Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By trident1971
#79197 Με αφορμη τα προσφατα καραγκιοζιλικια οπως η δηλωση "η αριστεια ειναι ρετσινια"....


Οι συμμαθητές του Μπαλτά απέναντι στις αποφάσεις του


Με καθυστέρηση (δηλώνει εκνευρισμό που ξεχείλισε;) απάντησε ο νέος υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς στα δημοσιεύματα που τον επέκριναν την περασμένη Κυριακή με σφοδρότητα για την κατάργηση δομών αριστείας και στις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες: τα Συμβούλια στα ΑΕΙ και τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, :thumbsdown: λέγοντας ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά... είναι μια στρεβλή φιλοδοξία».

Η απάντηση από το υπουργείο Παιδείας έφθασε χθες, και ενώ δεν αναφέρει καθόλου το όνομα του κ. Μπαλτά, η παράλειψη αυτή μάλλον τονίζει τον προσωπικό τόνο της απάντησης παρά τον αποσιωπά. Διότι, από το περιεχόμενο της ανακοίνωσης φαίνεται ότι ο κ. Μπαλτάς απαντά στους τρεις συμμαθητές του στο Κολλέγιο Αθηνών, οι οποίοι επέκριναν με άρθρα τους στην «Κ», τις πρώτες αποφάσεις του συμμαθητή τους Αριστείδη. Πρόκειται για τους διακεκριμένους σήμερα πανεπιστημιακούς Αντώνη Εφραιμίδη, καθηγητή Ηλεκτρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ των ΗΠΑ με τον τίτλο του Διακεκριμένου Καθηγητή και μέλος του Συμβουλίου του ΕΜΠ, και Θάνο Βερέμη, ομότιμο καθηγητή του ΕΚΠΑ, αλλά και τον Διονύση Γουσέτη.

Ιδού πώς σχολίασε το υπ. Παιδείας τα δημοσιεύματα: «Σαν ρετσινιά κόλλησαν σε διάφορους σχολιαστές, της “ημετέρας παιδείας μετέχοντες”, τα όσα είπε ο υπ. Παιδείας περί αριστείας, που τραυματίζει τις παιδικές ψυχές. Μίλησαν περί κομμουνιστικής εξίσωσης προς τα κάτω και περί μετριοκρατίας. Και όμως, η μετριότητα προκύπτει σχεδόν αβίαστη είτε από τη βαθμοθηρία και το παπαγαλίζειν, προϊόντα του άγχους της διαρκούς επιβράβευσης, είτε από την παραίτηση και την ήσσονα προσπάθεια, προϊόντα του διαρκούς άγχους μήπως επαναληφθεί η πρώτη αποτυχία. Σύνδρομα ανάρμοστα στην ψυχοσύνθεση των ανηλίκων, καθώς και στην πραγματοποίηση του εκπαιδευτικού έργου που αποστολή έχει να κοιτάζει όλη την τάξη και όχι να ξεχωρίζει πρόωρα τα 20άρια και τα 19άρια. Η ενήλικη ζωή, μοιραία, βρίθει εξετάσεων, αξιολογήσεων και διακρίσεων. Οι ισορροπημένοι και φιλομαθείς έφηβοι διαθέτουν πολύ περισσότερα εφόδια για μετέπειτα διακρίσεις από ό,τι τρυφερά πανικόβλητα μυαλά πρόωρα διακεκριμένα στο κυνήγι του βαθμού μάλλον παρά της γνώσης».

Είναι προφανές ότι οι σχολιαστές της «ημετέρας παιδείας μετέχοντες» δεν είναι άλλοι από τους συμμαθητές του κ. Μπαλτά. Αυτό έκρινε ο Θάνος Βερέμης και, μέσω της «Κ», απαντά στον υπουργό: «Η καθυστερημένη και ελλειπτική απάντηση του υπουργού δεν εκπροσωπεί τον Μπαλτά που θυμάμαι. Το άγχος της βαθμοθηρίας και του παπαγαλισμού και της διαρκούς επιβράβευσης αποδίδεται σε “τρυφερά και πανικόβλητα μυαλά πρόωρα διακεκριμένα στο κυνήγι του βαθμού μάλλον παρά της γνώσης”. Αναρωτιέμαι εάν αυτή η περιγραφή ανταποκρίνεται στους αρίστους συμμαθητές μας τότε, αγαπητέ Αριστείδη. Ποιον εννοείς άραγε; Τον Βένιο Αγγελόπουλο; Τον Αντώνη Εφραιμίδη; Τον Γιάννη Μπερτράν; Τον Θεόδωρο Κοντογιαννόπουλο; Τον Μίλτο Χατζόπουλο; Τον αείμνηστο Αλκη Ρουσσόπουλου; Ή μήπως τον Αριστείδη Μπαλτά; Ο τελευταίος μάλιστα, από ό,τι θυμάμαι ήταν ολύμπιος και δεν φαινόταν ποτέ να έχει άγχος. Καμία απάντηση από τον κ. υπουργό για τα μέτρα που εξήγγειλε». Ο κ. Μπαλτάς παρότι μετείχε σε εξετάσεις αριστείας, δεν κατέληξε «πανικόβλητος κυνηγός του βαθμού». Αντίθετα, ήταν άριστος και πάντα με ολύμπια ψυχραιμία. Ετσι τον σχεδίασε ο Θάνος Βερέμης για τον «Θησαυρό», το ετήσιο λεύκωμα των τελειοφοίτων του Κολλεγίου το 1962.

