- 04 Μαρ 2017, 19:25
#371537
Τα πλαίσια γερνάνε, υπάρχει κόπωση των μετάλλων ( μια άθλια ανακυκλωμένη λαμαρίνα πάχους 08 - 1.2mm τι να πρωτοκάνει, υπάρχει κόπωση στα σημεία που η καρότσα κάμπτεται, συστρέφεται και επανέρχεται, δηλαδή όταν ανεβαίνουμε πεζοδρόμια, στις στροφές, στα φορτία με βαλίτσες πεθερικά πιτσιρίκα σκυλιά και την συμβία το καλοκαίρι για τη θάλασσα, στις λακκούβες, δηλαδή παντού.
Τι παθαίνει όμως ακριβώς ?
Χαλαρώνουν οι πόντες που συγκρατούν τα διάφορα κομμάτια της λαμαρίνας που δημιουργούν το αυτοφερόμενο αμάξωμα, γιατί σασί δεν υπάρχει πια, σασί λέω με την έννοια της σκάλας όπως παλαιότερα.
Υπάρχουν τα ράμφη εμπρός και πίσω, το πάτωμα που το διατρέχουν κομμάτια λαμαρίνας ανεστραμμένου Π, οι κολώνες ( Α,Β, C pillars ) και ο ουρανός. Όλο αυτό το ολοκλήρωμα το αποκαλούμε αυτοφερόμενο αμάξωμα το οποίο σε μια γρήγορη στροφή με καλή άσφαλτο καλή σφιχτή ανάρτηση και καλά λάστιχα θα συστραφεί σαν ελατήριο και όταν αποφορτιστεί η καρότσα και επανέλθει στη θέση ηρεμίας της το αμάξι θα δεχθεί μια κλωτσιά και η πρόσφυση θα πάει περίπατο που θα στείλει το αυτοφερόμενο στο παρακείμενο χωράφι και τον οδηγό αν είναι τυχερός, ζαλισμένος να αναρωτιέται τι έγινε.
Όλο αυτό το σκουλουμούρθι έχει έρθει σε ένα λογαριασμό την τελευταία δεκαετία με τις περισσότερες ενισχύσεις στα σημεία που ήταν αδύνατα με λαμαρίνες υψηλής σκληρότητας στα σημεία αυτά, και το κυριότερο με την αύξηση του αριθμού των πονταρισμάτων, ναί των πονταρισμάτων.
Τα παλαιότερα αυτοκίνητα έτριζαν σαν τα κόκκαλα της γιαγιάς μου, τα σύγχρονα δεν τρίζουν και δεν θα τρίξουν τόσο εύκολα όσο τα παλαιότερα, και για να πάμε στο ζουμί που είναι το ζητούμενο, η λύση είναι το ράψιμο της καρότσας, όχι τίποτα κλουβιά για τις τρελές, ούτε ενισχύσεις δοκάρια λες και είναι οικοδομή σε ανέγερση, αλλά με την αύξηση του αριθμού στις πόντες που υπάρχουν, γίνεται μια καινούργια πόντα ανάμεσα στις παλαιές, τόσο απλά, σε ποιά σημεία ?
Γύρω - γύρω από τις πόρτες στην καρότσα εκεί που υπάρχουν τα λάστιχα που κρύβουν τις πόντες, κάτω από τα λάστιχα στα παράθυρα στα τρίπορτα αυτοκίνητα, κάτω από το λάστιχο στην πίσω πόρτα ή στο πόρτ-μπαγκάζ, κάτω από το λάστιχο του παρμπρίζ, στις μόνιμες βάσεις ( αν υπάρχουν ) που βιδώνουν οι βάσεις των καθισμάτων, και από μία μπάρα θόλων σε κάθε άξονα στην κορυφή των θόλων, το κέρδος είναι μια καινούργια καρότσα απαλλαγμένη τριγμών που θα μείνει φρέσκια και ασφαλής για άλλη μια δεκαετία.
Τέρμα οι συστροφές που κάνουν ελατήριο την καρότσα, τα τριξίματα, οι στρεβλώσεις και οι ανασφάλειες, δοκιμασμένη λύση σε πολλά αυτοκίνητα που μας ήρθαν με ξεκολλημένες λαμαρίνες, παλιά και καινούργια, ναί καινούργια 5-8 ετών, μα καλά ρε μάστορα θα μου πείς, και αυτά που έλεγες ?
Ναί τα έλεγα για καρότσες που είχαν την νορμάλ χρήση που φτιάχτηκαν και όχι για τους Μακρέι των Ελληνικών δρόμων με τις coil-over, τα semi slick και τα μοτέρ με την τριπλάσια ιποδύναμη, και τις φρενάρες με δίσκους 350mm και δαγκάνες με 6-8-10 πιστόνια, όλα διορθώνονται αρκεί να γνωρίζεις τι κάνεις και που να βάλεις χέρι, γιατί αν δεν δείς και δεν μελετήσεις τις ζώνες παραμόρφωσης που έχει προβλέψει ο κατασκευαστής και βάλεις εκεί χέρι, άντε γειά, άντε γειά όταν έρθει η στιγμή σου.
Μιλάω πάντα για καθημερινό αυτοκίνητο, αυτά που προορίζονται για αγώνες ράβονται έτσι ( όχι πάντα, συνήθως το κάνουν μόνο οι αγωνιστικές εργοστασιακές ομάδες ) και μετά βάζουν ένα κλουβί, μισό, ολόκληρο, βιδωτό ή κολλητό ανάλογα με την ομολογκασιόν, το είδος του αγώνα κλπ.
