Για τα ταξίδια που κάναμε κι αυτά που θέλουμε να κάνουμε
Άβαταρ μέλους
By rx8_drifter
#559391 Για το δίχρονο λεμε.

Και Ναι, έχει τεράστια διαφορά απ το 6χρονο. Κι εμάς πάντα στο αμάξι μας φόρτωμα με και γυρίζαμε από πιτσιρίκια και δε μας χάλασε, Αλλά το να πάρεις το δίχρονο και να ξεχυνεσαι με την ΟΚΤΥ στο di stelvio δε λέει.
Εκτός αν ως road trip κάποιος θεωρεί το να βγει Βενετία με το καράβι και να πάει Βιέννη.
Πες μας φιλε Γιαννικ όμως τι έχεις στο μυαλό σου, μη σου κόβουμε και τα φτερά :s_laughat
Άβαταρ μέλους
By Arrow
#559447 Φίλος που έκανε Ελλάδα Πολωνία 3 4 φορές περίοδο Χριστουγέννων με μωρό ηλικίας 2-5 πούλησε το αυτοκίνητο και έγινε καλλιεργητής ρίγανης στη Πάτμο, ακριβώς δίπλα από το ησυχαστήριο της Μπαλατσινού. Παίζει να πούλησε και τα παιδιά. Αχρειαστο ζόρι κατά τη γνώμη μου.

< Sport
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#559462 Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο ή ξεκούραστο, αλλά στο ταξίδι το 2χρονο συνήθως έχει μικρές απαιτήσεις. Εμείς 30 ημερών τον πήγαμε στην Άμφισσα. Τι ήθελε το παιδί; Φαΐ. 2 χρονών στον Ασπροπόταμο. Πόσο πιο δύσκολο θα είναι ένα road trip από καλούς δρόμους;

Εννοείται ότι θα χαλαρώσεις απέναντι στο παιδί. Θα του δώσεις τάμπλετ/κινητό, θα κάνεις πολλές στάσεις, θα πάρεις παραπάνω από ένα παγωτό τη μέρα, θα ενδώσεις στο χαζοπαίχνιδο που κάπου είδε, θα έχεις προβλέψει μικρότερα stints, γενικώς θα προσαρμοστείς. Θα περιμένεις και κάποια νεύρα, θα κάνεις υπομονή, τι να κάνουμε; Ποιος είπε ότι είναι εύκολο να μεγαλώνεις παιδιά;

Αλλά το βασικό χαρακτηριστικό των παιδιών ποιο είναι; Ότι είναι εύπλαστα. Και αν τα μάθεις με χαρά και χαμόγελο και δεν έχεις μέσα σου μονίμως την αίσθηση ότι πρόκειται για οικογενειακή ταλαιπωρία, όλα θα πάνε καλά. Ακούγεται χαζό, αλλά θα το ξαναπώ. Σκοπός είναι να νοιώσει το παιδί ότι κάνει κάτι μέσα σε περιβάλλον αγάπης και οικογενειακής ευτυχίας και όχι ότι του επιβάλλεται κάποια αγγαρεία.

Βέβαια έχω και γνωστά παιδιά που έχουν καταφέρει να βαρεθούν σε παραλία με άλλα 10 παιδιά, γιατί δεν έχει PS4. OK εκεί έχει χαθεί το παιχνίδι γενικώς, όχι λόγω του ταξιδιού. Αλλά τα παιδιά του γιανίκ είναι μαθημένα σε ταξίδια και νομίζω ότι το road trip θα είναι μία ευχάριστη αλλαγή. Ειδικά αν είναι σαν αυτό που κανονίζω για το καλοκαίρι, αερόπλανο για Σαρλερουά και από εκεί νοικιάρικο και βόλτες σε πολιτισμένα κράτη. Γιατί τα Βαλκάνια που πάμε συνήθως είναι για οικογένειες κομάντο όπως εμείς, δεν είναι για όλους.
Άβαταρ μέλους
By mjacob
#559504
Corto Maltese έγραψε:αλλά στο ταξίδι το 2χρονο συνήθως έχει μικρές απαιτήσεις

