- 10 Δεκ 2021, 13:44
#741097
Ήρθε και η ώρα που κανείς δεν σκέφτηκε ότι περίμενε 
...
Έχοντας οδηγήσει το συγκεκριμένο Honda Accord, έχω μπει στον εξής προβληματισμό:
Να δώσω την μπεμπέκα και να πάρω το Honda; Δεδομένης της πολύ καλής σχέσης με τον ιδιοκτήτη - συνάδελφο, το θέμα της τιμής θα το βρούμε. Πρακτικά, πουλάω την πενβέ και βάζω κάποια λίγα λεφτά (του στυλ 1-2-3Κ ευρώ). Εάν γίνει αλλαγή θα γίνει αποκλειστικά και μόνο για να πάρω το συγκεκριμένο Honda Accord, που το ξέρω πως είναι άψογο. Δεν υπάρχει το παραμικρό ενδεχόμενο να πάρω άλλο αμάξι. Δεν κωλοτρίβομαι να δώσω την μπεμπέκα, δεν μου έχει μπει το σαράκι να αλλάξω (γενικά δεν λειτουργώ έτσι, προτιμάω να κρατάω τα πράγματα μέχρι να λιώσουν). Τώρα, τα συν και τα πλην της συγκεκριμένης λύσης:
1) Οδηγικά: Η μπεμπέκα είναι εξαιρετική στην οδήγηση. Πισωκίνητη, εξαιρετική ανάρτηση και τιμόνι (της λείπουν βέβαια 30-40 άλογα, αλλά τι να κάνουμε...). Πιο βαριά αίσθηση σε σχέση με το Honda βέβαια, αλλά στις στροφές είναι ένα κλικ καλύτερη. Τo Honda είναι εξαιρετικό (και έχει μία πολύ καλή και ανάλαφρη αίσθηση, σαν να οδηγάς κάτι πολύ μικρότερο - ελαφρύτερο), αλλά ένα κλικ πίσω. Δεν μπορώ να πω ότι θα με χαλάσει ιδιαίτερα (μια χαρά είναι και το έπαιρνα άνετα για μία βόλτα εκείνη την Κυριακή το χάραμα στο βουνό).
2) Άνεση - χώροι: Το Honda είναι λίγο καλύτερο. Όχι κάτι συγκλονιστικό, αλλά απορροφάει καλύτερα τις ανωμαλίες και είναι λίγο πιο ευρύχωρο πίσω (και πολύ για τις αποσκευές). Σημαντικό (αλλά όχι deal breaker) φάουλ η ανυπαρξία πίσω αεραγωγών. Είναι όμως το Honda πολύ πιο άνετο στο πλάτος, τόσο εμπρός (στην μπεμπέκα ακόμα και εγώ, που είμαι 1,75 και 75 κιλά αισθάνομαι ώρες ώρες ότι κάθομαι πάνω στο κάθισμα, όχι μέσα
), όσο και πίσω όπου θα κάτσουν 3 πολύ πιο άνετα. Ηχομόνωση είναι στα ίδια περίπου (ένα κλικ καλύτερο το πενβέ).
3) Επιδόσεις - κατανάλωση: Το Honda πρέπει να είναι λίγο καλύτερο (0-100 σε 10 δίνει το δικό μου σε 9,5 το Accord αν δεν κάνω λάθος), κάτι λογικό, μιας και έχει 5 άτια παραπάνω, αλλά και καμιά 100 κιλά λιγότερα (και λιγότερες απώλειες μιας και είναι προσθιοκίνητο). Στις ρεπρίζ δεν πρέπει να υπάρχει και πάλι κάποια σοβαρή διαφορά (και στη χειρότερη κατεβάζεις και μία ταχύτητα παραπάνω, ποιός θα χαλαστεί να ακούσει λίγο Vtec στις 6000+ σαλ;
), ενώ η κατανάλωση πρέπει να είναι πάνω κάτω ίδια, με μία μικρή διαφορά υπέρ του Honda. Τα μοτέρ και τα δύο είναι πολύ γραμμικά, ίσως ένα απειροελάχιστο κλικ πιο γεμάτο χαμηλά το γερμανικό, αρκετά κλικ καλύτερο το γιαπωνέζικο ψηλά (και σε ήχο ).
