- 17 Ιαν 2017, 11:00
#353546
diplomat έγραψε:Μιας και δεν πρόλαβα τον αγώνα, ας πατήσω και εγώ ένα σεντονάκι.
Μετά από τόσες σελίδες με παραθέσεις ένθεν κακείθεν, έχουμε αρχίσει και κουραζόμαστε/πελαγώνουμε όλοι. Και βασικά χάνουμε την ουσία, η οποία πιστεύω ότι είναι η αδυναμία συγκεκριμενοποίησης του αγγουριού που τρώμε σε α) σαμαροβενιζέλους vs τσιπροψεκασμένους και β) ανάλγητοι μαζοχιστές ksenoi. Δεν θα βγάλουμε άκρη, και βασικά στο πολύ ΑΠΛΟ που λέει ο εδδιε, ότι δεν έχει νόημα να κρίνεις με σεντόνια τις ζόρικες πολιτικές των daneistwn, γιατί μαθηματικά (μετά από τις ΤΡΑΓΙΚΕΣ παρουσίες μας στα διεθνή φόρα) θα πήγαιναν στα μέτρα που εφήρμοσαν και σε άλλες, παρόμοιες (ή μη) περιπτώσεις.
Επίσης, είμαι σίγουρος ότι οι διάφορες φωνούλες που εναντιώθηκαν στην δημιουργία του μηχανισμού στήριξης και την είσοδο στο πρώτο πρόγραμμα, αυτές βρε που αγκαλίτσα με διάφορα φασιστικά στοιχεία φώναζαν να καεί το ρδέλο, προκάλεσαν μεγάλη ζημιά σε όσους επιχείρησαν ψύχραιμα να εξηγήσουν ότι, από την στιγμή που μπαίνεις στον mnimoniako χορό, θα χορέψεις. Και φυσικά, θα υλοποιήσεις τα συμπεφωνηθέντα, και ναι, χωρίς ΠΑΝΤΑ να έχεις την αντίστοιχη ανταπόκριση από τους daneistes. Κακά τα ψέμματα, εσύ ζήτησες βοήθεια, αυτοί είπαν ναι, κράτησαν όλα τα ατού στα χέρια τους θωρακίζοντας τα τραπεζικά τους συστήματα σε εποχές που ΑΔΙΑΒΑΣΤΕΣ ελ κυβερνήσεις σε καταδίκασαν.
Και αυτά τα φαινομικά απλούστατα δεδομένα, που προφανώς γεννούν ΜΕΓΑΛΑ ΖΟΡΙΑ για τον κοινωνικό ιστό, γιατί το να περνάς μέτρα τσαπού όπως το ΜΟΝΟΛΙΘΙΚΟ αριστερό πρόγραμμα αγάπης που χαϊδεύει αυτό το διάστημα τα αυτάκια μας, δεν είναι καθόλου λαοφιλές πραγματάκι. Αυτό το καταλαβαίνω πολύ καλά, όπως και άλλοι χρήστες που το έγραψαν σε δικά τους ποστ άλλωστε. Κανείς δεν κάνει ότι δεν βλέπει το αγγούρι. Χάνεται όμως η μπάλα, στο α) που έγραψα παραπάνω, δηλαδή στην παράλογη προσπάθεια να διαχωριστεί η περίοδος σε κακούς σαμαροβενιζέλους και καλούς τσιπροκαμμένους και το αντίθετο.
Σίγουρα ήταν σβουριχτή σφαλιάρα για πολλούς η στροφή της πφα/δφα σε πρόγραμμα μαμμούθ, όλα τα ψηφίζω όλα τα μαχαιρώνω (αλλά εφαρμόζω μόνο το φοροεισπρακτικό σκέλος των μέτρων και φυσικά με κακή απορρόφηση), αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπεράσει ο ελ και να παραδεχτεί ότι έκανε άλλη μία |λογοκρισία|. Αυτή τη δυσκολία στη παραδοχή του λάθους κοστίζει παντάκριβα. Προσωπικά, πάντως, επειδή στα οικονομικά πάνω-κάτω μπορούσα να φανταστώ την πορεία που θα χάραζε η κυβέρνηση, έπαθα την μεγαλύτερη πλάκα στην αναλγησία που δείχνουν τα τυπίδια αυτά σε θέματα κοινωνικής φύσεως και φυσικά στο προσφυγικό. Για το τελευταίο ξεκίνησα γκρίνια τις προάλλες, αλλά το έβαλε στον πάγο ο εδουάρδος μέχρι νεωτέρας.
