Για μοτοσικλέτες, σκούτερ και άλλα δίτροχα
Άβαταρ μέλους
By edmond
#8094
blinkys έγραψε:Εμπειρία ζωής επίσης ένα yamaha z με μοτέρ από wr 200 ενός βλαμμένου πιτσιρίκου.

η "βρωμια" που αναδυουν τα διχρονα (μεταφορικα και..κυριολεκτικα!) ειναι κατι που τα κυριλε τετραχρονα :s_biggrin δεν μπορουν να προσφερουν.
οσο παει βεβαια και δεν τα βρισκεις στους δρομους περαν απο κανα μικρο 50ρακι σκουτερ.
ακομα και τα on-off δεν αντεξαν -χρονια τωρα- και παραδοθηκαν στους..εκκεντροφορους!

μια φορα καβαλησα ενα cr125 και τα' παιξα!! μοτερ διακοπτης. ή θα σερνοταν ή ξαφνικα ροπιαζε και σηκωνε σουζα.
μεγιστη ισχυς στις 10.000 και μεγιστη ροπη στις 9.000, τυχαια τα νουμερα, απλα αναφερω την αισθηση.

το πρωτο μου ιδιοκτητο βεβαια ηταν ενα MTX 50 (honda) στο οποιο δεν προλαβαινα να αλλαζω ταχυτητες.
επειτα ακολουθησε DT 125 και μετα dream 100 οπότε bye bye 2stroke. αθανατα παπιά. το συγκεκριμενο το βλεπω ακομα μιας και το εχει γνωστος μου. πρωτα το ακουω (sebring ENNOEITAI :rtfm: ) και μετα το βλεπω!! :yahoo:

μετα τα πραγματα αρχισαν να "σοβαρευουν"...
ΧΤ 400
suzuki freewind
varadero 1000 τα πρωτα με καρμπυρατερ
TDM 900 απ' τα πρωτα, κιτρινο χρωμα.
ολα τα παραπανω μτχ με το tdm να το κραταω μολις 3 μηνες. οταν πηγα να το πουλησω σε εναν μαντρά (γνωστός) εκείνος με εβαλε σε ενα τρύπακι να το κανω ανταλλαγη με ενα FJR1300. το πηρα και πηγα ΠΣΚ με γυναικα (ανυπαντρος τοτε το 2004) στα πατρια εδαφη στην δυτικη Μεσσηνια. πηγαμε και γυρισαμε α-τσα-λα-κω-τοι. το γκαζι περισσευε για να δωσω και σε κατι ταλαιπωρους 4τροχους που τολμουσαν να ακολουθουν μεχρι τα...200!!! απο εκει και πανω ή απλα ανοιγα το γκαζι και εξαφανιζομουν ή κατεβαζα καναδυο(!) ταχυτητες και εκτοξευομουν ετσι απλα για να νοιωσω το μοτερ :inlove:
τεσπα το αποτελεσμα ηταν να γυρισω, να το δωσω, και μετα απο λιγο καιρο να παρω το...megane :s_sorry :s_cry .
κοιταζοντας πισω στο χρονο διαπιστωνω οτι ηταν το -μαλλον- σωστο timing αλλιως ακομα θα τραβιομουν με μηχανες.
το μονο που θυμιζει κατι απο 2ροδες πλεον ειναι ενα beverly 250. πιο politically correct πεθαινεις ενα πραγμα δηλαδη. :s_crazy
Άβαταρ μέλους
By kovathe
#9639 H πρωτη μου φορα ηταν με το Kawasaki GPZ Ninja 400 σαν αυτο:
Image
του πατερα μου (πρεπει να ημουν 14-15 χρονων) και το επαιρνα κρυφα οταν εφευγαν οι γονεις Σ/Κ και εκανα γυρους το τετραγωνο με πρωτη (δεν ηξερα ν' αλλαζω ταχυτητες :s_biggrin )!

Μετα απο λιγο καιρο (και μετα απο απειρο πρηξιμο) αρχισαμε με το father μαθηματα σε καποια αλανα (αλλα μετα εξαφανιζε τα κλειδια οταν εφευγε - γιατι αραγε :s_dunno :s_tongue ) και σε λιγο καιρο οδηγουσα κανονικα σε κοντινες αποστασεις.

