- 21 Μάιος 2018, 19:39
#510767
Εμπειρίες από το τελευταίο ταξίδι στην Ιταλία:
-Υπέροχη χώρα, ελάχιστα πράγματα δεν μου άρεσαν. Αν είχε την ακτογραμμή της Ελλάδας και τα νησιά της, θα ήταν η πιο όμορφη χώρα στον κόσμο!
-Μου άρεσαν τα πάντα, από τις πόλεις, τα αυτοκίνητα, τους οδηγούς, τους ανθρώπους (αν και οι γυναίκες δεν είναι πιο ωραίες από τις ελληνίδες, μάλλον το αντίθετο), γενικώς περάσαμε υπέροχα. Το μόνο που με χάλασε είναι πως το μεσημεριανό έπρεπε να το συντονίσεις γιατί έκλεινε η κουζίνα!
Πάμε με λίγες φωτογραφίες, για τα μέρη που είδαμε.
Πρώτη στάση Ρώμη:
To διαμέρισμα που νοικιάσαμε ήταν δίπλα στο μετρό και μ' αυτό έφτανες εύκολα στο κέντρο. Το μετρό της Ρώμης έχει δύο γραμμές όλες κι όλες, οπότε γενικά δεν καλύπτει τα πάντα, αλλά σίγουρα τα κυριότερα. Είναι πανεύκολο να δεις τα σημαντικά. Το βράδυ όμως σταματάει γύρω στις 12 (ή πιο πριν).
Το Κολοσσαίο το είδαμε απ' έξω, γιατί για να μπεις μέσα είχε τεράστια ουρά. Αυτό που αξίζει πολύ και δεν έχει ουρά, είναι η Ρωμαϊκή Αγορά, που είναι δίπλα:
Φυσικά, έχει τα γνωστά συντριβάνια...
Απίθανα κτήρια:
Μετά την φύγαμε προς Τοσκάνη, περνώντας από Σιένα (πολύ όμορφη):
και το San Cimignano:
για να φτάσουμε στην Lucca, και την μεσαιωνική της πύλη (τα άλλα είναι αναγεννησιακά...
):
Στην μισή ώρα περίπου από Φλωρεντία, και χωρίς τον κακό τουρισμό αυτής. Εκεί μείναμε 5 βράδια, και γυρίσαμε γύρω γύρω...
Πίζα:
Η καταπληκτική φύση της Τοσκάνης:
Στο Λιβόρνο δεν είδαμε κάτι ιδιαίτερο, αλλά φάγαμε πάλι καλά:
Στην Βολτέρα, λίγο παρακάτω βρήκαμε ομίχλη και κρύο:
αλλά και μια μίνι έκθεση κλασσικών:
ένα 500 Abarth όπως βλέπετε... (όλα αυτά σε ένα μικρό χωριουδάκι υπόψιν...).
και μηχανές είχαμε (Ducati Desmo, αλλά όχι V90):
Επόμενη μέρα Φλωρεντία (που μετά τους διθυράμβους, μας φάνηκε λίγο μιεχ και πάρα πάρα πολύ τουριστική, και ειλικρινά γιατί; Όλη η Ιταλία έχει πράγματα να δεις, γιατί να συνωστισθείς στην Φλωρεντία; )
έβρεχε όταν πήγαμε, φάγαμε και μια ταλαιπωρία στην επιστροφή, γιατί είχε τρελή κίνηση, μας βγήκε ξινό...
Πίσω στην Lucca για φαγητό σε μία από τις τουριστικές πλατείες. Θέλει προσοχή στην επιλογή του εστιατορίου, ακόμη και στην Ιταλία για ν' αποφύγεις τουριστικές αηδίες:
Η Lucca έχει γύρω γύρω τείχη που τα έχουν δεντροφυτεύσει και τα έχουν κάνει πεζόδρομο/ποδηλατόδρομο. Μπορείς να κάνεις έτσι τον γύρω της πόλης:
Φεύγουμε προς La Spezia, Cinque Terre
Η La Spezia πολύ όμορφη, κι ας είναι επί της ουσίας κι αυτή ένα μεγάλο λιμάνι όπως το Λιβόρνο. Αλλά πιο όμορφη η περιοχή συνολικά και πιο όμορφη η πόλη.
Cinque Terre:
Αφήσαμε το αμάξι στην La Spezia (πάντα σε ελεγχόμενη στάθμευση, αφού είναι δύσκολο να βρεις ελεύθερο πάρκιγκ...) και πήραμε το τρένο που σε πάει στα Cinque Terre. Η ίδια γραμμή πάει και Γαλλία. Όλη η γραμμή είναι υπόγεια με τουνελ και βγαίνει εκτός μόνον στα χωριουδάκια. Απίθανοι Ιταλοί!
