Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By mirage
#367928 RTG ειναι. Το αρθρο, και γενικα αυτη η σελιδα, εχει ανακριβειες αλλα εχει παντα διαφορα ενδιαφέροντα θεματα

< >
Άβαταρ μέλους
By markvag
#367946 Ωραίο ποστ! :metalo:

Δεν ήξερα αυτή την ιστορία..
Άβαταρ μέλους
By markvag
#368874 Κάποιοι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από τους υπόλοιπους. Συνήθως δεν το θέλουν, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς. Η ιστορία αυτή είναι λυπητερή. Αφορά έναν άνθρωπο παντελώς άγνωστο στη χώρα μας, πολύ γνωστό όμως στην άλλη άκρη του κόσμου. Έναν άνθρωπο, την ύπαρξη του οποίου αγνοούσα παντελώς, μέχρι πριν από λίγες μέρες και για τον οποίο έμαθα μετά από προτροπή συνφορουμίτη σε αυτό το topic. Μιλάω φυσικά για τον Λευκάδιο Χερν ή τον Πάτρικ Λευκάδιο Χερν, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του. Ή φυσικά Γιάκομο Κοϊζούμι, όπως ονομάστηκε στη χώρα που επέλεξε να μείνει, την Ιαπωνία. Την χώρα που επηρρέασε ο ίδιος με το έργο του.

Ο άνθρωπος αυτός γεννήθηκε στα 1850 στη Λευκάδα. Η Λευκάδα τότε ανήκε στην υπό Αγγλική κυριαρχία Επτάνησο πολιτεία και ο πατέρας του Λευκάδιου ήταν λοιπόν ο χειρούργος Ταγματάρχης Charles Bush Hearn από την Ιρλανδία και η μητέρα του ήταν η Ρόζα Κασσιμάτη, κόρη του Αντωνίου, με καταγωγή από τα Κύθηρα. Ο πρώτος γιος του ζευγαριού, ο Γεώργιος, πέθανε σε ηλικία περίπου ενός έτος, όταν ο Λευκάδιος ήταν 2 μηνών. Η οικογένεια του ταγματάρχα δεν ενέκρινε τον γάμο με την αμόρφωτη και φτωχή Ελληνοπούλα, θεωρώντας πως θα βλάψει την καριέρα του. Έτσι, αυτός δεν τους το είπε. Λίγο μετά όμως τη γέννηση του Λευκάδιου, ο ταγματάρχης μετατίθεται στην Καραϊβική και αφήνει πίσω του, στη Λευκάδα (σε σπίτι που ακόμα σώζεται) τη γυναίκα και τον γιο του. Στα 1852 κανονίζει να στείλει τη γυναίκα του και το παιδί του στο Δουβλίνο, όπου βρίσκουν μία πολύ ψυχρή οικογένεια, που δυσκολεύεται ν' αποδεχτεί τόσο την καθολική μητέρα, όσο και τον γιο. Η μόνη που τους φέρεται καλύτερα είναι η θεία του πατέρα του Λευκάδιου, που είναι η ίδια καθολική, ωστόσο αυτό δεν ευκολύνει ιδιαίτερα τη ζωή για την μητέρα του Λευκάδιου. Της λείπει η πατρίδα της, δεν μιλάει τη γλώσσα και μαραζώνει...

Ένα χρόνο αργότερα ο πατέρας επιστρέφει στο Δουβλίνο, αλλά το ζευγάρι δεν τα πάει καλά πλέον. Όταν μετατίθεται στην Κριμαία, αφήνει στο Δουβλίνο, μία έγκυο γυναίκα. Επιστρέφει τραυματισμένος για να βρει τον γιο του υπό την κηδεμονία της θείας του και τη γυναίκα του στα Κύθηρα όπου έχει γεννήσει τον τρίτο γιο τους, τον Daniel James Hearn. Και τι έκανε; Κατάφερε ν' ακυρωθεί ο γάμος του με τη Ρόζα για μία λεπτομέρεια. :help: Και το ακόμα χειρότερο είναι πως αυτή αμέσως παντρεύτηκε έναν Ελληνο-Ιταλό (που κάποια στιγμή διορίστηκε διοικητής των Αντικυθήρων), με τον οποίο έκανε εν τέλει 4 παιδιά. Προϋπόθεση από τον δεύτερο σύζυγο ήταν η Ρόζα ν' αποκυρήξει την κηδεμονία των παιδιών της και έτσι έστειλε τον μικρό της γιο στο Δουβλίνο... Δεν μπορώ να φανταστώ την ψυχολογία μικρών παιδιών να έχουν εγκαταληφθεί από την μητέρα τους και ουσιαστικά και τον πατέρα τους σε μία ξένη χώρα... :help: Η Ρόζα πέθανε σε ψυχιατρικό ίδρυμα στα 1882... Ο Charles πήρε μετάθεση για την Ινδία, παντρεύτηκε την παιδική του αγάπη και πέθανε στα 1866 στο Σουέζ από ελονοσία...