4) Εξοπλισμός: Και εκεί πάνω ισοπαλία, η μπεμπέκα έχει ξένον, δέρματα και ηλιοροφή (ιδίως τα δέρματα εντελώς κλάιν), το Honda έχει cc... Να σημειώσω πως τα ξένον δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο, πιο πολύ θα μου λείψει το ότι στρίβουν (έστω και λίγο), παρά η ισχύς που υποτίθεται πως έχουν, που δεν είναι και τόσο πιο μεγάλη από τα απλά εν τέλει...
Η μεγάλη διαφορά όμως είναι στην αξιοπιστία - διάρκεια στο χρόνο που θα έχει το κάθε αμάξι. Η μπεμπέκα, όπως κάθε γερμανικό που σέβεται τον εαυτό του (ιδίως τα πρήμιουμ) δεν νομίζω να αντέξει πολύ πάνω από 200Κ χλμ (τώρα έχει 108Κ), δηλαδή 5-6 χρόνια (κάνω περίπου 15Κ χλμ / έτος), χωρίς να αρχίσει να ζητάει. Το Honda δεν ξέρω αν θα ζητήσει ποτέ τίποτα... Το συγκεκριμένο είναι Made in Japan και γενικά δεν νομίζω ποτέ να ζητήσει κάτι πέρα από την τακτική συντήρηση... Γενικά να σημειωθεί πως με νευριάζει αν το αμάξι βγάζει θέματα, πέρα από το όποιο κόστος και την ταλαιπωρία...
Το Honda είναι 20 πόντους πιο μεγάλο σε μήκος, κάτι που θα μου προκαλέσει μεν μία μικρή δυσφορία, μιας και μένω στο κέντρο της Δράμας και δεν έχω θέση στάθμευσης, αλλά κατά βάση δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα, καθώς υπάρχει γειτονιά στα 5 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου, που έχει χώρο να παρκάρει ο εμίρης του Μπρουνέι όλα τα αμάξια του...
Βέβαια, το ερώτημα είναι το πόσο θα το κρατήσεις... Δεν έχω ιδέα... Γενικά δεν είμαι της λογικής να αλλάζω αμάξια απλά για την αλλαγή... Θέλω να τα κρατάω μέχρι να λιώσουν. Βέβαια, μόνο με το πρώτο το έκανα αυτό... (αχ... 206 ) Το επόμενο (Πικάσο) αλλάχθηκε γιατί ήθελα κάποιο οικογενειακό που να είναι πιο σπορ, να μπορεί να ανταποκριθεί σε μία μοναχική βόλτα στο βουνό... Τώρα, που βλέπω πως αυτές οι βόλτες γίνονται όλο και πιο σπάνιες (πάνω από 4-5 φορές το χρόνο δυστυχώς όχι 
), ίσως να αξίζει να δώσω κάποια (λίγα) χρήματα για να πάρω κάτι που ναι μεν είναι ένα πολύ μικρό κλικ χειρότερο σε κάτι που πρακτικά δεν μου κάνει διαφορά, αλλά μου προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση με την αξιοπιστία του;