lolwut :lol:
Τι εννοείς μικρές απαιτήσεις; Μία αρκεί. Το να μην είναι "περιορισμένο" σε μια θέση για πάνω από λίγη ώρα. Δεν χρειάζεται άλλη. Αυτή και μόνο αρκεί για να μην μπορείς να κάνεις κανενός είδους road trip. Εκτός κι αν road trip είναι 2-3-5 ώρες οδήγηση τη μέρα, ανά 3 μέρες :lol:

Συμφωνώ απειρα σε αυτό που έγραψες παραπάνω, ότι μαζί σου το παίρνεις γιατί πας εσύ και δεν θες να το παρκάρεις, και όχι για να θυμάται τι είδε. Και για να περάσει καλά με μια ευτυχισμένη οικογένεια.

Όχι όμως ότι δεν θα ορίσει σε τεράστιο βαθμό το τι θα γίνει, κυρίως αν μιλάμε για πολύ μικρές ηλικίες.
Πόσες ώρες θα είανι συνεχόμενα έξω; Τι πιθανότητα θα υπάρχει να κουραστεί κάποια τυχαία στιγμή και μετά να μην παιζει να κάνεις τπτ εκτός σπιτιού;
Δεν νομίζω ότι υπα΄ρχει σύγκριση μεταξύ διαχείρισης ενός συζητήσιμου παιδιού και ενός οριακά μωρού.
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#559505 Αν νομίζεις ότι παιδί 6 ή 8 ετών είναι συζητήσιμο τότε το μόνο που έχω να πω είναι: :s_empathy

Ύστερα αυτά που λες είναι σαφή πλεονεκτήματα του road trip σε σύγκριση με την αεροπορική επίσκεψη μίας μεγάλης πόλης. Και εγώ (πέρα από την προσωπική μου εμπειρία που πες ότι δε μετράει) βλέπω εκατοντάδες οικογένειες με δίχρονα και κάτω να βολτάρουν σε πόλεις ξένες για αυτούς. Και αν δε σε φοβίζει να το πας κάπου και να έχεις ένα δωμάτιο βάση και μετά περπάτημα, σε φοβίζει να είσαι κάπου όλη μέρα με το αμάξι; Νομίζω ότι κάπου τα έχεις μπλέξει. Πόσο χρονών είστε αλήθεια;
Άβαταρ μέλους
By mjacob
#559508
Corto Maltese έγραψε:Αν νομίζεις ότι παιδί 6 ή 8 ετών είναι συζητήσιμο τότε το μόνο που έχω να πω είναι: :s_empathy

:lol:
Corto Maltese έγραψε:Ύστερα αυτά που λες είναι σαφή πλεονεκτήματα του road trip σε σύγκριση με την αεροπορική επίσκεψη μίας μεγάλης πόλης. Και εγώ (πέρα από την προσωπική μου εμπειρία που πες ότι δε μετράει) βλέπω εκατοντάδες οικογένειες με δίχρονα και κάτω να βολτάρουν σε πόλεις ξένες για αυτούς. Και αν δε σε φοβίζει να το πας κάπου και να έχεις ένα δωμάτιο βάση και μετά περπάτημα, σε φοβίζει να είσαι κάπου όλη μέρα με το αμάξι; Νομίζω ότι κάπου τα έχεις μπλέξει. Πόσο χρονών είστε αλήθεια;

δεν κατάλαβα γιατί τα έχω μπλέξει όμως :hmmm:
Το δικό μου μετά από λίγες ώρες μέσα σε ένα αμάξι, δεμένο στο παιδικό κάθισμα, σπάει @@ :lipsealed: Απλά δεν παλεύεται. Ούτε πολύ οδήγηση μπορείς να γράψεις, ούτε κάθε μέρα να το περνάς αυτό.

