- 07 Αύγ 2023, 09:43
#829488
Έφτασα σήμερα τα ξημερώματα Θεσσαλονίκη από Έσσεν Γερμανίας.
Διανυκτέρευσα στο Graz σε ένα ωραίο ξενοδοχείο στο αεροδρόμιο, στο οποίο διανυκτέρευαν μόνο ταξιδιώτες. Ξυπνήσαμε χθες στις 7 με τα παιδιά, πρωινό, βενζίνη και στις 9 και κάτι ξεκινήσαμε.
Σε 14μιση ώρες φτάσαμε Θεσσαλονίκη, κάνοντας χθες 1250 χλμ.
Όσον αφορά τα σύνορα:
Σλοβενία-Κροατία δεν είχε έλεγχο.
Κροατία-Σερβία 40 λεπτά
Σερβία-Βόρεια Μακεδονία 40 λεπτά
Βόρεια Μακεδονία-Ελλάδα 25 λεπτά
Είχε αρκετή βροχή στο δρόμο.
Οδήγησα εγώ τα πρώτα 350 χλμ, μετά 350 χλμ η σύζυγος και τα τελευταία 550 χλμ προς το βράδυ τα έκανα εγώ.
Πρώτο πράγμα στην Ελλάδα αφού βάλαμε τα παιδιά στα κρεβάτια και ξεφορτώσαμε το αμάξι ήταν να πάρω κρέπα και μίλκο…
Έχω να πω όμως πως με λύπη μου συνειδητοποίησα πως έχουμε τα χειρότερα σύνορα, τον χειρότερο δρόμο, ένα τεράστιο μπ@ρδέλο…
Ο Έλληνας τελωνειακός με ρώτησε αν έχω να δηλώσω κάτι. Του είπα όχι και περάσαμε…
Τα 5ευρα από τους Βορειομακεδόνες για τον καφέ δε τα συνάντησα ούτε εγώ…
Τα παιδιά υπήρξαν τύπος και υπογραμμός. Δεν τους δίνω ούτε tablet, ούτε videogames ακόμη. Έπαιζαν uno στο αμάξι, Lego κτλ…
Ήταν οκ μπορώ να πω, δεν κουράστηκα ιδιαίτερα… Τελευταία φορά το έκανα πριν 2 χρόνια προς Γερμανία.
Το μοναδικό σφάλμα ήταν πως κάπως με έστειλε το Navi από δρόμο Έδεσσας-Θεσνίκης και πέρασα από Κορδελιό κτλ. Δεν είχα περάσει ποτέ από εκεί στη ζωή μου. 12:00 το βράδυ μου φάνηκε εντελώς χάλια…
Τελικά όπως είπαμε, Ελλάδα ένα τεράστιο μπάχαλο-μπ@ρδέλο. Αλλά από την άλλη η κατάθλιψη στις βόρειες χώρες δίνει και παίρνει, οπότε ο καθένας επιλέγει ό,τι θέλει.
Πάω να πάρω μπουγάτσα, μίλκο, καφεδάκι στην πεθερούλα και μετά να δω το εργοτάξιο στο σπίτι και να πάθω 2-3 εγκεφαλικά. Ο μηχανικός μου είναι ταξιδάκι στο Περού…! Μόνος μου θα τα λέω, μόνος μου θα τα ακούω…
Διανυκτέρευσα στο Graz σε ένα ωραίο ξενοδοχείο στο αεροδρόμιο, στο οποίο διανυκτέρευαν μόνο ταξιδιώτες. Ξυπνήσαμε χθες στις 7 με τα παιδιά, πρωινό, βενζίνη και στις 9 και κάτι ξεκινήσαμε.
Σε 14μιση ώρες φτάσαμε Θεσσαλονίκη, κάνοντας χθες 1250 χλμ.
Όσον αφορά τα σύνορα:
Σλοβενία-Κροατία δεν είχε έλεγχο.
Κροατία-Σερβία 40 λεπτά
Σερβία-Βόρεια Μακεδονία 40 λεπτά
Βόρεια Μακεδονία-Ελλάδα 25 λεπτά
Είχε αρκετή βροχή στο δρόμο.
Οδήγησα εγώ τα πρώτα 350 χλμ, μετά 350 χλμ η σύζυγος και τα τελευταία 550 χλμ προς το βράδυ τα έκανα εγώ.
Πρώτο πράγμα στην Ελλάδα αφού βάλαμε τα παιδιά στα κρεβάτια και ξεφορτώσαμε το αμάξι ήταν να πάρω κρέπα και μίλκο…
Έχω να πω όμως πως με λύπη μου συνειδητοποίησα πως έχουμε τα χειρότερα σύνορα, τον χειρότερο δρόμο, ένα τεράστιο μπ@ρδέλο…
Ο Έλληνας τελωνειακός με ρώτησε αν έχω να δηλώσω κάτι. Του είπα όχι και περάσαμε…
Τα 5ευρα από τους Βορειομακεδόνες για τον καφέ δε τα συνάντησα ούτε εγώ…
Τα παιδιά υπήρξαν τύπος και υπογραμμός. Δεν τους δίνω ούτε tablet, ούτε videogames ακόμη. Έπαιζαν uno στο αμάξι, Lego κτλ…
Ήταν οκ μπορώ να πω, δεν κουράστηκα ιδιαίτερα… Τελευταία φορά το έκανα πριν 2 χρόνια προς Γερμανία.
Το μοναδικό σφάλμα ήταν πως κάπως με έστειλε το Navi από δρόμο Έδεσσας-Θεσνίκης και πέρασα από Κορδελιό κτλ. Δεν είχα περάσει ποτέ από εκεί στη ζωή μου. 12:00 το βράδυ μου φάνηκε εντελώς χάλια…
Τελικά όπως είπαμε, Ελλάδα ένα τεράστιο μπάχαλο-μπ@ρδέλο. Αλλά από την άλλη η κατάθλιψη στις βόρειες χώρες δίνει και παίρνει, οπότε ο καθένας επιλέγει ό,τι θέλει.
Πάω να πάρω μπουγάτσα, μίλκο, καφεδάκι στην πεθερούλα και μετά να δω το εργοτάξιο στο σπίτι και να πάθω 2-3 εγκεφαλικά. Ο μηχανικός μου είναι ταξιδάκι στο Περού…! Μόνος μου θα τα λέω, μόνος μου θα τα ακούω…
Leone di Mare.
When the going gets tough, the tough get going
When the going gets tough, the tough get going
)
