Στην παραλία Πυργάκι χθες είχε δελφίνια, τα έβλεπες να παίζουν στα λίγο πιο βαθειά από εκεί που κολυμπάς. Εννοείται ότι στην αρχή αλλά μετά δεν μπορείς να σταματήσεις να τα χαζεύεις.
Ανοιχτά της μικρής Βίγλας είχε αράξει ένα megayacht (μπλε γάστρα), είχε και τσουλήθρα από την κουπαστή στη θάλασσα.
Πήγαμε να γυρίσουμε (και να χαθούμε) στη χώρα/κάστρο και πραγματικά γοητεύτηκα από το μέρος, τους κατοίκους, την όλη αύρα.
Δοκίμασα και τον Φάρο (του Αλυκού), αξιοπρεπής upmarket ταβέρνα, προσεγμένη με καλό φαγητό.
Τη Νάξο δεν την ήξερα καθόλου, απλά της είχα μια γενική συμπάθεια. Τώρα έχει αναβαθμιστεί πολύ στα μάτια μου, έχει πολλά από αυτά που θέλω (πολλές ωραίες θάλασσες με εύκολη είσοδο, ανοργάνωτες, φυσική και τεχνητή ομορφιά, ησυχία, καλό φαΐ σε λογικές τιμές, σωστή τουριστική υποδομή/παιδεία και πράγματα να κάνεις/δεις) και λίγα ή εύκολο να αποφύγεις από αυτά που δεν θέλω (ταλαιπωρία για να κινηθείς, ψευτοκοσμικότητες, μπιτσόμπαρα). Επιστρέφουμε σήμερα αλλά σίγουρα θα ξαναπάμε.