Από την πλευρά του, ο κ. Εφραιμίδης σχολίασε στην «Κ»: «Προτάσεις και τοποθετήσεις χωρίς επιχειρήματα στερούνται σοβαρότητας. Ο κ. υπουργός επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό του περί “τρυφερής” ηλικίας, δηλαδή ότι άμιλλα και διακρίσεις σε νεαρά ηλικία είναι ψυχοφθόρες και καταστρεπτικές. Σε ποιες μελέτες ψυχολογίας και παιδαγωγικής στηρίζει αυτόν το αυθαίρετο ισχυρισμό; Σε όλη την υφήλιο (τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες) τα ταλέντα εντοπίζονται σε νεαρότατη ηλικία. Υπάρχουν συγκεκριμένα προγράμματα που ανακαλύπτουν και προωθούν ταλαντούχα παιδιά και κάθε άλλο παρά αρνητικές είναι οι συνέπειες. Μήπως θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν την πραγματικότητα πριν από την έκδοση ανακοινωθέντων που υποβαθμίζουν έτι περαιτέρω την αξιοπιστία του;».
http://www.kathimerini.gr/804254/article/epikairothta/ellada/oi-symma8htes-toy-mpalta-apenanti-stis-apofaseis-toy



Discuss
Άβαταρ μέλους
By fubar.gr
#79249 Μπορεί κάποιος να κάνει ταληράκια τί είναι τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, πώς μπαίνεις σε αυτά και τί συνέπειες θα έχει η κατάργηση των εξετάσεων?
Άβαταρ μέλους
By criuser
#79259 Παλιότερα , υπήρχαν κάποια σχολεία , κληροδοτήματα η πανεπιστημιακά , που τα παιδιά έμπαιναν με εξετάσεις και σε περιορισμένο αριθμό και εκεί δοκιμάζονταν και καινούργια συστήματα εκπαίδευσης .

Αυτά ήταν το Πειραματικό του Πανεπιστημίου και το Βαρβάκειο, η Ιωνίδειος Πειραιά, το Ζάννειο, τα Ανάβρυττα, η Ευαγγελική Σχολή.

Κάποια από αυτά , το Βαρβάκειο κυρίως και το Πειραματικό , ήταν η κορυφή της Δημόσιας Παιδείας και υπήρχε και η κόντρα με την ιδιωτική παιδεία , που τότε την σνομπάραμε , μιά και στα δημόσια σχολεία γινόταν δουλειά .

Στο Βαρβάκειο είχε έδρα το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης , όπου οι καθηγητές μετεκπαιδεύονταν σε νέες τεχνικές διδασκαλίας , κάνοντας μάθημα στα παιδιά με ακροατήριο τους μετεκπαιδευόμενους καθηγητές .

Αυτά βέβαια συνέβαιναν την δεκαετία του 70 , που ήμουν μαθητής του Βαρβακείου .

Οταν ήρθε ο ΑΓΠ , είχε και αυτός τις ίδιες αντιλήψεις με το κολλεγιόπαιδο που είναι υπουργός σήμερα και έτσι μετά το 1985 οι εξετάσεις καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από κλήρωση :dizzy: , ώστε η απαξίωση της παιδείας να περάσει σε κάθε επίπεδο και βέβαια μετά όσοι μπορούσαν έστελναν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά .

Αλλά από ότι βλέπουμε και το γηραιό κολλεγιόπαιδο έχει τις ίδιες αντιλήψεις .
Άβαταρ μέλους
By pipinos1976
#79320 Υπάρχουν δύο θεωρίες γύρω από τα πρότυπα / πειραματικά σχολεία.