Εδώ να σημειώσω πως το ιδανικό γκαράζ για μένα είναι ένα ευρύχωρο, ασφαλές, οικονομικό κουτί για τα οικογενειακά και κάτι σε στυλ ΜΧ-5 για μένα. Έχοντας δίλιτρο, προφανώς δεν παίζει ούτε γι' αστείο η αγορά ενός δεύτερου αυτοκινήτου, αλλά αυτό ισχύει είτε πάρω το Honda είτε μείνω με την BMW... Θεωρητικά, θα ήθελα σε 4-5-6 χρόνια να πάρω ένα ευρύχωρο, ασφαλές και οικονομικό οικογενειακό και λίγο μετά ένα σπορ για τον μπαμπά. Οπότε (αν όλα πάνε καλά) το αμάξι είναι πολύ πιθανό να φύγει ούτως ή άλλως σε 4-5-6 χρόνια... Από την άλλη βέβαια, αν όλα τα ηλεκτρικά είναι σαν το Τέσλα (dimsabas alert
) και διαλύονται κάθε 3,5χλμ ( ), κρατάω το Honda μέχρι να λιώσει (κάπου στο 2078 το υπολογίζω )... Στο σενάριο λοιπόν που θα το ξαναπουλήσω το αμάξι μετά από πχ 5 χρόνια, ποιό από τα δύο θα πουληθεί πιο εύκολα; Η BMW ή το Honda; 
Εάν λοιπόν γίνει η αλλαγή το βασικό κίνητρο είναι η (αναμενόμενη) πολύ καλύτερη αξιοπιστία και αντοχή στον χρόνο (αν αποφασίσω εν τέλει να το κρατήσω μέχρι να λιώσει)... Τί θα λέγατε; Τί θα κάνατε εσείς;
Ειλικρινά δεν έχω αποφασίσει κάτι και θέλω να το συζητήσω...
ΥΓ 1: Λόγω επαφών στη δουλειά, δεν με αγχώνει το θέμα Σαρακάκης (αν χρειαστεί κάτι), καθώς θα βγάλω άκρη εύκολα.
ΥΓ 2: Για να προλάβω την ερώτηση "Αφού είναι τόσο καλό, γιατί δεν το κρατάει ο τωρινός ιδιοκτήτης;", θα το ήθελε, αλλά δεν γίνεται, για δικούς του λόγους (τους οποίους γνωρίζω).
...Έχοντας οδηγήσει το συγκεκριμένο Honda Accord, έχω μπει στον εξής προβληματισμό:
Να δώσω την μπεμπέκα και να πάρω το Honda; Δεδομένης της πολύ καλής σχέσης με τον ιδιοκτήτη - συνάδελφο, το θέμα της τιμής θα το βρούμε. Πρακτικά, πουλάω την πενβέ και βάζω κάποια λίγα λεφτά (του στυλ 1-2-3Κ ευρώ). Εάν γίνει αλλαγή θα γίνει αποκλειστικά και μόνο για να πάρω το συγκεκριμένο Honda Accord, που το ξέρω πως είναι άψογο. Δεν υπάρχει το παραμικρό ενδεχόμενο να πάρω άλλο αμάξι. Δεν κωλοτρίβομαι να δώσω την μπεμπέκα, δεν μου έχει μπει το σαράκι να αλλάξω (γενικά δεν λειτουργώ έτσι, προτιμάω να κρατάω τα πράγματα μέχρι να λιώσουν). Τώρα, τα συν και τα πλην της συγκεκριμένης λύσης:
1) Οδηγικά: Η μπεμπέκα είναι εξαιρετική στην οδήγηση. Πισωκίνητη, εξαιρετική ανάρτηση και τιμόνι (της λείπουν βέβαια 30-40 άλογα, αλλά τι να κάνουμε...). Πιο βαριά αίσθηση σε σχέση με το Honda βέβαια, αλλά στις στροφές είναι ένα κλικ καλύτερη. Τo Honda είναι εξαιρετικό (και έχει μία πολύ καλή και ανάλαφρη αίσθηση, σαν να οδηγάς κάτι πολύ μικρότερο - ελαφρύτερο), αλλά ένα κλικ πίσω. Δεν μπορώ να πω ότι θα με χαλάσει ιδιαίτερα (μια χαρά είναι και το έπαιρνα άνετα για μία βόλτα εκείνη την Κυριακή το χάραμα στο βουνό).