Μετα αρχισα και τα εντουρο (εχω και ενα καλο αναμνηστικο στο δεξι γονατο....) πηρα την πρωτη μου μηχανη με το διπλωμα (KDX 250), οδηγωντας παραλληλα τις στριταδικες του φαδερ (μετα πηγε σε CBR και δεν αλλαξε ποτε).
Παιζει και να μην εχω οδηγησει παπι πανω απο 1-2 φορες στη ζωη μου (ποτε δεν τα χωνεψα) αν και πολλες φορες ανεβαινα σε φιλους και βολταραμε... παντα απορουσα πως τα οδηγανε αυτα τα μηχανακια.
Άβαταρ μέλους
By edmond
#10210 πιτσιρικάς -και λιγο πανω απο 20 δλδ- δεν μπορούσα να καταλαβω τον λογο ύπαρξης των σκούτερ.
δεν ειχε νόημα αν δεν ανακατεύεις ταχύτητες και να ακούς την -after market- εξάτμιση να ουρλιάζει. Τώρα τα πράγματα τα θεωρώ ακριβώς αντίθετα. γκαζι-φρένο για ευκολία και ασε τους άλλους να...παλεύουν! !
Άβαταρ μέλους
By dimik
#10281 Παρθένος μέχρι τα 30 :s_biggrin

είχα οδηγήσει διάφορα φίλων από σκουτεράκια-παπάκια μέχρι εντούρο αλλά το πρώτο δικό μου (Ηοrnetακι :inlove: ) το αγόρασα πριν 2-3 χρόνια
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#10290 Πρωτοοδηγησα ενα παπι νοικιαρικο στην Σιφνο στα 19, ενα VF500 ενος φιλου αργοτερα και ενα Suzuki Katana 750.
Η πρωτη δικη μου μηχανη ηταν ενα NS 125R το οποιο κρατησα 2 χρονια, μετα ενα ΧΤ 600 για 5 και την Africa για 11.
Με το ΧΤ και την Africa γυρισα σχεδον ολη την Ελλαδα και εκανα και ενα ταξιδι στην Ευρωπη με την συζυγο.
Αφου το 2007 βγηκε ολικη η Αφρικανα, αγορασα ενα σκουτερ Aprilia sportcity 250 που εχω ακομα.

Μεχρι τα 40 που ειχα το ατυχημα με την Αφρικα, το αυτοκινητο ηταν μονο για τις βροχερες μερες και για εξοδους που απαιτουσαν καλο ντυσιμο. Κανονικος μηχανοβιος δηλαδη (το αντιθετο του βιομηχανου) :s_rofl :s_rofl
Άβαταρ μέλους
By PaNick67
#10370
rx8_drifter έγραψε:
Νίκος Παππάς έγραψε:...αγορασα ενα σκουτερ Aprilia sportcity 250 που εχω ακομα...



Image

:s_rofl :s_rofl :s_rofl
Το πηρα για 2 χρονια μεχρι να δυναμωσει το χειρουργημενο χερι και εμεινα με αυτο.
Στην πορεια εγινα μπαμπας, ξεκινησε η κριση οποτε ξεμεινα με αυτο.
Παντως δεν μου εχει βγαλει κανενα προβλημα μεχρι στιγμης, 2 φορες καμενη λαμπα μαλλον επειδη αναβουν συνεχεια.
Ακομα φοραει την μαμα μπαταρια το οποιο ειναι θαυμα αν σκεφτεις οτι εχει μονο 28Κ χλμ.
Εχει πολυ καλα φρενα με 2 δισκους εμπρος και δισκο πισω, στριβει με την σκεψη και το καλοκαιρι καιει 3,6λιτ/100, ενω τον χειμωνα 4.
Άβαταρ μέλους
By Mad_Max_Geo
#10386 Τα σκουτερακια ειναι οτι πρεπει για πολεις με μικρους δρομους! Με το 150ρι μου κοροϊδευω κοσμο με τα παπια!!
Άβαταρ μέλους
By edmond
#10502
Mad_Max_Geo έγραψε:Τα σκουτερακια ειναι οτι πρεπει για πολεις με μικρους δρομους! Με το 150ρι μου κοροϊδευω κοσμο με τα παπια!!

