Γενικά αυτοκινητιστικά θέματα
Άβαταρ μέλους
By alexandros.K
#367913
cavallino έγραψε:Όσον αφορά την Ε92, ήταν άξιος συνεχιστής της M5 E39 με αυτόν τον όγκο και αυτό το μοτέρ. :P Για την Ε46 θεωρώ πως συνεχιστές είναι η 1Μ και η Μ2. :)

Δεν ειναι και τοσο μεγαλυτερη η Ε92 απο την E46 , απο οτι μπορω να συγκρίνω "με το ματι", απο οσες εχω δει στο δρομο...
Δεν ψαχνω τις διαστασεις τωρα.... :oops:
Και η Μ2 πολυ καλη, αν και θα προτιμουσα την E92 λογω ατμοσφαιρας, ηχου (μοτερ γενικα) και επειδη ειναι λιγο μεγαλυτερη σε χωρους
Άβαταρ μέλους
By sargus
#367914 :( :(
Πραγματικά κρίμα! Έχω περιέργεια τι μπορεί να πήρες μετά από αυτό και κατά πόσο σε κάλυψε.
Άβαταρ μέλους
By cavallino
#367931 Δεν έχω πάρει τίποτα ακόμα.
Άβαταρ μέλους
By Nikos!
#367939 Δύσκολα καλύπτεις το gap και βασικά δύσκολα να πας σε κάτι τόσο pure όπως ήταν η Ε46, χωρίς να ξοδέψεις μια περιουσία ή να αρχίσεις να ψάχνεις καμία 1Μ ή Μ2 από Γερμανία.

Πάντως, στη θέση σου θα σκεπτόμουν Giulia Veloce σε πισωκίνητη μόλις βγει (αν και Q4 δε θα με χάλαγε).

Δεν είναι κακή, σίγουρα δεν είναι συνέχεια της Ε46, αλλά είναι κάτι διαφορετικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον, θα έλεγα. :iconcool:
Άβαταρ μέλους
By cavallino
#367949 Όλα αυτά είναι εξαιρετικές επιλογές για αντικαταστάτες της Μ3, αλλά δυστυχώς τη σήμερον ημέρα δεν αποτελούν ρεαλιστικούς στόχους. Στα υπόψη για το απώτερο μέλλον, βέβαια, αν γίνει κάποιο θαύμα και αλλάξουν τα πράγματα.
Άβαταρ μέλους
By cavallino
#367963 Για καθαρό δεν ξέρω, αλλά σίγουρα δεν είναι του '05. Ίσως να έγινε πρώτη ταξινόμηση τότε εδώ, με την ίδια έννοια εμένα ήτανε του '08. :s_tongue
Eπίσης διάφορες λεπτομέρειες πάνω του με κάνουν πολύ επιφυλακτικό για το αν είναι καν αυθεντικό και όχι μετατροπή. Δεν σκέφτομαι πάλι για Μ3 πάντως, δεν είναι καιρός για τέτοια. Αυτή που είχα την κράταγα, να ξαναπάρω όχι.
Άβαταρ μέλους
By alexandros.K
#367967 Η δικια σου, πιστευεις οτι εγινε ανταλλακτικα ή βγηκε εξωτερικο ?
Άβαταρ μέλους
By cavallino
#367994 Eπειδή έχω ξεψαχνίσει τα ανταλλακτικάδικα και δεν έχω βρει ούτε βίδα (της), θεωρώ πως πήγε ολόκληρη έξω. Αλλά όλα είναι πιθανά.
Άβαταρ μέλους
By Nikos!
#368385 5 Μέρες με το Leon Cupra 280.


Και βασικά 5 μέρες δε φτάνουν, θέλεις κι άλλο. Δε θέλεις να βγεις, δε θέλεις να τελειώσει η διαδρομή και θέλεις πάλι να πας πίσω για να ξανακάνεις ό,τι έκανες. Στη διάρκεια της κάθε διαδρομής, κάθε χιλιόμετρο που περνάει συνειδητοποιείς ότι πρόκειται πρακτικά για το καλύτερο value-for-money hot-hatch που μπορείς να αγοράσεις.

Φτάνει βεβαίως να είσαι έτοιμος να κάνεις υποχωρήσεις στα σημεία, άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος…έτσι δεν είναι?