2) Άνεση - χώροι: Το Honda είναι λίγο καλύτερο. Όχι κάτι συγκλονιστικό, αλλά απορροφάει καλύτερα τις ανωμαλίες και είναι λίγο πιο ευρύχωρο πίσω (και πολύ για τις αποσκευές). Σημαντικό (αλλά όχι deal breaker) φάουλ η ανυπαρξία πίσω αεραγωγών. Είναι όμως το Honda πολύ πιο άνετο στο πλάτος, τόσο εμπρός (στην μπεμπέκα ακόμα και εγώ, που είμαι 1,75 και 75 κιλά αισθάνομαι ώρες ώρες ότι κάθομαι πάνω στο κάθισμα, όχι μέσα
), όσο και πίσω όπου θα κάτσουν 3 πολύ πιο άνετα. Ηχομόνωση είναι στα ίδια περίπου (ένα κλικ καλύτερο το πενβέ). 3) Επιδόσεις - κατανάλωση: Το Honda πρέπει να είναι λίγο καλύτερο (0-100 σε 10 δίνει το δικό μου σε 9,5 το Accord αν δεν κάνω λάθος), κάτι λογικό, μιας και έχει 5 άτια παραπάνω, αλλά και καμιά 100 κιλά λιγότερα (και λιγότερες απώλειες μιας και είναι προσθιοκίνητο). Στις ρεπρίζ δεν πρέπει να υπάρχει και πάλι κάποια σοβαρή διαφορά (και στη χειρότερη κατεβάζεις και μία ταχύτητα παραπάνω, ποιός θα χαλαστεί να ακούσει λίγο Vtec στις 6000+ σαλ;
), ενώ η κατανάλωση πρέπει να είναι πάνω κάτω ίδια, με μία μικρή διαφορά υπέρ του Honda. Τα μοτέρ και τα δύο είναι πολύ γραμμικά, ίσως ένα απειροελάχιστο κλικ πιο γεμάτο χαμηλά το γερμανικό, αρκετά κλικ καλύτερο το γιαπωνέζικο ψηλά (και σε ήχο ). 4) Εξοπλισμός: Και εκεί πάνω ισοπαλία, η μπεμπέκα έχει ξένον, δέρματα και ηλιοροφή (ιδίως τα δέρματα εντελώς κλάιν), το Honda έχει cc... Να σημειώσω πως τα ξένον δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο, πιο πολύ θα μου λείψει το ότι στρίβουν (έστω και λίγο), παρά η ισχύς που υποτίθεται πως έχουν, που δεν είναι και τόσο πιο μεγάλη από τα απλά εν τέλει...
Η μεγάλη διαφορά όμως είναι στην αξιοπιστία - διάρκεια στο χρόνο που θα έχει το κάθε αμάξι. Η μπεμπέκα, όπως κάθε γερμανικό που σέβεται τον εαυτό του (ιδίως τα πρήμιουμ) δεν νομίζω να αντέξει πολύ πάνω από 200Κ χλμ (τώρα έχει 108Κ), δηλαδή 5-6 χρόνια (κάνω περίπου 15Κ χλμ / έτος), χωρίς να αρχίσει να ζητάει. Το Honda δεν ξέρω αν θα ζητήσει ποτέ τίποτα...
Το συγκεκριμένο είναι Made in Japan και γενικά δεν νομίζω ποτέ να ζητήσει κάτι πέρα από την τακτική συντήρηση... Γενικά να σημειωθεί πως με νευριάζει αν το αμάξι βγάζει θέματα, πέρα από το όποιο κόστος και την ταλαιπωρία... Το Honda είναι 20 πόντους πιο μεγάλο σε μήκος, κάτι που θα μου προκαλέσει μεν μία μικρή δυσφορία, μιας και μένω στο κέντρο της Δράμας και δεν έχω θέση στάθμευσης, αλλά κατά βάση δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα, καθώς υπάρχει γειτονιά στα 5 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου, που έχει χώρο να παρκάρει ο εμίρης του Μπρουνέι όλα τα αμάξια του...