Η θεία λοιπόν προσπάθησε αρχικά να μορφώσει τα δύο παιδιά στέλνοντάς τα σε καθολικό σχολείο. Αυτό ήταν ένα μέρος που δημιούργησε βαθιά αντιθρησκευτικά αισθήματα στον Λευκάδιο (για τον αδερφό του χάνονται τα ίχνη κάπου εδώ). Αργότερα είχε κάποιον ιδιαίτερο δάσκαλο και μετά τα ξανάστειλε σε σχολείο... Αλλά και πάλι, η θεία σταδιακά επέστρεψε στην Αγγλικανική εκκλησία και έχασε το ενδιαφέρον της για τα παιδιά. Ωστόσο, ο Λευκάδιος πήγε σε πανεπιστήμιο για ένα διάστημα (όπου και διέπρεψε στα μαθήματα, κυρίως στην Αγγλική γλώσσα), αλλά και πάλι η ατυχία ήταν μπροστά του. Αρχικά, είχε ένα ατύχημα στο αριστερό μάτι του, το οποίο τραυμάτισε, η πληγή μολύνθηκε και εν τέλει τυφλώθηκε. Το δεξί του μάτι είχε μεγάλη μυωπία με αποτέλεσμα να κυκλοφορεί μονίμως με ένα μικρό τηλεσκόπιο όταν ήθελε να δει κάτι μακριά, μιας και θεωρούσε πως τα γυαλιά θα το αδυνάτιζαν ακόμα περισσότερο το μοναδικό του μάτι... Και φυσικά σε φωτογραφίες να κρύβει το αριστερό του μάτι, για το οποίο ντρεπόταν... Επιπλέον, η θεία του χρεοκόπησε και λεφτά για δίδακτρα δεν υπήρχαν. Στάλθηκε στο διαβόητο East End του Λονδίνου, όπου και ουσιαστικά τριγυρνούσε χωρίς κανέναν έλεγχο ή σκοπό. Το μόνο που ήταν σταθερό σε όλη τη ζωή του ήταν η αγάπη για τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες.

Η θεία του όμως, βαρέθηκε να ξοδεύει λεφτά γι' αυτόν... Του αγόρασε ένα εισητήριο μονής κατεύθυνσης για την Αμερική με οδηγίες να βρει κάτι συγγενείς στο Σινσινάτι... όπως και έκανε, για να μάθει ότι δεν είχαν τίποτε να του προσφέρουν παρά 5 δολάρια... και να τον πετάξουν στο δρόμο :vava: ... Έμενε όπου έβρισκε, ακόμα και σε στάβλους, έκανε ότι δουλειές του ποδαριού έβρισκε για να επιβιώσει, ώσπου γνώρισε έναν τυπογράφο, ο οποίος του έδινε βιβλία να διαβάσει (παράλληλα με τα βιβλία που έβρισκε στην τοπική βιβλιοθήκη) και ο οποίος εκτίμησε τις ικανότητές του και του έβρισκε δουλειές. Κάπου εκεί, στα 1872 έπιασε δουλειά στην εφημερίδα Cincinnati Enquirer και σύντομα απέκτησε τεράστια φήμη (και ένα πολύ καλό εισόδημα) ως δημοσιογράφος για τη δουλειά του γενικότερα και τις ανατριχιαστικές περιγραφές φόνων ειδικότερα. Άρθρα του ακόμα και 140 χρόνια αργότερα περιλαμβάνονται σε σχετικές ανασκοπήσεις... Κάπου εκεί πέθανε και η θεία του και έλαβε ένα γράμμα από τον εκτελεστή της διαθήκης της πως του έχει αφήσει κάτι, αλλά όσο το είδατε εσείς αυτό το κάτι, άλλο τόσο το είδε και αυτός...