Με ένα δωμάτιο βάση, όταν κουράζεται πας δωμάτιο, έχει τα παιχνίδια του κλπ μλκίες και χαλαρώνει.
Απλά προσαρμόζεις το πρόγραμμα και δεν παιρνάς άπειρες ώρες έξω, όπως πιθανώς να έκανες χωρίς παιδί.

Σε μια ξένη πόλη για καμιά βδομάδα, μια χαρά περάσαμε. Φυσικά και προσαρμόσαμε το πρόγραμμά μας στην ύπαρξη 2χρονου (δεν υπήρχαν βραδυνές βόλτες, δεν μπορούσες να φεύγεις το πρωί και να γυρνάς βράδυ, υπήρχαν περιπτώσεις που εσύ να θες να πάς να κάνεις το Χ και αυτό να μη θέλει).

Αλλά road trip εξακολουθώ να μη θέλω να κάνω μαζί του :lol:
Άβαταρ μέλους
By sknipper
#559510 Εξαρτάται και από την εκπαίδευση αλλά και τη φύση του παιδιού/μωρού. Μερικά μπορεί να έχουν την πειθαρχία να κάθονται στα αυγά τους, να τρώνε πίνουν, ζωγραφίζουν, να παίζουν μόνα τους ή μεταξύ τους και άλλα ίσως να μπορούν να κοιμηθούν με άνεση. Οικογενειακό τραγούδι και μην ξεχνάτε και τα αυτοκινητιστικά παιχνίδια, πόσα αυτοκίνητα τάδε μάρκας ή τέτοιου χρώματος, σε πόση ώρα θα φτάσουμε εκείνη την ταμπέλα-νταλίκα, πόσα βουνά, πόσες γέφυρες, πόσα τούνελ κλπ.
Αντίθετα άλλα σκούζουν, ξερνάνε, κλαίνε, μαλώνουν, φωνάζουν, χοροπηδάνε κλπ. Ε αυτά θέλουν αρκετή προπόνηση πριν τα πάρεις σε μεγάλο ταξίδι.
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#559536 H πόλη αν είναι καμιά πρωτεύουσα σημαίνει ότι μπορεί να είναι και στου διαβόλου τη μάνα η στιγμή που το παιδί θα σου σπάσει τα παπάρια. Όταν το αμάξι είναι πάντα δίπλα σου, ανοίγονται πολλές εναλλακτικές. Είναι σαφώς ευκολότερο, σπάει πολύ καλύτερα η μέρα, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία. Όταν λέμε road trip μιλάμε για συνολική μετακίνηση όλη τη μέρα γύρω στο 4ωρο, άντε 5ωρο. Αυτό μπορεί να σπάσει και στα 3. Δηλαδή μιλάμε για βαριά 2ωρα στιντ που χωρίζονται από παύσεις ή διασκεδάσεις 2-3 ωρών. Δε μιλάμε να μπεις στο αμάξι στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο βράδυ να είσαι Βουδαπέστη, το δεύτερο Βερολίνο και το τρίτο Όσλο.

Γενικά εγώ τον δικό μου δεν του έκανα ιδιαίτερη εκπαίδευση, αλλά η ατάκα "συγνώμη αγόρι μου, καταλαβαίνω ότι σε κουράζει και σε εκνευρίζει αυτό το ταξίδι, ήταν λάθος που σε πήραμε μαζί. Την άλλη φορά θα κάτσεις να περάσεις όμορφα στο χωριό με τη γιαγιά χωρίς να ταλαιπωρείσαι" μας δίνει ηρεμία στο ταξίδι ακόμα και τώρα. :iconcool: :s_biggrin

