτο χρώμα είναι ακριβώς σαν το χρώμιο και το δεύτερο χρώμα είναι ένα ματ διάφανο βερνίκι που μόλις πέφτει επάνω στο πρώτο χέρι πέρνει αυτή την απόχρωση. Αν θέλει κανείς να παραμείνει like chrome υπάρχει το κατάλληλο βερνίκι που δεν του αλλοιώνει την απόχρωση, και αυτό το βερνίκι ακολουθεί την ίδια διαδικασία, είναι πούδρα και ψήνεται στον φούρνο.
Τα άλλα χρώματα είναι κεραμικά για χταπόδια κλπ εργασίες όπου απαιτείται αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες. Η εγκατάσταση απαιτεί αμμοβολή ( τώρα ετοιμάζεται μια καμπίνα ) ένα φούρνο, αυτός βρέθηκε 2 χέρι από ένα εστιατόριο γιατί έχει το πλεονέκτημα να έχει αντιστάσεις και στο βεντιλατέρ που διασκορπίζει την θερμοκρασία μέσα στον θάλαμο έχοντας εμπρός από αυτό μια ασπίδα και ο αέρας διοχετεύεται γύρω - γύρω και όχι απευθείας επάνω στα αντικείμενα γιατί θα απομάκρυνε την πούδρα, έγινε το σχετικό service, αλλάχτηκε και το θερμοστοιχείο που ήταν κομμένο και ο φούρνος έγινε λειτουργικός.
Για όσους δεν γνωρίζουν η ηλεκτροστατική βαφή είναι πούδρα που κάθεται επάνω στα μεταλλικά αντικείμενα τα οποία είναι αρνητικά γειωμένα και το πιστόλι φορτίζει θετικά την πούδρα, εννοείται ότι η πούδρα είναι ειδική και όχι ένα τάλκ.
Για να γίνει επιτυχημένα μια ηλεκτροστατική βαφή απαιτείται γνώση που σημαίνει αρκετό διάβασμα, υπομονή γιατί πρέπει να ακολουθήσεις τις οδηγίες by the book, καθαριότητα, και προσοχή στη λεπτομέρεια, αδεν ακολουθήσεις όλη την διαδικασία κρίνοντας ότι οι οδηγίες είναι υπερβολικές και τα κάνεις και βιαστικά το αποτέλεσμα θα είναι για μπάτσες.
Οι δαγκάνες καθαρίστηκαν πρώτα χημικά ( αφού βέβαια βγήκαν όλα τα ελαστικά μέρη τα οποία και αλλάχτηκαν μετά την βαφή με σέτ επισκευής από την Stoptech Αμερικής ) πήγαν για αμμοβολή με λεπτόκοκκα οξείδια αλουμινίου και όχι με μια οποιαδήποτε άμμο, ( ελπίζουμε τα επόμενα αμμοβολίσματα να γίνουν στην δική μας καμπίνα ) συνήθως εδώ οι γνώστες χρησιμοποιούν μαύρη άμμο που είναι ότι πιο ακατάλληλο για τα αλουμίνια ( παρένθεση, με την ίδια άμμο αμμοβολίζουν τα πάντα, όπως και το ανοξείδωτο στο οποίο πρέπει να γίνει βολή με υαλοβολή, ψιλά γράμματα ).
Μετά ακολουθεί το μασκάρισμα, όλη η διαδικασία μετά την βολή πρέπει να γίνεται με ελαστικά γάντια γιατί το χέρι αφήνει λάδι επάνω στην ήδη τραχειά επιφάνεια, το μασκάρισμα γίνεται στις θήκες των εμβόλων για να μην περάσει πούδρα μέσα όπως και στις τρύπες με τα σπειρώματα που μπαίνουν τα σωληνάκια, εννοείται ότι έχουν βγεί και τα λαμάκια που κάθονται τα τακάκια, γίνεται κανονικό ξεβράκωμα δηλαδή.
Οι δαγκάνες τώρα πρέπει να γειωθούν καλά, όσο καλύτερη είναι η γείωση τόσο περισσότερη πούδρα κάθεται επάνω στο αλουμίνιο και δεν αφήνει στίγματα, αυτό δεν γίνεται με απλό κρέμασμα like others αλλά πρέπει να γίνεται με βίδωμα, έτσι περάστηκαν βίδες στα σημεία που περνάνε οι βίδες που τις στηρίζουν κανονικά προφυλάσοντας και τις τρύπες από την εισχώρηση πούδρας που θα μίκραινε τις διαμέτρους και θα απαιτούσαν καθάρισμα.
Και ήρθε η ώρα της μεγάλης στιγμής, εννοείται ότι είχαν γίνει πρώτα δοκίμια με διάφορα κομμάτια αλουμινίου αφού για πρώτη φορά είδαμε και ακουμπήσαμε πιστόλι ηλεκτροστατικής βαφής. Αφού το πρώτο χέρι περάστηκε με επιτυχία μπήκε η σχάρα με τις κρεμασμένες δαγκάνες στον φούρνο που είχε ήδη 250c και έμειναν εκεί περί τα 30΄ ώστε να πάρουν θερμοκρασία σε όλες τις επιφάνειες και να γίνει σωστό baking.
Στην συνέχεια βγήκε η σχάρα έξω και περάστηκε το δεύτερο χέρι που είναι το ειδικό μάτ βερνίκι και ξανά στον φούρνο για 20΄, το αποτέλεσμα αν και ήταν η 1η προσπάθεια δικαίωσε τον κόπο, το κόστος και το ατελείωτο διάβασμα γιατί χωρίς διάβασμα ούτε αυτοί που βάφουν χρόνια ακολουθούν τις οδηγίες αφού τα ξέρουν όλα, αλλά και κανείς δεν θα καθίσει να σου δείξει τι και πως.
Να πω εδώ ότι η εταιρεία των χρωμάτων που προτιμήσαμε θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως και είναι πρωτοπόρος στις κεραμικές βαφές ( όχι με πλάσμα ) επίσης να προσθέσω ότι οι προσπάθειες σε λογικά πλαίσια να τις γδάρουμε με αιχμηρό αντικείμενο και με χτυπήματα με σφυρί απέβησαν άκαρπες, τώρα πόσο λογικό είναι να χτυπάς ένα αλουμίνιο και αυτό να στραβώνει και η βαφή να μην έχει ούτε σημάδι, ξέρω εγώ ?
Επόμενο project μετά από μήνες η προσπάθεια για in house ανοδίωση, σκληρή όχι απλή.
Εδώ ένα μικρό δείγμα από το αποτέλεσμα