Στα 1874 παντρεύεται (κατά παράβαση των σχετικών νόμων) μία μαύρη γυναίκα. Ο γάμος του θα διαλυθεί 3 χρόνια μετά... Αλλάζει εφημερίδα, εκδίδει δικό του περιοδικό, αλλά στα 1877 φεύγει από το Σινσιννάτι για τη Νέα Ορλεάνη, όπου έμελλε να μείνει 1 δεκαετία. Και εδώ εργάζεται ως δημοσιογράφος, δημοσιεύοντας άρθρα για τα πάντα (από λογοτεχνία μέχρι πολιτική, εγκλήματα, λαογραφία, κτλ), αλλά και εισάγοντας μία σημαντική καινοτομία για την εφημερίδα που εργάζεται: Ξυλογραφίες. Μέσα σε 6 μήνες ο ίδιος χάραξε περίπου 200, κυρίως σχετικές με την καθημερινότητα των ανθρώπων στη Νέα Ορλεάνη, που όταν δημοσιεύτηκαν εκτίναξαν την κυκλοφορία της εφημερίδας του. Συνέχισε φυσικά να γράφει βιβλία. Όταν αισθάνθηκε ότι έκλεισε ο κύκλος του στη Νέα Ορλεάνη μετακόμισε στις Γαλλικές Δυτικές Ινδίες και 2 χρόνια μετά βρέθηκε για μία δημοσιογραφική αποστολή στην Ιαπωνία, χώρα από την οποία δεν έμελλε να φύγει.

Ο Λευκάδιος ερωτεύτηκε την Ιαπωνία. Δούλεψε ως δημοσιογράφος και ως καθηγητής Αγγλικών σε διάφορα πανεπιστήμια και έμεινε σε διάφορες πόλεις. Παντρεύτηκε μία Γιαπωνέζα, κόρη Σαμουράι, με την οποία έμεινε ως το τέλος της, σύντομης, αλλά γεμάτης, ζωής του και με την οποία απέκτησε 4 παιδιά. Έγραψε αρκετά βιβλία προσπαθώντας να καταλάβει ο ίδιος αυτήν την τόσο φανταστική χώρα, αλλά και να την εξηγήσει στους δυτικούς. Βιβλία που ακόμα και σήμερα διαβάζονται στην Ιαπωνία και θεωρούνται ως σημαντικά έργα της Ιαπωνικής λογοτεχνίας. Ποτέ δεν του άρεσε ο ραγδαίος εκμοντερνισμός της Ιαπωνίας, αν και παραδέχονταν πως ήταν απαραίτητος. Πολιτογραφήθηκε Ιάπωνας πολιτης στα 1896 και πέθανε σε ηλικία μόλις 54 ετών, στα 1904.

Σήμερα η Ιαπωνία τον τιμάει και τον θεωρεί ως μία σημαντική μορφή της λογοτεχνίας της. Ωστόσο, τότε τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Αν σήμερα είναι δύσκολο για κάποιον μη Ιάπωνα να ενσωματωθεί στην κοινωνία της χώρας, σκεφτείτε πόσο δύσκολο ήταν τότε. Επιπλέον η χώρα μέχρι τα 1860 περίπου ήταν παντελώς αποκομένη από την υπόλοιπο κόσμο. Ο Λευκάδιος σε γράμμα του που ανακαλύφθηκε στα 1998 παραπονιέται πως οι Ιάπωνες αγνοούν επιδεικτικά το έργο του (παρόλο που οι Ευρωπαίοι το βλέπουν ιδιαίτερα θετικά), ενώ διώκεται με κάθε ευκαιρία. Αναφέρει την υπό εξευτελιστικούς όρους απόλυσή του από το Αυτοκρατορικό πανεπιστήμιο του Τόκυο, όπως επίσης και το ότι ακόμα και οι δυτικοί στην Ιαπωνία τον έχουν απομονώσει, κάτι που ο εγγονός του πιστεύει πως οφείλονταν στις θρησκευτικές του απόψεις. Αν και θεωρητικά χριστιανός, στην ουσία ήταν ένας άνθρωπος της λογική και ασκούσε δριμύα κριτική στην εκκλησία και στη διαφθορά της.