Το Cupra το έχει ο αδερφός μου εδώ και ένα χρόνο περίπου, έχει κάνει κοντά στα 20.000κμ, ήδη 2 σέρβις για λάδια και ένα σετ λάστιχα (μετά από track day). Από εργοστασιακά έξτρα έχει βάλει τα σπορ καθίσματα και αισθητήρες παρκαρίσματος μπρος-πίσω, γιατί βασικά έχει όλα τα άλλα. Από Smartphone interface για Apple Carplay & Android Auto μέχρι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, led φώτα, 19άρες κλπ. Βασικά δε του λείπει τίποτα και στα 28 και κάτι χιλιάρικα είναι…το καλύτερο hot-hatch money can buy! Ή μήπως το μόνο?

Στη πρώτη επαφή μαζί του, στο εσωτερικό αμέσως καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά (όχι μεγάλη) στη ποιότητα με τα υπόλοιπα VAG. Βασικά το Leon θα το τοποθετούσα χαμηλότερα στη κατάταξη από όλα τα υπόλοιπα όσον αφορά τη ποιότητα του εσωτερικού. Σε νοιάζει όμως?

Κλείνεις τη πόρτα, βάζεις μπροστά με τους κάθετα τοποθετημένους δείκτες να κάνουν τον γνωστό χορό και αν έχεις αφήσει το αυτοκίνητο από πριν στο Cupra ή αν στο individual έχεις cupra ρύθμιση στο μοτέρ, ακούς έναν ωραίο γεμάτο και μπάσο ήχο στο start-up. Κατευθείαν καταλαβαίνεις από τον ήχο και από τα καθίσματα που σε αγκαλιάζουν, κρατώντας τη χοντρή στεφάνη στο flat-bottom τιμόνι μέσα σε έναν μαύρο διάκοσμο εσωτερικού ότι έχεις μπει ένα διαφορετικό, αρκετά ιδιαίτερο Leon.

Βάζεις πρώτη στο κοντό, χειροκίνητο κιβώτιο και επαληθεύεται η αρχική σου αντίληψη. Ναι, αυτό είναι όντως ένα διαφορετικό Leon. Είναι τσαμπουκαλεμένο, είναι ορεξάτο, είναι ολοκληρωμένο, είναι Cupra.

Αρχίζεις να παίζεις με τα διαφορετικά driver profiles (comfort, sport, cupra & individual) και βασικά ανακαλύπτεις ένα αυτοκίνητο με πολλαπλές προσωπικότητες. Στο comfort είναι όλα…well, comfort. Τιμόνι, αναρτήσεις, μοτέρ, μπλοκέ, air condition και ο εσωτερικός φωτισμός είναι λευκός. Στο sport το τιμόνι βαραίνει, οι αναρτήσεις γίνονται πιο σκληρές και αλλάζει λίγο η χαρτογράφιση του κινητήρα και ο ήχος, ενεργοποιείται το μπλοκέ και ο φωτισμός κόκκινος. Το Cupra από την άλλη κάνει ακόμα πιο έντονες όλες τις προηγούμενες παραμέτρους, έχει επιπλέον Cupra ρυθμίσεις και βασικά γίνεται αρκετά σκληρό για τους δρόμους μας. Στο individual πάλι (που το είχα στο 90% τον περιπτώσεων) το ρυθμίζεις όπως θες. Βασικά το είχα σε όλα cupra, εκτός των αναρτήσεων γιατί η απόσβεση είναι αρκετά πιο ήπια και όχι τόσο ξερή όπως στο cupra.

Αφού λοιπόν έχεις βρει το οδηγικό προφίλ που ταιριάζει με τη διαδρομή, με το που πατήσεις το πόδι στο γκάζι…1η, 2α το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι ότι το Cupra σίγουρα δε φτιάχτηκε για τα στενά της Αθήνας ή τους πηγμένους δρόμους της. Οπότε κατευθείαν εκπονείς πλάνο εξόδου από το κέντρο και παίρνεις του δρόμους των ΒΠ που οδηγούν στο γνωστό Penteli-ring.

Δε παλεύεται μέσα στη πόλη…σκληρό, κοπανάει, κάθε ένα δευτερόλεπτο κάνεις μανούβρα για να αποφύγεις: τη λακούβα, τη κακοτεχνία, το φρεάτιο, το μηχανάκι, τη γιαγιά, το παππού, τον βλάκα που έχει παρκάρει μ@λ@κισμένα και αναγκάζεται ο άλλος να βγει πιο έξω για να δει αν μπορεί να περάσει και άλλα πολλά που τελικά καταλήγεις μέσα στη πόλη να κάνεις τεστ αποφυγής ταράνδου!