Μάλλον εγώ είμαι μειωμένης αντίληψης, γιατί δεν παρατήρησα κάτι από αυτά που γράφεις, και ειδικότερα για τις όποιες διαφορές Σαμαροβενιζέλων και Τσιπροκαμμένων.
Στην δική μου ανάγνωση των ποστ, υπάρχουν ας πούμε δύο σχολές:
1. Η μία που λέει πως το πρόγραμμα ήταν γενικώς μια χαρά σαν αρχές και σαν σύλληψη, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις με κάποιον τρόπο κορόιδεψαν το ΔΝΤ και τους ευρωπαίους και έκαναν άλλα πράγματα από αυτά που τους ζήτησαν. Εξ αιτίας αυτού του πράγματος η Ελλάδα δεν έχει βγει από τα μνημόνια και την κρίση. Η ευθύνη δηλαδή, είναι στο 90% στην μεριά των ελληνικών κυβερνήσεων, και όχι στους τεχνοκράτες των δανειστών ή στους δανειστές τους ίδιους. Αν τους είχαμε ακούσει και είχαμε κάνει αυτά που έπρεπε, όλα θα ήταν πολύ καλύτερα.
Το αυτά που έπρεπε, εγώ έχω συγκρατήσει τα παρακάτω:
Αυτά που πρότεινε το ΔΝΤ: Κόψιμο περαιτέρω συντάξεων (όλων, ανεξαρτήτως ποσού και των βασικών) και περιορισμό ή κατάργηση του αφορολόγητου.
Αυτά που πρότεινε ο EDDIE_147: Περικοπές στο Δημόσιο (γενικώς και ειδικώς κατάργηση του Καρανίκα και των ομοίων του), κόψιμο της επιχορήγησης του ταμείου ασφάλισης της ΔΕΗ (ειδικώς).
2. Η δεύτερη λέει πως ΟΛΕΣ (χωρίς εξαίρεση, χωρίς κάποια να θεωρείται ιδιαιτέρως καλύτερη ή χειρότερη) οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν πάνω κάτω (ας πούμε 9/10 φορές) ό,τι τους ζητούσαν (γιατί συνήθως τα παραπάνω γινόταν με απειλές τύπου "ή το κάνεις, ή δεν σου δίνω λεφτά", σχετικό παράδειγμα η πώληση των αεροδρομίων στην Fraport, που είχε μπει σαν προαπαιτούμενο...). Γενικώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά, από την αρχή του μνημονίου, ήταν με το πιστόλι στον κρόταφο, και με ελάχιστα περιθώρια. Τέλος, πως τίποτε σημαντικό δεν ψήφισε καμία ελληνική κυβέρνηση, χωρίς την έγκριση των δανειστών. Πολλά από αυτά που ψήφισε, τα έφερναν έτοιμα οι δανειστές προς ψήφιση (βλέπε ομολογία Κατρούγκαλου). Τίποτε από αυτά που εν τέλει ψηφίστηκαν, δεν έγινε χωρίς την απόλυτη συμφωνία των δανειστών (ναι, ακόμη και το έκτρωμα Κατρούγκαλου, είναι βέβαιο πως έχει ΚΑΙ την δική τους σφραγίδα στο τέλος).
