Για τα ταξίδια που κάναμε κι αυτά που θέλουμε να κάνουμε
Άβαταρ μέλους
By Red Garland
#204953 Εικόνα
Κοντά στον Κεντρικό Σιδηροδρομικό σταθμό της Νάπολης

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα
^ Naval School παρακαλώ

Εικόνα

Εικόνα
Το κλασσικό γλυκό Μπαμπάς σε τούρτα

Εικόνα

Εικόνα
Αράζοντας εις την πλατεία

Εικόνα

Εικόνα
Μπουγάδα εντός των μεγάλων εσωτερικών αυλών των παλιών σπιτιών

Εικόνα
Και τώρα η Πομπηία, το πάτωμα κανονικά ήταν καλυμμένο με μάρμαρο αλλά οι πρώτοι που τα βρήκαν τα ξήλωσαν και δεν έμεινε ούτε χιλιοστό.

Εικόνα
Το μεγάλο θέατρο της Πομπηίας,

Εικόνα
Γλυπτό από το μικρό θέατρο που βρίσκεται απέναντι από το μεγάλο.

Εικόνα
Εδώ βλέπουμε τα πρώτα σαμαράκια σε αρχαίο δρόμο, ο δρόμος είναι δίπλα από το μεγάλο θέατρο.

Εικόνα
Το "βρώμικο" της εποχής, γρήγορο φαγητό για τους θεατές, οι τρύπες είναι από υλικό(τερακότα) που κρατάει τη θερμοκρασία.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα
Η Πομπηία έχει μια κλίση με αποτέλεσμα οι υπόγειοι αγωγοί να επιτρέπουν τη δημιουργία πίεσης στις βρύσες που βρίσκονται στους δρόμους.

Εικόνα
Μια βίλα της τότε εποχής, κάτω βλέπουμε τοιχογραφία που αναπαριστά τη ζωή μιας γυναίκας από την γέννηση ως το θάνατο

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα
εδώ βλέπουμε ένα θύμα του ηφαιστείου το οποίο διατηρήθηκε αυτούσιο στους αιώνες, καθώς καταπλακώθηκε από τις στάχτες που κάλυψαν πρώτα την Πομπηία.

Εικόνα
Τα ανδρικά λουτρά, εδώ βλέπουμε το παράθυρο εξαερισμού που φέρνει και φως. Οι τοίχοι των λουτρών από το θόλο ως το έδαφος έχουν διαγραμίσεις ώστε οι υδρατμοί όταν γίνονται στάλες να ακολουθούν τις διαγραμμίσεις των τοίχων προς το πάτωμα και να μην στάζουν από πάνω.

Εικόνα

Πάμε τώρα σε ένα νησάκι

Εικόνα
Άποψη του λιμανιού του Procida Island, εδώ έχει γυσιστεί και η ταινία Il Postino.
Οι δρόμοι είναι τόσο στενοί που τα αυτοκίνητα είναι φτιαγμένα κατά παραγγελία από τη Fiat αν δεν κάνω λάθος.
Τα δε σπίτια είναι κάθε ένα και διαφορετικό χρώμα και το βράδυ υπήρχαν αναμμένες δάδες ώστε οι ναυτικοί όταν γυρνούσαν το βράδυ να μην έμπαιναν σε λάθος κρεββατοκάμαρα. :shifty:

Εικόνα

Εικόνα
Βαποράκια για τον ντρίφτερ

Εικόνα
παραλία με μαύρη ηφαιστειογενή άμμο

Εικόνα
Γάμος, το αυτοκίνητο είχε έρθει με το πλοίο καθώς δεν χωράει στα στενά.

Εικόνα

Εικόνα
Θέα από την αυλή μιας εκκλησίας προστάτη του νησιού.

Εικόνα

Εικόνα
Ξυλόγλυπτο στο ταβάνι της εκκλησίας με επικάλυψη χρυσού.

Εικόνα
Μπουγάδα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα

----
Εικόνα
Ο γνωστός Βεζούβιος, περπατάς μια ανηφόρα για καμιά ώρα για να δεις μια χωματερή :lol:

Εικόνα

Εικόνα
Τα ανθρωπάκια για κλίμακα, απέναντι είναι ο δρόμος που ακολούθησε το ηφαίστειο.

Εικόνα

Εικόνα

Εικόνα
Συσκευή παρακολούθησης της δραστηριότητας του ηφαιστείου.