1. Βάζουμε άριστους μαθητές (εξετάσεις για την είσοδο), χρησιμοποιούμε καθηγητές με "αυξημένα προσόντα"*, άρα το επίπεδο του μαθήματος και η απόδοση των μαθητών είναι αυξημένη.

2. Βάζουμε μαθητές με κλήρωση, άρα έχουμε αντιπροσωπευτικό δείγμα των μαθητών μιας ευρύτερης περιοχής (π.χ. του Πειραιά, για την Ιωνίδειο) και εφαρμόζουμε νέες μεθόδους διδασκαλίας, εξέτασης κτλ (ανάλογα τι θέλουμε να δοκιμάσουμε κάθε φορά) και βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Είναι εμφανές ότι οποιαδήποτε μέθοδος κι αν εφαρμοστεί έχοντας άριστους μαθητές θα αποδειχθεί άριστη, άρα η θεωρία (1) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αξιόπιστα για αξιολόγηση νέων μεθόδων διδασκαλίας ή κάποιου παρόμοιου παράγοντα μάθησης. Σε αυτή την περίπτωση η λύση (2) είναι μονόδρομος, αν θέλουμε οι εξεταζόμενες μέθοδοι να αξιολογούνται σε πραγματική βάση. Από την άλλη, αν θέλουμε τα σχολεία να είναι "άριστα" η λύση είναι η θεωρία (1). Ως κοινωνία πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στις δύο λύσεις, χωρίς κάθε φορά και ανάλογα με το κόμμα που έχει την εξουσία να ταλαντευόμαστε ανάμεσα στις δύο θεωρίες.

Δική μου άποψη - εφόσον π.χ. το Πειραματικό Αθηνών θέλει να δοκιμάζει πειραματικά την έρευνα που γίνεται στο ΕΚΠΑ - είναι ότι θα πρέπει να επιλεχθεί η λύση (2), διαφορετικά οποιαδήποτε έρευνα και τα αποτελέσματά της θεωρούνται εντελώς αναξιόπιστα, άρα δεν υπάρχει και νόημα να υπάρχει αυτό το είδος σχολείου.

Ευχαριστώ.

* Όσο αυξημένα είναι τα προσόντα κάποιου με διδακτορικό στην Φιλοσοφία της Μαδαγασκάρης ή με μεταπτυχιακούς τίτλους πληροφορικής πριν 15 χρόνια = σεμινάρια που αναγνωρίστηκαν ως μετ/κο στη συνέχεια (ως γνωστόν, αν είσαι στον συγκεκριμένο χώρο, γνωρίζεις αρκετά πράγματα που οι απέξω αγνοούν).
Άβαταρ μέλους
By Hellenic tifosi
#79332 Για ποιό λόγο να μην "σπάσεις" τα πειραματικά σε δυο;

Να έχεις κάποια πειραματικά με κλήρωση, ώστε να δεις το πως επιδρουν οι νέες τεχνικές σε ένα αντιπροσωπευτικό "pool" μαθητών, και ταυτόχρονα κάποια άλλα όπου θα μπαινουν με εξετάσεις και να μπορουν να λειτουργήσουν ως "κέντρα αριστείας".
Άβαταρ μέλους
By pipinos1976
#79342 Τα πειραματικά υπάρχει λόγος να υπάρχουν. Τα "κέντρα αριστείας" δεν βλέπω ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους. Ποιος ο λόγος να βάλεις σε ένα χώρο τους καλύτερους μαθητές π.χ. του Πειραιά; Τι θα κερδίσεις; Με τη διασπορά πετυχαίνεις περισσότερα πράγματα. Έχεις τον "καλό" της τάξης που οι υπόλοιποι έχουν ως πρότυπο, που σέβονται, που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, που μεταδίδει γνώση, αφοσίωση, μεράκι, δουλειά κτλ και στους υπόλοιπους μαθητές. Αν αυτούς τους βάλεις κλεισμένους σε έναν χώρο, πέρα από την καταστροφή που θα προκαλέσεις στον χαρακτήρα πολλών από αυτούς (αφού θα πάψουν πλέον να είναι πρώτοι), θα αφαιρέσεις και έναν πνεύμονα ζωντάνιας από την "περιφέρεια", δηλαδή τα υπόλοιπα σχολεία.