Οπότε…πάμε να πάρουμε βουνά. Μέχρι τότε comfort mode, μουσικούλα, κλιματισμός, κλειστά παράθυρα και είσαι στο κόσμο σου…εντελώς…μέχρι να φτάσεις. Το μόνο που παρεμβάλλεται σε αυτή την εμπειρία είναι η όχι τόσο καλή ηχομόνωση.

Βουνά it is λοιπόν, αλλά εντάξει με το που δεις άδειο δρόμο ε θα το πατήσεις. Και με το που το πατάς, γράφεις 1η και 2α κάτω με το anti-spin να αναβοσβήνει και ο τροχός να χτυπάει…όταν και αν καταφέρεις να βάλεις 3η μαζεύει χιλιόμετρα για ΠΛΑΚΑ οπότε, πόδι στο φρένο και κρατιέσαι για το βουνό. Στο comfort είναι ένα άλλο αυτοκίνητο. Είναι απλά ένα γρήγορο hatch, η δύναμη έρχεται πιο ομαλά, το μοτέρ δεν ακούγεται τόσο δυνατά και απλά γίνεται ένα ευχάριστο και σβέλτο hatchback για τη πόλη. Και είναι αυτός ο χαρακτήρας του Cupra που το κάνει ένα πανεύκολο και desirable everyday car.

Το πρωί πήγα τις μικρές στο παιδικό, μετά γραφείο, μετά Πεντέλη-ring πάνω-κάτω 2 φορές και μετά super market. Ε γίνεται να μη το λατρέψεις? Γίνεται να θες να το δώσεις πίσω?

Που είμασταν? Α ναι, προς τη βόλτα στο βουνό. Πριν λοιπόν την είσοδο για το Νταού, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να το βάλεις στο Cupra και ναι, γίνεται ένα monster of power και grip. Σκληραίνουν τα πάντα…αναρτήσεις και τιμόνι, το γκάζι γίνεται πιο άμεσο, το μοτέρ πιο ζωντανό με πιο μπάσο ήχο χαμηλά και ξυραφένιο ψηλά και η μούρη βιδώνει στην άσφαλτο. Ανεβαίνεις ταχύτητες, μαζεύεις διαολεμένα χιλιόμετρα, πλησιάζεις στη πρώτη στροφή βρίσκεις μια ευθεία να φρενάρεις πριν στρίψεις, αμέσως μπαίνεις στο γκάζι, στρίβεις το κοντό σε διαδρομή τιμόνι (λόγω οδηγικού προφίλ) και απλά νιώθεις να ακολουθείς τη καμπύλη της στροφής. Με το πόδι στο γκάζι η μούρη μένει βιδωμένη και το πίσω μέρος απλά ακολουθεί τις εντολές του μπροστά. Στα κλειστά κομμάτια, δεν υπάρχει ίχνος υποστροφής. Ούτε για αστείο. Έρχεσαι, φρενάρεις, σημαδεύεις, πατάς και στρίβεις και θέλεις να το κάνεις πάλι και πάλι και πάλι διότι ο τρόπος που σε βγάζει από τη στροφή είναι απολαυστικός εκτός αν έχει ανωμαλίες ο δρόμος οπότε βγαίνει κάπως άτσαλα. Και ναι, έχει περιθώρια διότι δε το ξέρω καλά και δε το πίεσα γιατί δεν είναι δικό μου.

Συνεχίζεις στη διαδρομή και πας στο παρατεταμένο κομμάτι όπου το μπλοκέ λίγο στην αρχή σε ξαφνιάζει διότι όταν μπαίνεις στο γκάζι ξαφνικά νιώθεις μια δύναμη να σε σπρώχνει μέσα λες και έχει torque-steer οπότε πρέπει να το περιμένεις στα ανοιχτά κομμάτια. Το αυτοκίνητο λυσσάει, μαζεύει χιλιόμετρα και η στροφή πλησιάζει πιο γρήγορα απ’ότι περίμενες…φρένα, δευτέρα στο σασμάν το οποίο με την αίσθηση, την αμεσότητα και τη σιγουριά που σου δίνει στο κούμπωμα κάνει τα DSG να φαίνονται παιχνιδομηχανές…γκάζι, στις ανωμαλίες χοροπηδάει ολόκληρο (κάτι που χαλάει το composure του) και ορμάει μέχρι τις 6,5Κ στροφές όπου μετά απλά ξεφουσκώνει.