Η όλη κουβέντα λοιπόν δεν γίνεται για να βγει λάδι η παρούσα κυβέρνηση. Εγώ δεν έχω καταλάβει καμιά τέτοια προσπάθεια. Ούτε και για να βγουν λάδι οι προηγούμενες. Προφανώς όλες τους, έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει. Αλλά τις ίδιες (για να μην μπω στον πειρασμό της σύγκρισης) έχουν και οι δανειστές, γιατί την δική τους σφραγίδα έχει το πρόγραμμα, αυτοί ήταν που ενέκριναν και ζήτησαν την πλειοψηφία των μέτρων που πάρθηκαν αυτά τα χρόνια. Αυτοί είναι που ζήτησαν:
-Άμεσες, οριζόντιες περικοπές στο Δημόσιο (εκρηκτικό έλλειμμα το 2009, προφανής τρόπος εξοικονόμησης, δεν υπήρχε χρόνος για κάτι άλλο, εννοείται πως το παραπάνω είχε την σφραγίδα του ΔΝΤ, και για κανένα λόγο δεν θα το έκανε εύκολα μια ελληνική κυβέρνηση --> πελάτες)
-Αύξηση άμεσης, έμμεσης φορολογίας σε κάποιες περιπτώσεις κάποιοι βρέθηκαν να πληρώνουν 3 και 4 φορές περισσότερο φόρο (εννοείται πως και αυτό ήταν μέσα στις πολιτικές του ΔΝΤ, παντού το έχει ζητήσει και το έχει κάνει και ακόμη και σήμερα το ξανά-ζητάει)
-Κόψιμο των συντάξεων, αδιακρίτως (ζητείται ακόμη και σήμερα, παρόλο που ΚΑΙ με το νόμο Κατρούγκαλου κόβονται ακόμη και οι βασικές)
-Απορρύθμιση αγοράς εργασίας ( Part time, μείωση μισθών, ανταγωνιστικότητα, κινητικότητα, you name it, κλπ κλπ). Ακόμη και τώρα συζητάνε για υπερκατώτατους μισθούς κλπ κλπ.
-Πώληση των όποιων σημαντικών περιουσιακών κρατικών επιχειρήσεων (μόνον όσες είναι σημαντικά κερδοφόρες, οι υπόλοιπες ας κλείσουν, οι επενδυτές θα έρθουν για εγγυημένα κέρδη). Στα παραπάνω, δεν υπάρχει και εξαίρεση του νερού. Έτσι για να καταλαβαίνουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε και πόσο μεγάλη είναι η... καλοσύνη τους.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι πως έχουμε να κάνουμε ΣΥΝΟΛΙΚΑ (με καμία εξαίρεση), για μια παρέα ανίκανων πολιτικάντηδων, κατσαπλιάδων, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι μην χαλαστούν οι πολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη και ειδικά το παρεάκι του κου Σόιμπλε. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, ήταν εξίσου ανίκανες, αλλά ήταν (και είναι) με το πιστόλι διαρκώς στον κρόταφο. Και όπως συνηθίζω να λέω, σε ΚΑΘΕ project, την ευθύνη την έχει ΠΑΝΤΑ ο supervisor. Στο project Ελλάδα, οι supervisor είναι το Κουαρτέτο (πάλαι ποτέ Τρόικα). Η όποια ελληνική κυβέρνηση είναι υφιστάμενη σ' αυτούς, δέχεται εντολές κοινώς και πρέπει να φέρει αποτελέσματα (και ψηφισμένα νομοσχέδια).
Όπως εγώ σε ένα project δεν γίνεται να ρίξω την ευθύνη σε έναν απλό ηλεκτρολόγο, έτσι και εδώ, δεν φταίει ο κάθε ανύπαρκτος υπουργός, αν δεν πέτυχε το όλο project. ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ, οι δανειστές μπορούν να επιβάλλουν μέχρι και αλλαγή ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥ πρωθυπουργού (έγινε σε Ελλάδα και Ιταλία). Είναι αστείο να λέμε πως δεν γνώριζαν, κουράστηκαν, τους ξεγελάσαμε, κλπ κλπ. Οι άνθρωποι απλώς είναι σκιτζήδες. Και φυσικά η αποτυχία βαραίνει ΠΡΩΤΑ αυτούς. Γιατί αυτοί κάνουν κουμάντο.