Βέβαια, το ερώτημα είναι το πόσο θα το κρατήσεις... Δεν έχω ιδέα... Γενικά δεν είμαι της λογικής να αλλάζω αμάξια απλά για την αλλαγή... Θέλω να τα κρατάω μέχρι να λιώσουν. Βέβαια, μόνο με το πρώτο το έκανα αυτό...
(αχ... 206 ) Το επόμενο (Πικάσο) αλλάχθηκε γιατί ήθελα κάποιο οικογενειακό που να είναι πιο σπορ, να μπορεί να ανταποκριθεί σε μία μοναχική βόλτα στο βουνό... Τώρα, που βλέπω πως αυτές οι βόλτες γίνονται όλο και πιο σπάνιες (πάνω από 4-5 φορές το χρόνο δυστυχώς όχι ), ίσως να αξίζει να δώσω κάποια (λίγα) χρήματα για να πάρω κάτι που ναι μεν είναι ένα πολύ μικρό κλικ χειρότερο σε κάτι που πρακτικά δεν μου κάνει διαφορά, αλλά μου προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση με την αξιοπιστία του;Εδώ να σημειώσω πως το ιδανικό γκαράζ για μένα είναι ένα ευρύχωρο, ασφαλές, οικονομικό κουτί για τα οικογενειακά και κάτι σε στυλ ΜΧ-5 για μένα. Έχοντας δίλιτρο, προφανώς δεν παίζει ούτε γι' αστείο η αγορά ενός δεύτερου αυτοκινήτου, αλλά αυτό ισχύει είτε πάρω το Honda είτε μείνω με την BMW... Θεωρητικά, θα ήθελα σε 4-5-6 χρόνια να πάρω ένα ευρύχωρο, ασφαλές και οικονομικό οικογενειακό και λίγο μετά ένα σπορ για τον μπαμπά. Οπότε (αν όλα πάνε καλά) το αμάξι είναι πολύ πιθανό να φύγει ούτως ή άλλως σε 4-5-6 χρόνια... Από την άλλη βέβαια, αν όλα τα ηλεκτρικά είναι σαν το Τέσλα (dimsabas alert
) και διαλύονται κάθε 3,5χλμ ( ), κρατάω το Honda μέχρι να λιώσει (κάπου στο 2078 το υπολογίζω )... Στο σενάριο λοιπόν που θα το ξαναπουλήσω το αμάξι μετά από πχ 5 χρόνια, ποιό από τα δύο θα πουληθεί πιο εύκολα; Η BMW ή το Honda; Εάν λοιπόν γίνει η αλλαγή το βασικό κίνητρο είναι η (αναμενόμενη) πολύ καλύτερη αξιοπιστία και αντοχή στον χρόνο (αν αποφασίσω εν τέλει να το κρατήσω μέχρι να λιώσει)... Τί θα λέγατε; Τί θα κάνατε εσείς;
Ειλικρινά δεν έχω αποφασίσει κάτι και θέλω να το συζητήσω...
ΥΓ 1: Λόγω επαφών στη δουλειά, δεν με αγχώνει το θέμα Σαρακάκης (αν χρειαστεί κάτι), καθώς θα βγάλω άκρη εύκολα.
ΥΓ 2: Για να προλάβω την ερώτηση "Αφού είναι τόσο καλό, γιατί δεν το κρατάει ο τωρινός ιδιοκτήτης;", θα το ήθελε, αλλά δεν γίνεται, για δικούς του λόγους (τους οποίους γνωρίζω).
Peugeot 206 1.6 110ps => not any more... bye bye... 
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
Citroen C4 Picasso 1,8 => Η (Γουρου)Νίτσα => Πωλήθηκε!
MWB 320i Ε90 => Η μπεμπέκα