εεεεεετσι να βγαινουν τα σκουτεροαποθημενα στην φορα παρακαλω...!! :s_tongue
Άβαταρ μέλους
By blinkys
#10519
Anonymous Founder έγραψε:Την ίδια απέχθεια έχω κι εγώ για τα παπάκια, ποτέ φέρω είχα και ποτέ δεν τα συμπάθησα.


Τα παλιά παπάκια είναι μακράν η καλύτερη αγορά που μπορεί να κάνει κάποιος. Απλά ξέχνας ότι έχεις κάτι που θέλει συντήρηση.
Ο ορισμός του τα κάνω όλα και συμφέρω.
Άβαταρ μέλους
By Giuseppe Busso
#10545 Ήταν Αύγουστος του 1997 και ο πατέρας μου είχε αγοράσει ένα
Image
Honda Dio 50cc όμοιο με της φωτογραφίας.

Εγώ τότε είχα κλείσει τα 12 πριν 3 μήνες. Σαν παιδί είχα αδυναμία στις 2 ρόδες. Έτσι απέκτησα δώρα ποδήλατα από πολύ μικρή ηλικία, αρχικά έμαθα με τις βοηθητικές, αλλά έφυγαν σύντομα.
Να φανταστείτε στην ηλικία των 9 απέκτησα Mountain Bike ποδήλατο. Βέβαια το έφτανα σχετικά άνετα μιας και ήδη στα 10 μου είχα κονομήσει ήδη 152 εκατοστά ύψους από τα σημερινά 185. Σαν παλαβός πήγαινα σε κάτι πλατείες της γειτονιάς μου.

Επιστρέφουμε λοιπόν σε εκείνον τον Αύγουστο, όπου έψησα τη μαμά και το μπαμπά, που τότε ήμασταν οικογενειακώς στο Αγκίστρι, να καβαλήσω το μηχανάκι και να το πηγαίνω εμπρός πίσω υπό την επίβλεψη τους. Εδώ που τα λέμε, εγώ δεν ξέρω αν αφήσω να κάνει κάτι τέτοιο ο δικός μου γιος, όταν με το καλό αποκτήσω.
Αυτό ήταν πάντως, είχα κολλήσει το μικρόβιο. Οι βόλτες στο νησί τις επόμενες ημέρες έγιναν δίχως την επίβλεψη τους. Είχα πορωθεί, δεν το κρύβω. Όμως σεβόμουν το ρίσκο τους και έτσι ποτέ δεν έκανα ανοησίες.
Αυτό όμως τελείωσε με την επιστροφή στον Πειραιά.

Ο λόγος που αγόρασε ο daddy ένα τέτοιο scooter ήταν για να μεταφέρει από το σπίτι στο μαγαζί μας ένα Samoyed που είχαμε μέχρι και το 2005 που μας άφησε. Τα τότε scooter είχαν όχι απλά χώρο στα πόδια, αλλά σχεδόν πάγκο! Τελικά ο σκυλάκος μας, ποτέ δεν χώρεσε στο Dio. Αλλά μας έμεινε ο κάλος. Του πατέρα μου ο παλιός, μιας και οι 2 ρόδες του έφεραν στο μυαλό το 50άρι Garelli με το σπέσιαλ βυζί-εξάτμιση που του πήρε η γιαγιά του αλλά και ο δικός μου ο νεοσύστατος.

Και αφού ο κάλος παρέμεινε, την επόμενη χρονιά, συγκεκριμένα την ημέρα που ξεκινούσε το Mundial στη Γαλλία, 13 του Ιούνη του 1998 ο πατέρας αγόρασε το παρακάτω έναντι 850.000δρχ.

Image
Peugeot SpeedFight 100cc 2Stroke με το φοβερό σύστημα μονού βραχίονα στην εμπρόσθια ανάρτηση, δισκόφρενα εμπρός-πίσω και την ενσωματωμένη εσωτερική αλυσίδα Trelock για κλείδωμα στις κολώνες.
Η φωτογραφία είναι φετινή πριν 1 μήνα. Το έχουμε ακόμη και είναι σε άριστη κατάσταση.