Το βασικό μου πρόβλημα στο ταξίδι είναι ότι δεν κοιμάται και μπορεί να ρωτάει για 8 ώρες διαρκώς πράγματα άσχετα μεταξύ τους. Ότι να'ναι.
Άβαταρ μέλους
By Dimitris_P
#559549 Νομίζω είναι από ποιά σκοπιά το βλέπει κανείς, όταν μιλάμε για εώς δίχρονο-τρίχρονο (όχι κινητήρα :shifty: )
Η σκοπιά "να το πάρουμε μαζί να χαρεί το μικρούλι" ΔΕΝ ισχύει. Θα χαρεί ΟΧΙ γιατί πάει ταξίδι αλλά γιατί κάνει πράγματα με την οικογένειά του τα οποία ΔΕΝ αντιλαμβάνεται, ή πιο σωστά, ξεχωρίζει. Το ίδιο καλά δηλαδή θα περνούσε στην παιδική χαρά της γειτονιάς ή σε χριστουγεννιάτικη αγορά της Βιέννης.

Μόνο αν δεν έχεις πού να το "παρκάρεις" και δεν υπάρχει εναλλακτική, και τότε κάνεις πολλούς συμβιβασμούς, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω. Όταν αρχίσει και μιλάει και συνεννοείστε τότε θα είναι πιο εύκολο, θα υπάρχει η γκρίνια παραυτά.

Αυτά τα συμπεραίνω από αντίστοιχες περιπτώσεις μικρών παιδιών στον κύκλο μου, αλλά δε νομίζω να διαφέρουν από την πραγματικότητα :s_dunno
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#559559
Corto Maltese έγραψε:Το βασικό μου πρόβλημα στο ταξίδι είναι ότι δεν κοιμάται και μπορεί να ρωτάει για 8 ώρες διαρκώς πράγματα άσχετα μεταξύ τους. Ότι να'ναι.

Aμ αυτο το πραγμα? Να τον εχεις μωρο και να λες ποτε θα μιλησει, ποτε θα μιλαει καθαρα και φτανει μια ηλικια εκει στα 5 που δεν βαζει γλωσσα μεσα. Να οδηγεις ωρες, να εχεις δρομο μπροστα και αυτος εκει "μπαμπα...αυτο.....μπαμπα το αλλο....ποτε φτανουμε........που θα παμε μετα.....ή και ασχετα με το ταξιδι πραγματα." :lol: :lol: :lol: .



Βασικα το μεγαλυτερο μειονεκτημα των road trips ειναι αυτο. :lol: :lol: :lol:
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#559576 Δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε κάθε στιγμή άδειας ή διακοπών. Ο μικρός βρίσκει χρόνο με τον μπαμπά του και τον έχω κρεμασμένο από τα παπάρια μου 24/7. Είτε στο αμάξι είτε αλλού. Άρα εν τέλει δε μου κάνει μία διαφορά. Τη φράση "μπαμπά, σου χω μία ερώτηση" την ακούω περί τις 100 φορές ημερησίως σε περιόδους αδειών.
Άβαταρ μέλους
By mjacob
#559611
Dimitris_P έγραψε:Νομίζω είναι από ποιά σκοπιά το βλέπει κανείς, όταν μιλάμε για εώς δίχρονο-τρίχρονο (όχι κινητήρα :shifty: )
Η σκοπιά "να το πάρουμε μαζί να χαρεί το μικρούλι" ΔΕΝ ισχύει. Θα χαρεί ΟΧΙ γιατί πάει ταξίδι αλλά γιατί κάνει πράγματα με την οικογένειά του τα οποία ΔΕΝ αντιλαμβάνεται, ή πιο σωστά, ξεχωρίζει. Το ίδιο καλά δηλαδή θα περνούσε στην παιδική χαρά της γειτονιάς ή σε χριστουγεννιάτικη αγορά της Βιέννης.

Μόνο αν δεν έχεις πού να το "παρκάρεις" και δεν υπάρχει εναλλακτική, και τότε κάνεις πολλούς συμβιβασμούς, όπως αναφέρθηκαν παραπάνω. Όταν αρχίσει και μιλάει και συνεννοείστε τότε θα είναι πιο εύκολο, θα υπάρχει η γκρίνια παραυτά.