Εικόνα

Αυτάαα... :s_bye
Τελευταία επεξεργασία από Red Garland και 09 Ιαν 2016, 18:02, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#204967 πολυ ωραιο!! γραψε και τιποτα αλλο μολις βρεις χρονο! καμια φωτο απο τα ειδικα στενοτερα αυτοκινητα?
τιμες φαγητου,διαμονης?
πολυ ωραια επιλογη ταξιδιου. Να εχεις και καμια 105 να το γυρισεις θα ειναι ονειρο! :inlove:
Άβαταρ μέλους
By rx8_drifter
#205037 Mαγευτικά μέρη :thumbsup: :thumbsup:

O Γαρλάνδιος να μου επιτρέψει να κοπυποστάρω κάτι απ το παλιό φόρουμ σχετικά με την περιοχή για να υπάρχει μαζεμένο το υλικό

και κλείνω με Napoli, πρώτα με αυτά που δοκίμασα εγώ

και λίγο από Νapoli

Προφανώς αυτό που πρέπει να φάτε είναι πίτσα και δεί margarita
Kαι το μέρος που θα φάτε την καλύτερη πίτσα σε όλο τον κόσμο :rtfm: είναι το ακόλουθο

Pizzeria Damichele
Via Cesare Sersale 1

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

η ουρά σε ώρα αιχμής φτάνει άνετα τα 200 μέτρα, έχει ελάχιστα τραπέζια μέσα (αν είναι Busy μόλις τελειώσετε σας σηκώνουν με το ζόρι :lol:) αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να βρείτε καλύτερη πίτσα εβερ
εμείς ήμασταν τυχεροί, μόλις είχε ξεκινήσει το ποδόσφαιρο και ήταν σχετικά άδειο :lol:

δεν υπάρχουν πολλές επιλογές, 3 είδη σερβίρονται, συνίσταται η extra mozzarella

Εικόνα :inlove: :eat:

Εικόνα
(πανάκριβες τιμές όπως βλέπετε :lipsealed: )


αφού μπουκώσετε με την κλασσική πίτσα, ανηφορίζετε λίγο και στην via tribunali 120 μπορείτε να δοκιμάσετε την τοπική σπεσιαλιτέ
pizza firtta con salsicce et friarielli καθώς και arancine στο il pizzaiolo del Presidente

το ζάχαρό σας πλέον έχει φτάσει στα τάρταρα, ήρθε η ώρα για επιδόρπιο
Pasticceria Carraturo, στην san biagio dei librai

με σειρά προτεραιότητας baba, canollo siciliano, aragastiva con nutella

Εικόνα

και αμετάφραστα διάφορα άλλα για τα οποία δεν έχω προσωπική άποψη, αλλά στο φαϊ εμπιστευόμαστε το σόι της στέφυ :lol:

MANGIARE A NAPOLI
RISTORANTI TIPICI sono quelli del Borgo Marinaro le cui stradine si snodano ai piedi del Castel dell'Ovo, fra cui i
notissimi La Bersagliera e Zi Teresa. A Santa Lucia, nella zona dei grandi alberghi, gli esclusivi locali la Cantinella e
Caruso offrono una bella vista sul golfo. Nella zona di Mergellina, di fronte al mare, si gustano specialità marinare nei
vari: Dal Delicato, Ciro a Mergellina, Don Salvatore, Al Sarago in Piazza San Nazzaro ed altri più economici. Nella
zona di Posillipo troviamo il panoramico Sbrescia e La Sacrestia dalla cucina estremamente raffinata; imboccando Via
Ferdinando Russo si scende nuovamente sul mare dove, in una suggestiva insenatura che si apre sul golfo, Giuseppone
a Mare offre preparazioni locali a base di pesce freschissimo. Per i romantici come non recarsi ai piedi della
celeberrima Fenestella di Marechiaro dove, nei tipici ristoranti del borgo, è possibile assaporare il meglio della cucina
partenopea.
Il centro storico è ricco di TRATTORIE che servono piatti tradizionali a prezzi contenuti in ambienti volutamente poco
ricercati ma molto accoglienti dove si entra in contatto diretto con la napoletanità: Dante e Beatrice a Piazza Dante, nei
pressi del Teatro San Carlo Ciro a Santa Brigida, vicino al Palazzo Reale il ristorante San Carlo, in Via Monte di Dio
nei luoghi dell'antica Partenope Amici Miei, in Via Alabardieri nel cuore della città Umberto, nei pressi della Stazione
Centrale Da Mimì alla Ferrovia.
La Bistecca (Fuorigrotta): trattoria-pizzeria nella zona dell'univeristà, si mangia con 5 euro, primo, secondo, contorno e
acqua. Per gli studenti il prezzo scende a 2,50 euro. Possibilità di mangiare qualunque pizza sempre a 2,50 euro.
Da Nennella (Vico Lungo Teatro Nuovo 103-105): difficile trovare qualcosa di più caratteristico, non è un locale
turistico è proprio tipico e conveniente: pagate 10 euro per un pasto completo di tutto, incluso servizio e bevande, con il
personale che scherza continuamente con la clientela. Chiedete la pasta e patate con la provola: favolosa. Aspettatevi di
fare una lunga fila, anche se scorrevole: simpatia e giovialità tipica napoletana senza sfociare nella volgarità. Si trova
all'altezza della sede centrale del Banco di Napoli, ma sull'altro lato della strada alle terza parallela.
http://digilander.libero.it/trattoriane ... nnella.htm
Donna Teresa (Via Kerbaker 58 angolo Via Scarlatti): con soli 16 posti a sedere permette di assaporare la cucina
quotidiana partenopea; le pietanze sono a scelta tra non più di tre per categoria. Il pasto completo (primo, secondo,
contorno, frutta acqua e vino) non viene più di 12€.
La Taverna del Buongustaio: via Basilio Puoti 8 tel.0815512626 tutti i giorni 12.30-15.30 19.00-24.00 dom solo a
pranzo da settembre ad aprile una ottima trattoria dove gustare piatti semplici e gustosi come minestra di lenticchie e
broccoli , pasta patate e provola, alici fritte ecc. accalcati in una piccola ma simpatica saletta servizio semplice e
cordiale. Prezzi bassi.
Un discorso a parte meritano le PIZZERIE di cui la città è letteralmente piena. Da locali tipicamente serali, stanno
mutando aspetto e, all'ora di pausa, si riempiono di impiegati, studenti, professionisti, commercianti e artigiani quasi
fossero dei moderni fast food conservando, però, i sapori, gli ingredienti e la qualità di sempre. La più antica pizzeria di
Napoli tuttora in attività è quella che sta a Port'Alba che risale al lontano 1737.
Le migliori pizzerie di Napoli, e dunque del mondo, secondo me sono a pari merito l'Antica pizzeria da Michele
Condurro, a Forcella (via Cesare Sersale, di fronte a via Pietro Colletta) e La pizzeria del Presidente di Ernesto
Cacialli (via dei Tribunali).
A livello di impasto e cottura siamo a pari merito: entrambi sono realizzati secondo disciplinare.
Va considerato in primis che Cacialli e Michele non cambiano gestione da generazioni, se non per eredità, mentre
l'attuale gestore della pizzeria Di Matteo è un tale Raffaele Marigliano. E così è per molte pizzerie napoletane:
mantengono il nome storico, ma sono state cedute a imprenditori che nulla o poco hanno a che fare con i fondatori, il
che equivale a dire che nulla o poco hanno a che fare con la tradizione.
Le differenze nascono a livello di condimenti: Michele usa, peraltro non per risparmiare ma perché ritiene che sia
corretto fare così (ricordo dei suoi articoli sul Corriere della sera in cui spiegava perché: se andate sul suo sito,
http://www.damichele.net, forse troverete qualcosa al riguardo), olio di semi. Conseguentemente è stato escluso da ambedue
le associazioni che hanno promosso presso la Commissione europea l'azione per ottenerei il riconoscimento
(Associazione verace pizza napoletana e Associazione pizzaiuoli napoletani) e non ha titolo per iscriversi al Consorzio
italiano di tutela della pizza napoletana STG.
Cacialli, invece, adopera olio extravergine d'oliva
Un'altra differenza è che da Michele, su tavolacci di marmo, servono esclusivamente squisite marinare e margherite,
mentre Cacialli fa anche pizze con ingredienti che Michele definisce «papocchie» contrarie alla tradizione (il che
secondo me può valere per roba tipo la viennese, ma la 4 stagioni, la carrettiera e soprattutto la fritta, come testimonia
l'antica pizzeria delle Figliole sempre in quel di Forcella, sono tradizionali almeno quanto la margherita, e ben lo sa
Cacialli, in quanto fondatore dell'Associazione margherita regina) ed offre alla propria clientela anche quella che il
disciplinare STG chiama "verace pizza napoletana extra", con mozzarella di bufala campana DOP, che Michele sostiene
sia un'invenzione per turisti (e, personalmente, su questo io e Michele ci troviamo d'accordo infatti la mozzarella di
bufala fa acqua e peraltro perde il suo sapore in cottura. Preferisco di gran lunga la margherita con una grattatina di
formaggio a grana dura più un buon fiordilatte dei Monti Lattari, come quello che usa Michele, prodotto praticamente
apposta per lui da una piccola impresa artigiana con il marchio "Fior d'Agerola").
Nella pizzeria del Presidente meritano di essere assaggiate anche le impareggiabili pizze fritte.Cacialli ha infine un locale più grande e accogliente, forse in questo meno tradizionale, ove espone i moltissimi premi
vinti, mentre Michele non è uso partecipare a concorsi … ma questa è un'altra storia. Quanti ai prezzi Cacialli è appena