Στην αρχή δεν μου το έδινε, εγώ 13 ετών τότε αλλά τελικά πάλι στις διακοπές, αφού το φορτώσαμε στο Ford Transit της δουλειάς και το πήγαμε τον Αύγουστο στο εξοχικό, τον έπεισα και έτσι το έπαιρνα μοναχός μου.

Το μικρόβιο είχε μπει για τα καλά. Αλλά έτσι κυλούσαν όλα τα χρόνια, εκτός από κάτι επιπρόσθετες μικρές βόλτες στα στενάκια της γειτονιάς μου, πέρα από τις καλοκαιρινές.

Ως που φτάνουμε στην ηλικία των 17+ και συγκεκριμένα τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 2003. Τον Μάιο του 2003 έγινα 18 επισήμως. Αγόρασα το AGV της παραπάνω φωτογραφίας και τους έπεισα να κατεβαίνω στο Γυμνάσιο-Λύκειο της Ζαννείου Σχολής που φοίτησα για 6 χρόνια, χωρίς δίπλωμα ακόμη, αλλά έχοντας αγοράσει τα βιβλία των σημάτων και της μηχανολογίας που χρειάζονταν για τις εξετάσεις αλλά και κάποια παράβολα.

Τότε ήθελα να αγοράσω ένα Husqvarna Super Motard 125cc και 28 ίππων. Πολύ γαμάτο μηχανάκι. Ζόρικο. Είχα πάει στην Hellinmoto στην Ηρώων Πολυτεχνείου, 2 στενά από το σχολείο μου και είχε 4.800 ευρώ.
Και αργότερα να κάνω το όνειρο μου με ένα Suzuki GSX-R 1000 K3 μοϊκανό.
Οι δικοί μου τα έβλεπαν αυτά και τους σηκωνόταν η τρίχα κάγκελο. Έγιναν κάποιες ομηρικές μάχες σπίτι, μέχρι που ένα πρωί μέσα Ιουνίου και αφού είχα τελειώσει τις Πανελλαδικές εξετάσεις και έγραφα τα ενδοσχολικά μαθήματα "σφαχτήκαμε" με τη μητέρα μου άγρια.
Έτσι μου παίρνει τα κλειδιά του SpeedFight και εγώ δεν πήγα ποτέ να γράψω τα Θρησκευτικά και τα Αγγλικά εκείνης της ημέρας.

Σήμερα καταλαβαίνω ότι τότε με ήθελαν σώο και αβλαβή, τότε όχι. Νόμιζα ότι ήθελαν απλά να μου πάνε κόντρα έναντι στα θέλω μου και να μου σπάσουν τα νεύρα.

Τελικά έμεινε διακαής πόθος η συνέχεια μου με τις 2 ρόδες. Πάντα θαυμάζω στο δρόμο τα παλικάρια με τις μηχανάρες. Τους ζηλεύω και τους εύχομαι να είναι πάντα υγιής.

Εκ τότε ξεκίνησε και η μεγάλη μου αγάπη στα 4τροχα, όπου ως εκείνη τη στιγμή ήταν δεύτερη αλλά με μεγάλη διαφορά από τους 2τροχους πειρασμούς.

Το δίπλωμα μου στα 18 βγήκε κανονικά και πακέτο με αυτό του αυτοκινήτου αλλά ήταν και μια οριοθέτηση ότι ως εδώ είσαι μεγάλε. Ευχαριστώ ρε πατέρα που τουλάχιστον ρίσκαρες και πίστεψες στην εμπιστοσύνη απέναντι στο πρόσωπο μου και με έκανες να αποκτήσω εμπειρίες από την ηλικία του παιδιού-εφήβου-άντρα.

Κάπου εδώ ήταν το σημείο ζωής που με έκανε να ασχοληθώ εκτενώς με τα αυτοκίνητα. Και μιας και δεν κατάφερα να γίνω Μηχανολόγος Μηχανικός στο ΕΜΠ, το έκανα hobby δεδομένου του ελεύθερου χρόνου που είχα και που όσο περνούσαν τα χρόνια, λιγόστευε.