Παιδί είναι, όχι καθυστερημένο.

Φυσικά και αντιλαμβάνεται τα διαφορετικά πράγματα φυσικά και τα ξεχωρίζει, φυσικά και δεν θα περάσει εξίσου καλά με κάτι που έχει ξανακάνει 500 φορές. Φυσικά και θα χαρεί, και μπορεί να μην το θυμάται μετά από 15 χρόνια, αλλά για τα επόμενο διάστημα το θυμάται.

Οι πολλοί συμβιβασμοί (στην καθημερινότητα και διασκέδαση) είναι δεδομένοι.
Το αν θα το παρκάρεις ή όχι, αυτό είναι θέμα επιλογής για να περάσουν καλύτερα οι γονείς, όχι το παιδί. Και το "το ίδιο είναι γι' αυτό, 2χρονώ είναι δεν έχει σημασία" είναι η εξήγηση που δίνουν στον εαυτό τους για να δικαιολογήσουν την επιλογή τους.
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#559617
mjacob έγραψε:Παιδί είναι, όχι καθυστερημένο.

Φυσικά και αντιλαμβάνεται τα διαφορετικά πράγματα φυσικά και τα ξεχωρίζει, φυσικά και δεν θα περάσει εξίσου καλά με κάτι που έχει ξανακάνει 500 φορές. Φυσικά και θα χαρεί, και μπορεί να μην το θυμάται μετά από 15 χρόνια, αλλά για τα επόμενο διάστημα το θυμάται.

Οι πολλοί συμβιβασμοί (στην καθημερινότητα και διασκέδαση) είναι δεδομένοι.
Το αν θα το παρκάρεις ή όχι, αυτό είναι θέμα επιλογής για να περάσουν καλύτερα οι γονείς, όχι το παιδί. Και το "το ίδιο είναι γι' αυτό, 2χρονώ είναι δεν έχει σημασία" είναι η εξήγηση που δίνουν στον εαυτό τους για να δικαιολογήσουν την επιλογή τους.

Βλεπω παντως απο τον δικο μου αλλα και απο φιλων οτι τα παιδια την "γουσταρουν" την ρουτινα.

Τους αρεσει δηλαδη να παιζουν στην ιδια παιδικη χαρα με τα ιδια παιδια τα ιδια παιχνιδια. Οπως και να βλεπουν πολλες φορες την ιδια ταινια ( ο δικος μου τα Shrek, Toy story, το μιουζικαλ "Γατες", οπως και την ταινια Billy Eliot τις εχει δει πανω απο 15 φορες την καθε μια μεχρι τα 7 του ).

Προφανως και θα τους αρεσει να βρεθουν σε αλλο περιβαλλον, αν και θα πρεπει να βρεις καποια παιδικη χαρα η αλλη παιδικη απασχοληση εκει που θα βρεθεις, και γενικα να θεωρεις οτι ο μικρος ανθρωπος που εχεις μαζι εχει απαιτησεις.

Ειμαι παντως εναντια στο "παρκαρισμα" του παιδιου και ειδικα στις διακοπες. Μαζι μου και ας περασω διαφορετικα απο παλια. Ομορφα θα ειναι σιγουρα!
Άβαταρ μέλους
By gianik
#559736 Συντάσσομαι γενικά με τον Maltezo.
Αν δεν υπάρχουν θέματα όπως πχ εμετοί με το που μπαίνει το μικρό στο αμάξι , όλα τα άλλα παλεύονται...
επίσης αυτό που είπε , δεν κοιτάς να κάνεις 1.000 χλμ /μέρα... :lol:
γκρίνια πάντα έχουν τα μικρά...Ακόμα και στο καρότσι όταν τα δένεις γκρινιάζουν. Ε , τα ξεγελάς , την μία τους δίνεις 1 μπισκότο , 1 φρυγανιά ξερω γω , την άλλη κάτι άλλο...