più economico di Michele, anche se entrambi si posizionano in basso come fascia di prezzo, essendo locali tradizionali
e dunque, per definizione, popolari.
Un ulteriore consiglio diffidate di quelle pizzerie, a Napoli, ove tra pizza, bibita e coperto e/o servizio, ove previsti, si
spende più di 6 euro a persona (considerando la margherita), perché in fasce di prezzo superiore si colloca bene solo
Pellone, mentre tutte le altre buone pizzerie sono sotto.
Altre pizzerie degne di nota:
SORBILLO (Gino)
PELLONE al Vasto (via Nazionale)
di Matteo ai tribunali (pizza fritta)
trianon
per le pizze pizze sfiziose ci sono le famose «figliole» in una traversa di via dei Tribunali
al vomero la pizzeria Gorizia.
FRIGGITORIE
Vomero (in centro, all'incrocio con la Galleria Vanvitelli): dal 1938 sforna fritti in tutte le salse; nell’innumerevole
cascata di piatti tipici spiccano la pizza fritta, i “panzarotti e scagliuozzi” e le pastelle di fiori di zucca (specialità della
casa). Via Cimarosa 44 tel.0815783130
Fiorenzano (di fronte alla Stazione Cumiana): alle spalle della popolarissima piazza Dante. Una tradizione secolare. Le
foto storiche, sbiadite dal tempo e dei deliziosi fritti, testimoniano la passione dei titolari fin dagli anni ‘30: panzarotti,
crocchi di patate, arancini e zeppole (specialità della casa). Piazza Montesanto 6 tel.0815528665
PASTICCERIE
Scaturchio - Piazza San Domenico maggiore (Sciù al cioccolato e Ministeriale)
Carraturo - dalle parti di Porta Capuana via Casanova angolo corso Garibaldi tel.0815545364 Una classica pasticceria
con un ricco assortimento fra cui certamente spiccano le rinomate sfogliatelle e la grande zuppetta, un classico della
patisserie napoletana.
Bellavia - Stazione Centrale
Attanasio sfogliate calde vico Ferrovia 2 tel.081285675 In una stradina di fronte alla Stazione Centrale, Attanasio è uno
dei templi della sfogliata napoletana. Il locale si snoda lungo il bancone che separa dal laboratorio che sforna a getto
continuo sfogliate ed altri dolci tipici partenopei.
Di Costanzo piazza Cavour 135 tel.081450180 E' un piccolissimo laboratorio di pasticceria e rosticceria che si trova
alle spalle della metropolitana di Piazza Cavour, un pò nascosto all'interno di un palazzo, senza nessuna insegna. In
vendita troverete buona parte dei classici della tradizione dolciaria napoletana, fra cui degli eccellenti babà.
Fiore sui Quartieri Spagnoli, via Speranzella 165 tel: 081427757. Appena 20 metri sopra via Toledo, una pasticceria
tipicamente napoletana che unisce una notevole qualità a prezzi ragionevoli. Commovente la pastiera.
Antica pasticceria napoletana via S. Strato 13 tel.0817690792 Eccellente pasticceria alla fine di via Posillipo, che si
distingue in particolare per i mignon. Da provare obbligatoriamente i tronchetti di pasta bignè caramellati con panna ed
i Mont Blanc.
Dolcezze Siciliane (P.le Immacolata Vecchia-interno porto Napolinei pressi di piazza Borsa): offre tutte le dolcezze più
prelibate di Sicilia; arrivano in porto tutte le mattine con la nave, fresce, buone, genuine. 0815521990
GELATERIE
Bilancione via Posillipo 238 tel. 0817691923 Una delle gelaterie più conosciute della città, un locale che ha contribuito
a fare la storia recente del gelato artigianale a Napoli. L'offerta attuale comprende una quarantina di gusti, fra cui
spiccano le creme.
Otranto via Scarlatti 78 tel.0815587498 Uno dei migliori gelati della città, basato su una scelta rigorosa delle materie
prime, ed infatti fra i gusti migliori spiccano quelli basati sulla frutta di stagione. Pochi gusti fra cui scegliere, e questo è
sicuramente un merito. Una ottima tappa di avvicinamento durante la visita alla Certosa.
Chalet Ciro a Mergellina via Caracciolo tel. 081669928 Dopo un periodo di decadenza negli anni '70, gli chalet
ottocenteschi di via Caracciolo conoscono un rinnovato successo, e fra questi Ciro è sicuramente il più famoso. D a
segnalare il gelato al babà.
La Scimmia piazza Carità 4 tel.0815520272 Locale di lunga e consolidata tradizione aperto nel 1933, che offre un
gelato classico e di buona qualità. Spicca fra le offerte l'ottima brioche farcita al cioccolato.
Gran Bar Riviera Riviera di Chiaia 181 Tel.081665026 Un classico di sempre che con il tempo è diventato sosta
d'obbligo nel by night napoletano. Ottima anche la pasticceria e le torte.
Remy Gelo Via F. Galiani 30 Tel. 081667304 Un altro indirizzo classico, di cui segnaliamo soprattutto le cremolate e la
brioche con il gelato.
Άβαταρ μέλους
By castigamatti
#205232 ωραίος :thumbsup:
Posillipo πήγες;Μήπως ανέβηκες και στη Mergellina; Quartieri spagnoli περιηγήθηκες;
Επίσκεψη στη Scampia; Στο bar Nilo; Ανέβασε καμιά φώτο ακόμα, αν δεν σου κάνει κόπο.
Το βασίλειο των δύο Σικελιών είναι ουσιαστικά η ιστορία ολόκληρη της νότιας Μεσογείου, η δε Napoli είναι από τις πλέον αντιφατικές πόλεις του κόσμου. Tην περίοδο της ενσωμάτωσης στις κτήσεις του οίκου της Savoia του Piemonte και της Σαρδηνίας,από την οποία προέκυψε εν συνεχεία το βασίλειο της Ιταλίας ,η Napoli ήταν το πλέον κοσμοπολίτικο κέντρο της Ευρώπης,και η πολυπληθέστερη μητρόπολη της ιταλικής χερσονήσου, με ένα Σύνταγμα πολύ πιο φιλελεύθερο αυτού που είχε παραχωρήσει στο Piemonte o Vittorio Emanuele ,και μια καλλιτεχνική ζωή έτη φωτός μπροστά από αυτή της υπόλοιπης Ιταλίας (οι αρτιότερες και πιο ακριβές παραστάσεις όπερας, ανέβαιναν ανέκαθεν στο San Carlo και όχι στη Scala, και αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που έκαναν τον μεγάλο Rossini να πει πως "αν δεν υπήρχαν οι Βουρβώνοι, οι Ιταλοί θα ήταν ο τελευταίος λαός της Ευρώπης").
Την ενοποίηση βέβαια οι ναπολετάνοι την μετάνιωσαν πολύ γρήγορα, την πλήρωσαν ακριβά στην εμφύλια αναταραχή που ακολούθησε τα αμέσως μετά την ενοποίηση χρόνια (όταν διαπίστωσαν ότι αυτή δεν ήταν τίποτα περισσότερο από πιεμοντέζικος επεκτατισμός, τον οποίο, εκμεταλλευόμενος το κινήμα του Risorgimento, ο αρχικά εχθρός της ενοποίησης Cavour, επέβαλε σε ολόκληρη τη χερσόνησο)και δεν την ξεπέρασαν ποτέ. Για αυτό παρέμειναν επί χρόνια νοσταλγοί των τελευταίων Βουρβώνων και για καιρό μετά την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, πιστοί μοναρχικοί, αφού στο πρόσωπο του βασιλιά, εξακολουθούσαν να βλέπουν το μοναδικό θεσμό προστασίας, απέναντι στην γραφειοκρατία της Ρώμης.
Συγγνώμη αν κλέβω το thread, αλλά δεν αντέχω στον πειρασμό να ανεβάσω το κλιπάκι ενός τραγουδιού, που αποτυπώνει στιχουργικά και οπτικά με τον καλύτερο τρόπο την πόλη, από έναν απο τους πιο εμβληματικούς σύγχρονους τραγουδοποιούς της.