Μπορώ να σου αναφέρω από το ένα από τα σχολεία που πηγαίνω πως, ενώ το επίπεδο των μαθητών είναι εξαιρετικά υψηλό (π.χ. 20% είναι στο Α, ενώ μόλις 20% είναι κάτω από τη βάση), η επίδραση που έχει αυτό το περιβάλλον στην ψυχολογία τους είναι εξαιρετικά αρνητική. Βρίσκονται συνεχώς σε εξαιρετικά μεγάλη ένταση. Η ενδεχόμενη αποτυχία (π.χ. όταν τους βάλεις κάποια δύσκολη άσκηση που δεν την περιμένουν) οδηγεί σε καταστάσεις εξαιρετικά "επικίνδυνες": κλάματα από τους "αποτυχόντες", εκρήξεις θυμού ανάμεσά τους, επιθέσεις σε καθηγητές, ειδικά σε αυτούς που τους βάζουν δύσκολα ή χαμηλούς βαθμούς. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο με μαθητές που έχουν εξαιρετικά ισορροπημένη προσωπικότητα (ασχέτως επιδόσεων) να αποφασίζουν να φύγουν λόγω κλίματος και σχέσεων με τους συμμαθητές τους, περισσότεροι καλοί - αλλά πιεσμένοι - μαθητές παίρνουν τη θέση τους και το παιχνίδι διαιωνίζεται. Παρά την επαφή μου με την Γ/θμια εκπαίδευση τέτοιο κλίμα δεν έχω συναντήσει πουθενά μέχρι σήμερα και, με τα δεδομένα που έχω δει ως τώρα, δε θα ήθελα να είμαι στο ίδιο σχολείο του χρόνου. Πόσο μάλλον ως μαθητής ή ακόμη και ως γονιός μαθητή. Με κανέναν τρόπο δε θα δεχόμουν το παιδί μου να πηγαίνει σε ένα περιβάλλον όπου οι συμμαθητές μεταξύ τους δεν λένε "χρόνια πολλά" μετά τις γιορτές γιατί ο ανταγωνισμός τους τρώει σαν σαράκι.

Ευχαριστώ.
Τελευταία επεξεργασία από pipinos1976 και 20 Φεβ 2015, 01:05, έχει επεξεργασθεί 1 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
By nass
#79343
criuser έγραψε:Οταν ήρθε ο ΑΓΠ , είχε και αυτός τις ίδιες αντιλήψεις με το κολλεγιόπαιδο που είναι υπουργός σήμερα και έτσι μετά το 1985 οι εξετάσεις καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από κλήρωση :dizzy: , ώστε η απαξίωση της παιδείας να περάσει σε κάθε επίπεδο και βέβαια μετά όσοι μπορούσαν έστελναν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά .


Επειδή το γράφουνε διάφοροι αυτό με το "1985", δεν είναι αληθές. Η τελευταία χρονιά, που μπήκαν μαθητές με εξετάσεις στα πρότυπα σχολεία τότε ήταν το 1981. Από το 1982 έμπαιναν με κλήρωση. Με άλλα λόγια, από τις πρώτες έννοιες του ΠΑΣΟΚ όταν ήρθε στην εξουσία ήταν να καταργήσει τα πρότυπα ως είχαν ως τότε ("κέντρα αριστείας"). Μας θυμίζει κάτι ? :lol:

Αυτό που λέει ο Hellenic Tifosi είναι σωστό, άλλο "πειραματικό" (= χρειάζεσαι μέσου όρου μαθητές για να αξιολογήσεις σωστά νέες εκπαιδευτικές μεθόδους) και άλλο "πρότυπο" (= δημόσιο σχολείο αριστείας)
Άβαταρ μέλους
By pipinos1976
#79350 Θα γίνω λίγο κυνικός, αστείος, προκλητικός, αντι-επαγγελματίας:

Για να μαζέψει όλους τους σημερινούς ή αυριανούς ψυχανώμαλους από μια ευρύτερη περιοχή, να τους εκπαιδεύσει στην τσατσιά, την απάτη, τον εκβιασμό και, στη συνέχεια, να τους αμολήσει στην κοινωνία, ώστε να καταστρέψουν όποιον βρουν στο πέρασμά τους, νομίζοντας ότι κάνουν το σωστό.
Άβαταρ μέλους
By g8777
#79359
pipinos1976 έγραψε:Θα γίνω λίγο κυνικός, αστείος, προκλητικός, αντι-επαγγελματίας:

Για να μαζέψει όλους τους σημερινούς ή αυριανούς ψυχανώμαλους από μια ευρύτερη περιοχή, να τους εκπαιδεύσει στην τσατσιά, την απάτη, τον εκβιασμό και, στη συνέχεια, να τους αμολήσει στην κοινωνία, ώστε να καταστρέψουν όποιον βρουν στο πέρασμά τους, νομίζοντας ότι κάνουν το σωστό.