Συνεχίζεις με τον ίδιο ρυθμό, δε σταματάς, σε πιάνει μια μανία να το απολαύσεις και συνειδητοποιείς ότι πρέπει να βάλεις όρια στον εαυτό σου γιατί μπορεί να γίνεις επικίνδυνος.

Φτάνεις στο Πανόραμα (νομίζω έτσι το λένε), αναστροφή και πάλι πίσω, αλλάζοντας προφίλ στο individual να το δοκιμάσω με πιο μαλακές αναρτήσεις διότι δε μου άρεσε η απόσβεση στην έξοδο. Ίδιο turn-in, ένα πάρα πολύ μικρό hint of oversteer το οποίο δε με ενοχλεί, όμως η έξοδο γίνεται πολύ πιο ελεγχόμενη και πιο ομαλή. Ναι, αυτό μου αρέσει! Πάμε έτσι.

Φτάνεις στη πλατεία της νέας Πεντέλης, αναστροφή και πάλι πίσω…και πάλι στο Πανόραμα και πάλι πίσω. Και βασικά θέλεις να το κάνεις αυτό μέχρι να τελειώσει η βενζίνη, τα λάστιχα ή τακάκια…τα οποία φρένα να πω ότι ΟΚ αντέχουν…άλλα όχι για πάρα πολύ ξύλο, δηλαδή μετά τη 3η φορά κουράστηκαν. Βγαίνω στο δρόμο για Διόνυσο και συνεχίζω το παιχνίδι…αριστερή, σηκώνεις απότομα το πόδι από το γκάζι, στρίβεις και τσακ, ελαφραίνει το πίσω μέρος, αλλάζει τη τροχιά του και διαγράφει μεγαλύτερη από το εμπρός…γκάζι και ισιώνεις. Ποιος είπε ότι το προσθιοκίνητο δεν μπορεί να είναι fun?

Μετά από τη λύσσα λοιπόν στο βουνό, αλλάζεις το προφίλ και συνεχίζεις στο προορισμό σου, όποιος κι αν είναι αυτός…και σκέφτεσαι. Και αρχίζεις να μιλάς με τον εαυτό σου και να συζητάς κατά πόσο απαραίτητο σου είναι ένα τέτοιο αυτοκίνητο, στην Αθήνα…και βασικά ανακαλύπτεις ότι όχι, απαραίτητο δεν είναι. Αλλά είναι fun. Είναι από τα πιο fun-to-drive VAG που έχω οδηγήσει και από τα πιο ολοκληρωμένα. Τα κάνει όλα…μα όλα κι αν είσαι έτοιμος για κάποιες υποχωρήσεις κυρίως στον τομέα της ποιότητας κατασκευής και ηχομόνωσης τότε θα είσαι ευχαριστημένος και θα έχεις ξοδέψει ένα ποσό που πραγματικά θα αξίζει το κάθε ευρώ για αυτά που παίρνεις.

Τι δε μου άρεσε:
- Ποιότητα εσωτερικού
- Ηχομόνωση
- Η απόδοση από τα LED φώτα
- Σχεδιαστικά το θεωρώ λίγο υπερβολικό με τόσες αιχμηρές γωνίες, ίσως προτιμούσα κάτι πιο subtle όπως πχ το S3/Golf R.

Τι μου άρεσε:
- Οι πολλαπλές του προσωπικότητες και η δυνατότητα παραμετροποίησης του οδηγικού προφίλ
- Το μοτέρ και το πώς βγάζει τη δύναμη, χωρίς lag ή ξεσπάσματα
- Η κατανάλωση που αν πας νορμάλ δε περνάς τα 10λτ/100 δουλεύοντας με τη ροπή του αλλά αν πας σαν διάολος τα 15+ είναι εύκολα
- Το σασμάν (για κανένα λόγο DSG)
- Η συνολική αίσθηση του πλαισίου και η σιγουριά του εμπρός μέρους
- Η παιχνιδιάρικη συμπεριφορά με το lift-off oversteer
- Το βάρος και η ταχύτητα του τιμονιού αν και από αίσθηση πάσχει
- Το infotainment με το Mirrorlink (Apple Carplay & Android Auto)
- O στάνταρ εξοπλισμός και οι τιμές του έξτρα εξοπλισμό
- Το value for money

Τι θα βελτίωνα
- Τα φρένα

Θα το αγόραζα? Εννοείται!! Απλά εντάξει, δε λέει να έχουμε ίδιο αυτοκίνητο…οπότε και το S3 δε θα με χάλαγε και επειδή έζησα το πόσο γαμάτο είναι το manual σε καμία περίπτωση δε θα το αγόραζα S-Tronic και σε καμία περίπτωση με 19άρες, αλλά θέλει adaptive ανάρτηση για τις δικές μας συνθήκες ώστε να έχεις και μια πιο μαλακή ρύθμιση.