ΥΓ. Στην Procida απλά δεν ενδείκνυται το αυτοκίνητο, λόγω στενών δρόμων, και ειδικά Fiat δεν υπάρχουν, εκτός και αν κάποιος εννοεί τα 600αρακια spiagetta και τα 500αρακια spiaginna, που δεν ήταν τίποτα άλλο από beach cars, που πρότειναν οι καροτσέρηδες της δεκαετίας του 60 για την υψηλή μποργκεζία που επισκεπτόταν τις παραλίες της costiera amalfitana
Άβαταρ μέλους
By Red Garland
#205296 Εννοείται βάζετε ό,τι έχετε, το τόπικ είναι του λαού. :yahoo:
Δυστυχώς άλλες φωτό δεν έχω που να αξίζουν γιατί τα μισά είναι φιλμ και δεν την γύρισα πολύ γιατί είχα πάει για συνέδριο. :(

@castigamatti
Μόνο Quartieri spagnoli λίγο, και από τα άλλα φαντάσου ότι κινήθηκα από το Σταθμό του τρένου ως και το Castel dell Ovo.
Σχετικά με τα αυτοκίνητα για τη Procida, αναφερόμουν για τα ταξί τα οποία έτσι άκουσα ότι ήταν, ήταν ένα είδος 6-θέσιου μακρόστενου.
Δυστυχώς δεν τα έβγαλα φωτό.

---
Νάπολη
Γενικά θεωρείται από τις υποβαθμισμένες πόλεις της Ιταλίας συγκριτικά με Ρώμη κ.α. Η μαγεία της είναι ότι συνδυάζει τον καλό καιρό (το Σεπτέμβρη που πήγα έχει τον ίδιο καιρό με Ελλάδα) με παλιά κτήρια και θάλασσα. Έχει την μαγκιά και τη βρώμα ενός λιμανιού, έχει τα στέκια και την νεολαία όπως στο Γκάζι και στα Εξάρχεια, έχει την παλιά αύρα της παλιάς Ιταλίας με τα ψηλοτάβανα σπίτια και την περίτεχνη εξωτερική διακόσμηση ενώ ταυτόχρονα μπορεί να πέφτει ο σοβάς στο δίπλα κτήριο. Απίστευτα ψηλά κτήρια και περίεργες εκκλησίες, ενώ σε σημεία κάνει την εμφάνισή του το ρωμαϊκό στοιχείο.