Το βραδάκι, καταλήξαμε για ποτάκι στο Portovenere, που είναι στο άκρο της La Spezia, 15 λεπτά από τον σταθμό του τρένου με το αμάξι:
Υπέροχο λιμανάκι και όχι τόσο τουριστικό όσο τα Cinque Terre. Στα οποία, πήγαμε σε όλα, αλλά στο ένα Corneglia δεν κάναμε τον κόπο. Για την ακρίβεια, νομίζω πως τα δύο ακρινά είναι που αξίζουν...
Στο Portovenere είδαμε και ετούτο:
που λέει πως είναι... υποβρύχιο!
Την επόμενη μέρα, είπαμε να δούμε και κάνα κόκκινο, γιατί είχαμε πήξει στο πράσινο και το μπλε...
Δυστυχώς, στην Bologna, το Borgo Panigale και η Ducati ήταν κλειστά (κάθε Τετάρτη δυστυχώς...). Οπότε, αναγκαστικά πήγαμε Maranelo για την Ferrari.
Δώρο από την
και η βόλτα στον "εξομοιωτή" (που δεν αξίζει τα λεφτά του, αλλά σε κοπανάει για τα καλά!):
Την Bologna δεν την είδαμε, σταματήσαμε μόνον για φαγητό. Και στην Modena δεν πήγαμε, μόνον στο Maranelo.
Επόμενη μέρα αναχώρηση προς Como. Περιττό να πω πως οι Ιταλοί έχουν δρόμους που σε πάνε παντού. Τα διόδιά τους είναι ακριβά, αλλά δεν σταματάς συνέχεια όπως εδώ. Πληρώνεις μόνον στην έξοδο (αφού πάρεις καρτελάκι στην είσοδο). Επίσης κοντά στο Como έχουν αυτοκινητόδρομο που δεν σταματάς (free flow) και θέλει προσοχή, αφού πρέπει να πληρώσεις μέσω Internet μέσα σε 48 ώρες, αλλιώς τρως πρόστιμο.
Σταματήσαμε στην Πάρμα για φαγητό (τι άλλο...). Φοβερά τα τυριά, τ' αλλαντικά και γενικώς το κρέας τους.
Το μαγαζί λεγόταν "Τα δύο πλατάνια" αλλά εγώ βρήκα ένα και το άλλο μου έμοιαζε με μουριά, αλλά δεν είμαι και ειδικός...
Το Como όμορφο, η λίμνη επίσης, αλλά δεν νομίζω πως αξίζει όλο τον χαμό που γίνεται. Αξίζει η επίσκεψη, αλλά όχι για πολλές μέρες.
Και καλό είναι να μείνετε στο Como και όχι σε μικρότερα μέρη όπως το Bellagio που είναι απλώς τουριστικά και δεν έχουν κάτι να κάνεις. Το Como έχει τα πάντα.
(Αριστερά jazz bar με live μουσική -έλεγε- που δεν την πετύχαμε, δεξιά πολύ όμορφο εστιατόριο με κήπο, αλλά το φαγητό του μέτριο, ειδικά για τα λεφτά του...).
Και λίγα ακόμη για επίλογο:
-Οι Ιταλοί οδηγούν εξαιρετικά. Τα φορτηγά στην δεξιά, με 90. Στην μεσαία, συνήθως όλοι με 130 ή και πιο πάνω, στην αριστερή προσπερνούσαν μόνον και μετά έμπαιναν στην μεσαία.
Διέσχιζες αποστάσεις ξεκούραστα και χωρίς άγχος πηγαίνοντας ουσιαστικά με το όριο ή λίγο πιο πάνω από αυτό. Τεράστια διαφορά με την Ελλάδα. Πετύχαινες το ίδιο πράγμα πάνω κάτω, με λιγότερο κόπο, λιγότερο καύσιμο, λιγότερο άγχος. Απλώς χρειάζεσαι και λιγότερους ηλίθιους...
-Τα παλιά τους τουνελ είναι στο όριο του επικίνδυνου και θέλουν προσοχή. Τα καινούρια είναι καταπληκτικά. Περάσαμε ένα σχεδόν 9 χιλιόμετρα, υποδειγματικό στα πάντα και με φωτισμό LED επίσης.
-Παντού οι Ιταλοί έχουν ελεγχόμενη στάθμευση. Δεν είμαι σίγουρος πως την σέβονται όλοι βέβαια.