Θα ακολουθήσουν φωτογραφίες στο σχετικό τοπικό το απόγευμα.

Thank you bro! :metalo: :metalo: :metalo: :yahoo: :yahoo: :yahoo:
Άβαταρ μέλους
By mousatos
#368391 Τώρα που αλλάζει το μοντέλο ( το 3Θ ήδη άλλαξε) δίνουν στη seat το "παλιό" 5Θ με 27,5k . Και με 21,5k παίρνεις το δίλιτρο diesel με τα 184 μουλάρια.
Ευκαιριάρα αν θες ένα low profile αυτοκίνητο .
Άβαταρ μέλους
By mcduck
#368501 Νίκο, μια ερώτηση, αν μπορείς.

Στη ρύθμιση "comfort" της ανάρτησης, πόσο σκληρό είναι; Παλεύεται σε καθημερινό commute ή είναι απλά λιγότερο βάναυσο από τα πιο "sport" mode; Σε σύγκριση με νορμάλ οικογενειακό hatchback μιλώντας.
Ρωτάω γιατί γι'αυτό ξεφορτώθηκα προ κάποιων ετών το ibiza cupra (που δεν είχε φυσικά ρυθμίσεις στην ανάρτηση, ήταν απλά σκληρό).
Άβαταρ μέλους
By Nikos!
#368507
mcduck έγραψε:Νίκο, μια ερώτηση, αν μπορείς.

Στη ρύθμιση "comfort" της ανάρτησης, πόσο σκληρό είναι; Παλεύεται σε καθημερινό commute ή είναι απλά λιγότερο βάναυσο από τα πιο "sport" mode; Σε σύγκριση με νορμάλ οικογενειακό hatchback μιλώντας.
Ρωτάω γιατί γι'αυτό ξεφορτώθηκα προ κάποιων ετών το ibiza cupra (που δεν είχε φυσικά ρυθμίσεις στην ανάρτηση, ήταν απλά σκληρό).


Είναι σκληρό και βασικά σε αυτό συντελούν και οι 19άρες. Εντάξει, δεν είναι σαν το Cupra, αλλά είναι σκληρό και κοπανάει όταν περάσει πχ φρεάτιο.

Κοίτα, κάποιους δεν τους ενοχλεί και εξαρτάται τι θέλουν συνολικά από το αυτοκίνητο αλλά επειδή γενικώς μου άρεσε δε θα ήταν αποτρεπτικός παράγοντας.
Άβαταρ μέλους
By mcduck
#368522
Nikos! έγραψε:
mcduck έγραψε:Νίκο, μια ερώτηση, αν μπορείς.

Στη ρύθμιση "comfort" της ανάρτησης, πόσο σκληρό είναι; Παλεύεται σε καθημερινό commute ή είναι απλά λιγότερο βάναυσο από τα πιο "sport" mode; Σε σύγκριση με νορμάλ οικογενειακό hatchback μιλώντας.
Ρωτάω γιατί γι'αυτό ξεφορτώθηκα προ κάποιων ετών το ibiza cupra (που δεν είχε φυσικά ρυθμίσεις στην ανάρτηση, ήταν απλά σκληρό).


Είναι σκληρό και βασικά σε αυτό συντελούν και οι 19άρες. Εντάξει, δεν είναι σαν το Cupra, αλλά είναι σκληρό και κοπανάει όταν περάσει πχ φρεάτιο.

Κοίτα, κάποιους δεν τους ενοχλεί και εξαρτάται τι θέλουν συνολικά από το αυτοκίνητο αλλά επειδή γενικώς μου άρεσε δε θα ήταν αποτρεπτικός παράγοντας.


Αντιλαμβάνομαι τι λες, και είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολο να μεταφερθεί εικόνα (ο καθένας έχει τα δικά του μέτρα και σταθμά). Γι'αυτό χρησιμοποίησα σαν βάση κάτι που δεν είναι απλά σκληρό, αλλά τιμωρητικό (ibiza cupra). Φαντάζομαι ότι δεν έτυχε να πας βόλτα με κάποιο, για να σου δώσω να καταλάβεις ένα cooper S είναι citroen μπροστά του :lol:

Ευχαριστώ για την απάντηση, προφανώς χρειάζεται ένα test drive.