Με λίγα λόγια
  • Καθαρή το πρωί, βρώμικη το βράδυ, κυριολεκτικά κοιτάς κάτω το βράδυ αν δε θες να πατήσεις κόπρανα ζώων. Την άλλη μέρα το πρωί όλα είναι καθαρά.
  • Όταν νυχτώνει αισθάνεσαι ότι γίνεται λιγάκι επικίνδυνη χωρίς απαραίτητα να είναι.
  • Τα περισσότερα αμάξια έχουν κλείδωμα τιμονιού, και αρκετά είναι ψιλοτρακαρισμένα γιατί αν σε ακουμπήσει ο άλλος γίνεται Σπύρος Λούης. Περιστατικό: Ταξί κάνει αναστροφή σε δρόμο, χτυπάει το απέναντι κάνει πίσω και φεύγει. Έτσι απλά.
  • Ο δρόμος από το σιδηροδρομικό σταθμό(Corso Uberto) το βράδυ γίνεται πιάτσα για καλλίπυγα κορίτσια, επομένως όταν περπατάς ακούς τα ιταλικά κελεύσματα για νύχτες ταξιδιάρικες.
  • Οι τιμές είναι κοντά στον ελληνικό μέσο όρο και τις περισσότερες φορές κάτω από αυτόν. Το φαγητό σε κάποια μέρη είναι πολύ πιο φτηνό από το ελληνικό, σε μέσο μαγαζί πληρώνεις όσο στην Ελλάδα, ενώ σε πιο ακριβό τσιμπάνε. Γενικά χορταίνεις άνετα. Κάποια πράγματα όπως τα μπουκάλια νερό είναι λίγο τσιμπημένα αλλά εγώ έβρισκα σε στενά ψιλικατζίδικα με 50 λεπτά το μικρό. Π.χ Αν πάρεις μικρό μπουκάλι έξω από την Πομπηία θα το πληρώσεις 4 ευρώ. Έχουν και εδώ ανθρακούχα και απλά νερά, οπότε προσέχουμε τι ζητάμε.
  • Πραγματικά καλές τιμές έχει σε ρούχα και παπούτσια, λεφτά να έχεις να κάψεις.
  • Έχει μεγάλες οδούς καταστημάτων στυλ Eρμού(via Toledo) με όλες τις μάρκες του κόσμου, η χαρά των γυναικών, αλλά έχει και παγωτά στο χέρι οπότε οι άντρες την βρίσκουμε καθ οδόν.
  • Το φαγητό είναι πολύ καλό και η ντομάτα όπου μπει είναι απίστευτα γευστική και κόκκινη σαν αίμα. Έχει και καλά μαγαζιά δίπλα στη μαρίνα για ψαράκι και απίστευτα φρέσκα γλυκά. Γενικά είναι ο τρόμος του διαβητικού τα μαγαζιά γλυκών και των καφέ.
  • Πίτσα σερβίρουν και σαν την τυρόπιτα οπότε μην πάθετε σοκ αν σας προτείνουν που να φάτε καλή πίτσα και είναι στο πόδι. Στα γνωστά μαγαζιά-πιτσαρίες η ουρά είναι χειρότερη και από τράπεζα τη μέρα των συντάξεων, χαρτάκι και σε φωνάζουν από μεγάφωνο.
  • Υπάρχει μια πλατεία κοντά στο κέντρο που έχει 5 μαγαζιά που πουλάνε μόνο μπύρες σε πολύ χαμηλή τιμή (καλή είναι η Peroni) τις οποίες πίνουν απέναντι στην πλατεία όρθιοι όλοι, και γίνεται μια απίστευτη καλή βαβούρα λες και συμμετέχεις σε ιταλικό Woodstock.
  • Έχει μουσεία, παλιά πόλη, εκκλησίες, παραλία λιμανιού για βόλτες κ.α
  • Το μετρό (τύπου ΗΣΑΠ) μπορεί να έχει παλιά βαγόνια αλλά την κάνει τη δουλειά του. Σε μερικά σημεία είναι λίγο αχανές στους διαδρόμους αλλά βγαίνει άκρη, το εισιτήριο το κρατάς και για την έξοδο.
  • Οι άνθρωποι δεν πολυμιλάνε αγγλικά, ακόμα και στους νέους είναι λόττο αν θα ξέρει ο άλλος, ωστόσο η γλώσσα είναι εύκολη και οι άνθρωποι πάρα πολύ εξυπηρετικοί. Με 20 λέξεις λεξιλόγιο που τις μαθαίνεις πατ κιουτ βγάζεις άκρη.
  • Ξενοδοχεία σε high season είναι άνω των 50ευρώ, αλλά γύρω από το Σταθμό βρίσκεις με 50άρικο τίμια καταλύματα με πολλά δωμάτια, full εξοπλισμό αλλά φτωχή ηχομόνωση.
  • Από το αεροδρόμιο της Νάπολης υπάρχει λεωφορείο που σε πάρει σε άλλες περιοχές και στον Σιδηροδρομικό σταθμό (γύρω στα 4 ευρώ νομίζω, το εισιτήριο το αγοράζεις πάνω στο λεωφορείο).