-Το diesel ήταν πιο ακριβό εκεί. Κι εμείς είχαμε την τιμή να μας δώσουν... diesel FIAT 500. Ομολογώ πως όσο κι αν μου την έσπαγε στην πόλη, στο ταξίδι ήταν πολύ καλό. Ο παραπάνω θόρυβος δεν ήταν πρόβλημα, και έμενε η ησυχία να ταξιδεύεις με χαμηλές στροφές και οικονομία. Και φυσικά, δεν χρειαζόταν ν' αλλάζεις ταχύτητες. Μέσα στην πόλη, έσπαγε @@ βέβαια, αργούσε να ξεκινήσει και έκανε θόρυβο, ενώ έπρεπε να είσαι με το χέρι στον λεβιέ.
Γενικώς, diesel σε μικρό αμαξάκι, είναι λίγο overkill και καλώς φαίνεται σιγά σιγά όλοι το γυρνάνε στην βενζίνη. Ναι, θα κάψεις 1 λίτρο παραπάνω, αλλά θα πηγαίνει καλύτερα, δεν θα έχει κραδασμούς, δεν θα βαριέται να ξεκινήσει από στάση, κλπ κλπ.
Οι Ιταλοί αγαπάνε πολύ diesel βέβαια, αλλά αυτό έχει και το τίμημά του: η βρώμα του γίνεται αισθητή σε όλες τις πόλεις.
-Στις πόλεις αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό είναι τα καλώδια. ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι θαμμένα. Απίστευτα πιο ωραίο το αποτέλεσμα.
-Το φαγητό είναι εξαιρετικό. Δεν είναι φθηνό, τα δύο άτομα για να φάνε καλά και να πιουν και ένα ποτήρι κρασί, θα πληρώσουν από 60 € και πάνω, συνήθως πιο κοντά στα 80 ή ακόμη και στα 100€. Αλλά θέλει προσπάθεια να φας άσχημα.
-Επιλέξαμε να μείνουμε όχι σε ξενοδοχεία, αλλά σε μικρά διαμερίσματα. Όλα ήταν συμπαθητικά, με καλύτερο της Ρώμης που ήταν κουκλίστικο. Το κόστος έπαιζε λίγο κάτω από τα 80€ το βράδυ (χωρίς πρωινό). Υπάρχουν και φθηνότερα, αλλά θέλαμε να είμαστε και λίγο άνετα.
-Το αμάξι το παραλάβαμε από Ρώμη και το αφήσαμε Μπέργκαμο. Αυτό έχει μια επιβάρυνση.
-Πετάξαμε με Ryanair αλλά όχι με το βασικό εισιτήριο αλλά με αυτό που συμπεριλαμβάνει και αποσκευή αλλά και priority. Ήταν αρκετά φθηνότερο από Aegean με τις ίδιες παροχές. Δεν μας ενόχλησε.
-Μέσω Ryanair κλείσαμε και το αμάξι μαζί με έξτρα ασφάλεια και το single trip. Η τιμή ήταν πολύ καλή, χωρίς να είναι και η καλύτερη, αλλά δεν θέλαμε να μπλέξουμε.
Συμπέρασμα: ίσως η πιο όμορφη χώρα που μπορεί να πάει κάποιος Έλληνας εύκολα και φθηνά. Πιο όμορφη από την Γαλλία κατ' εμέ, δεν κουβεντιάζω για Ολλανδία ή Γερμανία (τις έχω δει λίγο, αλλά δεν συγκρινονται), ίσως μόνον η Ισπανία να μπορεί να την κοντράρει εδώ γύρω.
Α, οι Ιταλοί γενικώς μιλάνε λίγα αγγλικά και με δυσκολία. Εγώ δεν είχα πρόβλημα, μιας μιλάω και καταλαβαίνω και λίγα ιταλικά. Η
τους μιλούσε ισπανικά και τα καταλαβαίναν καλύτερα από τα αγγλικά. Ακόμη και τα γαλλικά μερικές φορές βοηθούσαν!
Το πιο αστείο είναι τα ψώνια στο mall στο Bergamo την τελευταία μέρα, όπου η κυρία που μας εξυπηρέτησε, δεν καταλάβαινε λέξη αγγλικά! Παρόλα αυτά εξυπηρετηθήκαμε περίφημα.
Οι Ιταλοί μας μοιάζουν, αλλά είναι καλύτεροι μας στην πρόοδό τους. Νομίζω πως το όποιο χάλι έχει η Ιταλία είναι εξαιτίας των πολιτικών τους που παίζει να είναι και χειρότεροι από τους δικούς μας. Είναι κολοσσός βιομηχανικά, σε τρόφιμα, σε μόδα, σε ένα σωρό πράγματα. Είναι τραγικό να τους κουνάνε (και αυτών...) οι Γερμανοί το δάχτυλο και να έχουν προβλήματα.
Γενικά, από τις ελάχιστες χώρες που θα έλεγα πως θα μετακόμιζα άνετα.