:omg: :omg: :omg: :omg: :omg:



:s_yahoo :s_yahoo :s_yahoo :s_yahoo :s_yahoo :s_yahoo


Εικόνα

















:help:
Άβαταρ μέλους
By pipinos1976
#79364 Αυτό ακριβώς ζητάω κι εγώ. HELP φωνάζω με αυτά που βλέπω, αλλά χρειάζεται στρατιά ψυχολόγων, ψυχιάτρων και πάλι δεν θα διορθώσουν την κατάσταση. Αν κάτσω να σας περιγράψω τι έχω αντιμετωπίσει φέτος θα καταλάβετε ότι, τελικά, αυτό που έγραψα είναι εντελώς επιεικής άποψη για το πώς λειτουργούν ορισμένοι μαθητές και ορισμένα σχολεία.

Ευχαριστώ.
Άβαταρ μέλους
By manosky
#79368
Anonymous Founder έγραψε:Ποια είναι η χρησιμότητα ενός τέτοιου σχολείου;

Καθένας θα πει το κοντό και το μακρύ του.
Για άλλους, το ότι ξεχώριζαν με εξετάσεις 100 μαθητές κι έμπαιναν σε ένα απαιτητικό μαθησιακό περιβάλλον, ήταν από μόνο του ένας τρόπος να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες σε κατά τεκμήριο πιο ικανούς μαθητές.
Να μην περιοριστούν δηλαδή οι δυνατότητές τους.

Υπάρχει και η άποψη ότι μέσα από τέτοιο περιβάλλον βελτιώνονταν οι μέθοδοι διδασκαλίας ("πειραματικό"), που μετά θα περνούσαν και σε άλλα σχολεία.
Παλιότερα υπήρχαν τα Πολυκλαδικά Λύκεια, στα οποία, ως μια μορφή "Προτύπων" σχολείων, δινόταν μεγαλύτερο βάρος στην εξειδίκευση μαθητών πριν την Γ' Λυκείου, από τη Β' Λυκείου για την ακρίβεια.
Επίσης, άλλα πρότυπα σχολεία, με πιο ιδιαίτερο και προχωρημένο πρόγραμμα (πχ η Ιωνίδειος ή η Ράλλειος στον Πειραιά) είχαν καλό όνομα στη δουλειά που γινόταν εκεί μέσα.

Σε κάθε περίπτωση, πράγματα που κάποιος μπορεί να βρει μόνο σε ιδιωτικά σχολεία σήμερα, μπορούσε να τα βρει κάποιος χωρίς τέτοια οικονομική δυνατότητα στα Πειραματικά ή Πρότυπα.
Και η εισαγωγή με εξετάσεις έδινε μια αντικειμενική αβάντα, ότι τουλάχιστον δεν θα πήγαινε εκεί κάποιο μπαχαλάκι που θα έσπαγε θρανία και εξοπλισμό γιατί δεν είχε τετράγωνες τυρόπιτες.

Ο Μπαλτάς, και μόνο που είπε τη φράση "ιδεολογική άποψη" σε εκπαιδευτικά ζητήματα, είναι ένας ηλίθιος και μισός, σαφώς επικίνδυνος για την εκπαίδευση.
Άβαταρ μέλους
By Anonymous Founder
#79373 Βρίσκω μάλλον λάθος ένα σχολείο αρίστων. Δεν οδηγεί κάπου ο άκρατος ανταγωνισμός σε παιδιά.
Καλύτερο είναι ένα πιο χαλαρό κλίμα και πιο αντιπροσωπευτικό της κοινωνίας.
Η κοινωνία δεν έχει μόνον άριστους και τα παιδιά πρέπει να μάθουν να συνυπάρχουν με όλους, άριστους και μη.
Άβαταρ μέλους
By Corto Maltese
#79382 manosky αν βαλουμε τους 100 καλύτερους 12 χρονους της Αθήνας σε ένα σχολείο υπάρχει ο εξής φόβος. Ο 100ος αυτού του σχολείου θα είναι ο μπουμπούνας της ταξης, ο πάτος και θα γελάνε όλοι μαζί του, καταλήγοντας (ενδεχομένως) με κομμένα τα φτερά, ενώ σε οποιοδήποτε άλλο σχολείο και να πήγαινε θα ήταν αν όχι ο καλύτερος, στη χειρότερη ο 2ος. Με τα αντίστοιχα μπόνους σε αυτοπεποίθηση και κίνητρο.