Το νησάκι Procida, είναι σα να λέμε η Κούβα-Μύκονος της περιοχής, μπορείς να πας με καράβι από Νάπολη σε λίγες ώρες. Έχει δύο λιμανάκια τα οποία τα γεμίζουν κότερα από άλλες περιοχές της Ιταλίας. Οι τιμές είναι ελληνικές και λίγο πιο πάνω σε κάποια σημεία, τίποτα κραυγαλέο.

Ο Βεζούβιος είναι 1-2 ώρες από το κέντρο αν θυμάμαι καλά, αλλά στην βάση του βουνού πάνω έχει μικρό χώρο για στάση οπότε το λεωφορείο σε αφήνει και γυρνάει αργότερα και σε παίρνει. Εδώ δεν ξέρω τι διαδικασία θέλει γιατί ήμουν σε γκρουπ. Κλασσικά υπάρχει εισιτήριο για να ανέβεις πάνω στον κρατήρα, ενώ τα σουβενίρ είναι φωτιά και λάβρα από τιμή.

Υ.Γ
Για μαγαζιά αν κοιτάξω τα κιτάπια μου θα αναφέρω κάποια στιγμή.
Άβαταρ μέλους
By castigamatti
#205447
Red Garland έγραψε:Σχετικά με τα αυτοκίνητα για τη Procida, αναφερόμουν για τα ταξί τα οποία έτσι άκουσα ότι ήταν, ήταν ένα είδος 6-θέσιου μακρόστενου.
Δυστυχώς δεν τα έβγαλα φωτό.

---


τρίκυκλα piaggio ape...... συνηθισμένο μέσο ως taxi στις isole partenopee
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
By socratesn
#540504 Όσοι έχετε πάει Νάπολη, ποιες είναι οι καλύτερες περιοχές ώστε να αναζητήσω airbnb ή ξενοδοχείο?
Θέλουμε να γυρίσουμε όσο περισσότερα μέρη οπότε χρειαζόμαστε ένα όσο γίνεται κομβικό σημείο και φυσικά να μένουμε κάπου με στοιχειώδη "ασφάλεια" τριγύρω χωρίς βέβαια να χάνουμε το vibe της περιοχής.

Επιπλέον, απ' όσο κατάλαβα είναι risky η χρήση αυτοκινήτου οπότε λέμε να αποφύγουμε την ενοικίαση. Με μετρό και λεωφορείο κινούμαστε εντός ορίων πόλης με το ημερήσιο εισιτήριο των €4.5 ή υπάρχουν εξαιρέσεις? Αν πετύχουμε καλό καιρό και θελήσουμε να κινηθούμε προς Amalfi, αξίζει να νοικιάσουμε για μία μέρα αυτοκίνητο για αυτό το σκοπό ή παίζει αξιόλογη συγκοινωνία με λεωφορείο?

Γενικά όπως ανέφερα και στο "Γενική συζήτηση", οποιαδήποτε πρόταση δεκτη :eat:
Άβαταρ μέλους
By bebes
#801291 Θα έχω 5 μέρες στη διάθεση μου με βάση τη Νάπολη αρχές Ιούνη
Αρχικά σχεδίαζα να το κάνω με τη μηχανή :inlove: , αλλά σκέφτηκα οτι θα ήταν πολύ δύσκολο να περιηγούμαστε στα διαφορα αξιοθέατα που θέλω φορτωμένοι με ολο τον εξοπλισμο καλοκαιριάτικα (ο πραγματικός λόγος μάλλον ηταν η παντοφλια απο την κα bebe :lol: )...

Φτανουμε λοιπον Νάπολι πρωί, και σκέφτομαι να φύγω κατευθείαν με αυτοκινητο να κανω τον γυρο που φαίνεται στον χάρτη.
Περιοχή Αλμπερομπέλο, (ισως)Ελληνόφωνα χωρια δίπλα στο Λέτσε και διανυκτέρευση Τάραντα (360 χιλιομετρα, για τα Ελληνόφωνα +200)
Απο Τάραντα (ίσως)Ματέρα, άγαλμα του Λυτρωτη στη Μαρατέα και διανυκτέρευση κάπου αναμεσα Μαρατεα και Σαλέρνο (430 χιλιομετρα μεχρι Σαλερνο).
Σαλέρνο γύρα στην ακτή Αμαλφι και τελευταίες δυο διανυκτερεύσεις στη Νάπολι.

Οι διαδρομές αυτες θα γίνουν τις πρωτες μερες του Ιούνη και εκτός ΣΚ για να αποφύγω οσο μπορω την κίνηση.
Ττο ΣΚ θα το περασω στη Νάπολη

Πομπηία έχω παει σε προηγούμενο ταξίδι, εφτασα μεχρι το Σορέντο. Ηταν ομως κατακαλόκαιρο, γινόταν χαμος και γυρισα.
Οπότε με ενδιαφερει να δω λιγο την πολη και να ανεβω στον Βεζουβιο που δεν πρόλαβα την προηγούμενη.
Επίσης καποια μερη στη διαδρομη Μπαρι Ταραντα τα εχω δει καποτε που πηγα Σικελία.