Και ναι, ακόμα και σήμερα υπάρχουν οι απόγονοί του στην Ιαπωνία. Ορίστε και ο εγγονός του να φροντίζει τον τάφο της Ρόζας Κασσιμάτη στα Κύθηρα. Υπάρχει και σελίδα στο facebook με τ' όνομά του. Ένας άνθρωπος που γνώρισε κατά βάση το άσχημο πρόσωπο της ζωής, ένας άνθρωπος που τον εγκατέλειψαν όλοι ως παιδί και που έπρεπε να φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου για να βρει μία καλή οικογένεια... Στεναχωρήθηκα πολύ διαβάζοντας για τη δύσκολη και όχι ιδιαίτερα ευτυχισμένη ζωή του Λευκάδιου Χερν (ή καλύτερα Γιάκομο Κοϊζούμι). Και αν αυτός ο άνθρωπος με τόσες δυσκολίες στη ζωή του κατάφερε ν' αφήσει ένα σημαντικό έργο, σκεφτείτε τι θα είχε κάνει αν είχε την αγάπη και την καθοδήγηση μιας στοργικής οικογένειας...
Άβαταρ μέλους
By dimviii
#368881 ευγε Μαρκο!
Άβαταρ μέλους
By rx8_drifter
#368888 Λόγω εντοπιότητας τυχαίνει και την ήξερα (αν και προφανώς όχι με τόσες λεπτομέριες) την ιστορία του Χερν, απορώ πού στο διάολο τον έμαθες :s_howdy

Θυμάμαι το σχολείο μου είχε αδελφοποιηθεί με ένα σχολείο στην Ιαπωνία, εξ ου και η αφορμή να μάθω λίγα για την ιστορία του. Μας είχαν κανει τρελά δώρα σε εκπεδευτικό υλικο τοτε οι γιαπωνέζοι :lol:
Άβαταρ μέλους
By markvag
#368960 Ευχαριστώ παιδιά!

rx8_drifter έγραψε: απορώ πού στο διάολο τον έμαθες :s_howdy


Δεν τον ήξερα, μέχρι την προηγούμενη σελίδα αυτού του θέματος, που τον ανέφερε ο Κιούσης :inlove: .

Υπάρχουν αρκετές πηγές πάντως στο ίντερνετ... :s_yes Λίγες τόσο εκτενείς όσο η wikipedia όμως.
Άβαταρ μέλους
By trident1971
#369096
Νίκος Παππάς έγραψε:...Ο ιδιος πριν καμμια 25αρια χρονια ρωτησε εναν μαθητη του, τι θα πει "ραμαμοναχος"; Ο μαθητης δεν καταλαβε και αρχισε να τραγουδα ο δασκαλος " Πριν το χα ραμαμοναχος........ " :s_rofl :s_rofl :s_rofl :s_rofl


ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΙΛΑΑΑΑΑΑΑ :lol:

MONMAN έγραψε:Λοιπόν Εγκαταλελειμμένοι Πυρηνικοί Φάροι στου Πόλους γιατί .....only in Russia!

http://englishrussia.com/2009/01/06/aba ... ghthouses/


το τι μαλακιες εχουν γινει με εγκαταλελλειμενο πυρηνικο υλικο στη Ρωσια μετα την πτωση του καθεστωτος... :(
Παιρνουν τα RTG για να πουλησουν το μεταλλο κλπ, αποκορυφωμα κατι ξυλοκοποι που βρηκαν "κατι ζεστο" στο δασος και το πηραν στις σκηνες τους να ζεσταθουν... αντε γεια.


markvag έγραψε:.... Μιλάω φυσικά για τον Λευκάδιο Χερν ή τον Πάτρικ Λευκάδιο Χερν, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του. Ή φυσικά Γιάκομο Κοϊζούμι, όπως ονομάστηκε στη χώρα που επέλεξε να μείνει, την Ιαπωνία.



Οχι στο ιδιο επιπεδο, αλλα https://en.wikipedia.org/wiki/Constantine_Phaulkon
Κωνσταντινος Γερακης.. Κλασικος Ελληνας "οτι πετρα και αν σηκωσεις"... :iconcool:
Άβαταρ μέλους
By markvag
#369192
trident1971 έγραψε:Οχι στο ιδιο επιπεδο, αλλα https://en.wikipedia.org/wiki/Constantine_Phaulkon
Κωνσταντινος Γερακης.. Κλασικος Ελληνας "οτι πετρα και αν σηκωσεις"... :iconcool:


Ε, γράψε κάτι!

Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση ο Γεράκης απ' ότι είδα στη wikipedia πάντως... :twisted:
Άβαταρ μέλους
By markvag
#369581
kubiak έγραψε:Μπραβο ρε συ Μαρκο (και για την κινεζικη λακουβα που λιγοι γνωριζαμε...)


Ευχαριστώ! :oops:

Αλλά ποια είναι η κινέζικη λακούβα;;; :hmmm: :oops:
Άβαταρ μέλους
By kubiak
#369627
markvag έγραψε:
kubiak έγραψε:Μπραβο ρε συ Μαρκο (και για την κινεζικη λακουβα που λιγοι γνωριζαμε...)


Ευχαριστώ! :oops:

Αλλά ποια είναι η κινέζικη λακούβα;;; :hmmm: :oops:

Το Kowloon ρε συ...
Άβαταρ μέλους
By markvag
#370068 Πως μπορείς να είσαι απόλυτα ικανός αλπινιστής, με σώμα μποξέρ και ταυτόχρονα ιδιοφυΐα στον εξαιρετικά απαιτητικό χώρο της αστροφυσικής, ικανή να κάνει ανθρώπους όπως ο Αϊνστάιν να κοιτάνε χωρίς να έχουν ιδέα τι λες;;; Πως είναι δυνατό οι ιδέες σου να βρίσκονται κάτω από σχεδόν κάθε πέτρα από τη σημερινή αστροφυσική και όμως να μην σε γνωρίζει σχεδόν κανείς;;; Πως είναι δυνατό να ζεις και να κινείσαι στους χώρους της θεωρητικής φυσικής και αστρονομίας, όπου οι συνάδελφοί σου είναι πολιτισμένοι και οι διαφωνίες το πολύ πολύ να "ξεφύγουν" σε κάποιο επιστημονικό άρθρο και να έχεις καταφέρει να κάνεις τον στενότερο (και μόνο :lol: ) συνεργάτη και τον πιο φιλήσυχο επιστήμονα της εποχής, να τρέμει για τη ζωή του, φοβούμενος ότι θα τον σκοτώσεις;;; Συστηθήκαμε; Δεν συστηθήκαμε... Όλα είναι δυνατά αν είσαι ο Fritz Zwicky! :twisted:

Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα. Ο Φριτζ γεννήθηκε στη Βάρνα της Βουλγαρίας στα 1898 από Ελβετό πατέρα και Τσέχα μητέρα. Είχε άλλα δύο μικρότερα αδέρφια. Ο πατέρας του είχε τη φήμη του εκκεντρικού γενικότερα και η οικογένεια έμενε σε σπίτι που σχεδίασε ο ίδιος. Ο βιομήχανος πατέρας του ήταν επίσης και πρόξενος της Νορβηγίας στην Βάρνα. Σε ηλικία 6 ετών ο Φριτζ στέλνεται στους παπούδες του στην Ελβετία για να σπουδάσει ( :help: ) σχετικά με τις επιχειρήσεις. Ωστόσο τον κέρδισαν τα μαθηματικά και η φυσική και κατέληξε να σπουδάσει προχωρημένα μαθηματικά και πειραματική φυσική από ένα πανεπιστημιάκι της πλάκας που έβγαλε 20φεύγα Νόμπελ (κάτι άσχετοι, όπως ο Αϊνστάιν, ο Μπορ, κτλ... :lol: ). Ο Φριτζ λοιπόν βρήκε τη χαρά του στο πανεπιστήμιο, όντας υπό την καθοδήγηση ανθρώπων όπως ο Peter Debye (Νόμπελ Χημείας 1936) και του Paul Scherrer, ενός εκ των συνιδρυτών του CERN. Στα 1925, με υποτροφία από το ίδρυμα του Ροκεφέλερ και προσκεκλημένος ενός ακόμα Νομπελίστα φεύγει από την Ελβετία για την Καλιφόρνια και το Caltech. Παντρεύεται στα 1932 την κόρη ενός γερουσιαστή με την οποία χωρίζει στα 1941 φιλικά και στα 1947 ξαναπαντρεύεται στην Ελβετία τη δεύτερη γυναίκα του, με την οποία αποκτά 3 κόρες. Πέθανε σε ηλικία 76 ετών, το 1974, στην Καλιφόρνια και θάφτηκε στην Ελβετία.

Τέρμα με τα εύκολα... Για να σας δώσω να καταλάβεται για τι είδους επιστήμονα μιλάμε, πάρτε μία (σύντομη) λίστα του τι έχει κάνει:

- Δημιούργησε τον όρο supernova
- Ανακάλυψε θεωρητικά τους αστέρες νετρονίων (δεκαετίες πριν η ύπαρξή τους επιβεβαιωθεί με σχετικές παρατηρήσεις και πριν οι υπόλοιποι αστρονόμοι συνειδητοποιήσουν για τι πράγμα μιλούσε)
- Ανακάλυψε την προέλευση της κοσμικής ακτινοβολίας
- Πρότεινε την έννοια του βαρυτικού φακού (40 χρόνια πριν επαληθευτεί πειραματικά και πολλά χρόνια πριν καταλάβουν οι υπόλοιποι επιστήμονες για τι πράγμα μιλάει)
- Πρότεινε την ύπαρξη σκοτεινής ύλης (και πάλι δεκαετίες πριν κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό πως δεν ήταν απλά μία τρέλα - δεν ξέρω αν διακρίνεται κάποιο pattern :lol: )
- Πρότεινε εξήγηση για την μετατόπιση των μακρινών γαλαξιών προς το ερυθρό, λανθασμένη (όπως υποψιάζονταν και ο ίδιος τότε), αλλά ήταν ο πρώτος που παρατήρησε κάποιο πρόβλημα στα εμπειρικά δεδομένα που υπήρχαν στην εποχή του, σχετικά με την διαστολή του χωροχρόνου (που όντως τα δεδομένα ήταν λανθασμένα - όταν ήρθαν πιο ακριβή συμφώνησε με τα νέα δεδομένα και παράτησε την εξήγηση που είχε αρχικά προτείνει)
- Πρότεινε τη μορφολογική ανάλυση (δεν θα προσποιηθώ καν ότι καταλαβαίνω τι παίζει εδώ πέρα, όποιος νομίζει ότι παίζει να καταλάβει, μάλλον ξέρει που να ψάξει :lol: ), σε μία διάλεξη το 1948 στην Οξφόρδη, μπροστά σε ένα πλήθος συναδέλφων του, που προσπαθούσαν πάρα πολύ σκληρά να καταλάβουν τι τους έλεγε.
- Δημιούργησε έναν 6τομο κατάλογο γαλαξιών (που ακόμα και σήμερα ενημερώνεται) στην προσπάθειά του να δημιουργήσει μία βάση δεδομένων για αστονομικές παρατηρήσεις, αλλά και για τη δουλειά του για τη μαύρη ύλη και όχι μόνο.
- Βοήθησε με την έρευνα και την εργασία του στη δημιουργία του κινητήρα τζετ και για 18 χρόνια ήταν υπεύθυνος R&D σε σχετική εταιρεία.
- Ανακάλυψε (μεταξύ άλλων) το υποβρύχιο τζετ.
- Δημοσίευσε κάπου 300 άρθρα
- Έγραψε 10 βιβλία
- Κατέχει περίπου 50 πατέντες (οι περισσότερες σχετικές με τον κινητήρα τζετ).

Όπως αναφέρει και η wikipedia

When researchers talk about neutron stars, dark matter, and gravitational lenses, they all start the same way: "Zwicky noticed this problem in the 1930s. Back then, nobody listened..."


:iconcool:

Το ερώτημα είναι γιατί όμως... Και η απάντηση είναι απλή. Ο Φριτζ ήταν ένας μοναχικός λύκος. Δεν άντεχε κανέναν που θεωρούσε κατώτερό του και απεχθάνονταν αυτό που θεωρούσε ως ανικανότητα (και σαν ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους του 20ου αιώνα, αυτό δεν ήταν δύσκολο να το βρει). Αλλά επιπλέον ήταν αρκετά θρασύς να βρίζει όλους αυτούς που θεωρούσε κατώτερους των περιστάσεων (ακόμα κι αν είχαν 1-2 Νόμπελ στην κατοχή τους... :lol: ) κατάμουτρα. Και να τους απειλεί με τις γροθιές του. Ο κοντινότερος (και ο μόνος :lol: ) συνεργάτης του (ο κατά γενική ομολογία ευγενικός και φιλήσυχος Walter Baade) φοβόταν ότι ο Φριτζ θα τον σκοτώσει... ή στην καλύτερη θα τον σπάσει στο ξύλο και έτρεμε στην ιδέα να βρεθεί στο ίδιο δωμάτιο μαζί του... :lol: Βέβαια, ίσως έφταιγε και το ότι ο Φριτζ τον κατηγορούσε ως Ναζί (που δεν ήταν), τον σκυλόβριζε με κάθε ευκαιρία, τον έλεγε συνεχώς ανίκανο (που δεν ήταν) και πως απειλούσε όπου στεκόταν πως θα τον σπάσει στο ξύλο. Και δεν ήταν ο μόνος για τον οποίον έτρεφε τέτοια συναισθήματα... :lol: Για κάποιον περίεργο λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν ( :twisted: :lol: :lol: ) σχεδόν ΟΛΟΙ οι συνάδελφοί του τον είχαν απομονώσει. Βέβαια, όλοι παραδέχονταν πως αυτή τη συμπεριφορά την φύλαγε για τους συναδέλφους του και όχι για τους μαθητές ή το διοικητικό προσωπικό του πανεπιστημίου (πιθανώς γιατί δεν τους έβλεπε ως ανταγωνιστές, πιθανώς και όχι βέβαια). Η μικρότερή του κόρη, που τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα του πατέρα της διαφωνεί με πολλές από τις ιστορίες τρόμου που ακούγονται για τον πατέρα της λέγοντας:

The unbelievable incompetence and ineptitude of his colleagues and their subsequent rage [have] resulted in rabid attempts using literary assault against a decedent.
:metalo: :twisted: :lol:

Ξαναλέω εδώ πως αυτοί οι συνάδελφοί του είχαν μερικές δεκάδες Νόμπελ μεταξύ τους... :yahoo: :lol:

Βέβαια, η αλήθεια είναι πως οι θεωρίες του πατέρα της ήταν συνήθως εξωφρενικά μπροστά από την εποχή τους και οι επιστήμονες της γενιάς του ασχολούνταν με άλλα προβλήματα. Οι περισσότερες θεωρίες του επιβεβαιώθηκαν πολλές δεκαετίες μετά τη διατύπωσή τους από τον Zwicky, ενώ συχνά αναφορά στο όνομά του δεν υπάρχει, είτε γιατί είχε πεθάνει, είτε γιατί η φήμη του δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή... :lol: Κάπου μέσα μου θέλω να πιστεύω πως αν κάποιος σε σκυλοβρίζει νυχθημερόν και σε απειλεί με τις γροθιές σου, μάλλον θα ξεχάσεις να τον συμπεριλάβεις στη λίστα των ανθρώπων που ευγνωμονείς όταν επιβεβαιώσεις μία ιδέα που εκείνος πρώτος σκέφτηκε... :innocent: :lol:

Χαρακτηριστικό του τρόπου σκέψης του, πάντα όχι απλά έξω από τον κύκλο, αλλά τόσο μακριά που δεν έβλεπε καν τον κύκλο, είναι πως κάποια φορά όταν υπήρχε σημαντική ατμοσφαιρική αναταραχή μπροστά από το τηλεσκόπιο που ήθελε να χρησιμοποιήσει και τον εμπόδιζε να κάνει τη δουλειά του, ζήτησε από κάποιον βοηθό να πυροβολήσει με ένα όπλο μέσα από την οπή του τηλεσκοπίου... ( :metalo: :omg: :help: ) σκεπτόμενος πως ίσως η αναταραχή από τη σφαίρα να ηρεμίσει την ατμόσφαιρα. Δεν πέτυχε (προφανώς), αλλά δεν μπορείς να μην υποκλιθείς στον τύπο αυτό! :lol:

Αυτός λοιπόν ήταν ο Fritz Zwicky. Ικανότατος αθλητής και αλπινιστής (συχνά πήγαινε στο τηλεσκόπιο με τα πέδιλα του σκι... :lol: :metalo: ), δεκαετίες μπροστά από τους υπόλοιπους επιστήμονες, αλλά και ταυτόχρονα ένας απίστευτος χαρακτήρας! Και ας μην ξεχνάμε πως, χωρίς αυτόν, μάλλον θα ήμασταν αρκετά πίσω σε σχεδόν οτιδήποτε αφορά την αστρονομία και τους κινητήρες τζετ... :iconcool:


edit: Πάρτε και μία εικόνα του, να έχετε να πορεύεστε... :lol:

Εικόνα