Θα ηθελα οποιος γνωριζει καποιο καλο αξιοθεατο να μου πει για να οριστικοποιήσω οσο μπορω το πλάνο.
Επίσης βολικο μερος για τις διανυκτερεύσεις στη Νάπολη

Ειδα οτι το αεροδρόμιο ειναι πολυ κοντα στο κέντρο, ισως τις τελευταιες δυο μερες επιστρέψω το αυτοκίνητο να γλυτωσω απο το άγχος (και κόστος) του παρκαρίσματος.

Ο λόγος που τριβέλιζε καιρό στο μυαλο μου αυτη η εκδρομη (εντάξει, και το Αμάλφι :oops: )
Εικόνα

https://www.google.gr/maps/dir/%CE%9C%C ... 864228!3e0
Άβαταρ μέλους
By bebes
#815408 Άλλαξα τα σχέδια.
Ακύρωσα τα ξενοδοχεία εκτός Νάπολης και έβαλα ολες τις διανυκτερεύσεις στη Νάπολη (παλια πόλη).
Αποφάσισα να αφιερώσω χρόνο στα νησάκια (Κάπρι, Ίσκια, Προσίντα), οπότε δεν επαρκούσε ο χρόνος για όλα.
Αμάλφι θα παμε με το λεωφορείο (10€ ημερήσιο πάσο) και γενικά οτι προλάβουμε εκει γύρω.

Τυχαίνει να πέφτω σε τριήμερο εθνικής αργίας (ΠΣΚ), οπότε θα επιδιώξω να πάμε Πέμπτη στην ακτη Αμάλφι και Παρασκευη Σάββατο να παλεύουμε με τα καραβάκια.

Τα υπόλοιπα Νότιας Ιταλίας αργότερα με το μοτοσακό (όπως ήταν το αρχικό σχέδιο) :inlove: , τουλάχιστον να μην εχω να ξαναπαω στη ζούγκλα της Νάπολης
Άβαταρ μέλους
By bebes
#820517 Γύρισα μετά απο 5 μερες στη Νάπολη και την γύρω περιοχή, και ενα θα πω μόνο: Μην κατηγορεί κανείς την Ελλαδίτσα για ουρές, εξυπηρέτηση, αποδείξεις κλπ. Στα μισα μερη που πηγαμε δεν έπαιρναν κάρτα, μονο μετρητα (και σάυτα περιλαμβανοταν κρατικες υποδομες, είσοδοι σε χώρους, λεωφορεία κλπ)
Οι άνθρωποι ειναι τριτοκοσμικοί, συνθήκες κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης αντίστοιχες με της Κωνσταντινούπολης, μονο που εδω εχει και πολλά πολλά μηχανάκια.
Στους κεντρικούς δρόμους δεν παίζει να περάσεις ευκολα απο διάβαση, συνήθως δε, παραβιάζουν και τα φαναρια.
Τα σκούτερ πανε σαν διάολοι, ανεβαίνουν και λιγο πεζοδρόμιο για να προσπεράσουν, δεν εχουν φρένο μόνο κόρνα και απορώ πως δεν ειδαμε (πολλά) τρακαρίσματα. Επαφες πολλές και σε μια περίπτωση μοτοσυκλετιστη κάτω σε διασταύρωση, αλλά καλά στην υγεία του.
Σκούτερ αλλά και αυτοκίνητα περνούσαν απο τα στενα σοκάκια που ηταν τίγκα στον κόσμο, τα οποία νομίζαμε ολοι οτι ηταν πεζόδρομοι.
Βρομιά, βρομιά, βρομιά. Παντου σκουπίδια πεταμένα, κάδοι ξεχειλισμενοι με βουνα διπλα τα σκουπίδια. Απορώ αν καθαρίζεται ποτέ αυτή η πόλη και πως.
Ολα αυτα στην περιοχη του κέντρου, απο το σταθμό μέχρι τη θάλασσα και τη ισπανική συνοικία. Στο Vomero που ανεβήκαμε ήταν σαν να πήγαμε σε άλλο κόσμο. Καθαριότητα, ησυχία, λιγη κίνηση και οδηγική πειθαρχία.

Οπως και το Κάπρι, ολα καθαρα και τακτοποιημένα, παρά τον πολύ κόσμο.

Πέσαμε στο τελευταίο ΣΚ του πρωταθλήματος, η Νάπολη πηρε πρωταθλημα μετα απο 33 χρόνια (το μόνο χωρίς Μαραντόνα), βρήκαμε κόσμο μέχρι και απο Ελλάδα που ήρθαν για τους πανηγυρισμούς. Είχε πάρα πολύ κόσμο, σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούσαμε καν να περπατήσουμε, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν πραγματικά μοναδική.

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εκαναν μέχρι και τη κηδεία της Γιούβε :lol:
Εικόνα
Εκανα λίγο carspoting στο κάπρι γιατι μου εκαναν εντύπωση τα στενα οχήματα τους.
Τα λεωφορεία ήταν σαν τα αμερικάνικα ασθενοφόρα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα


< >