Για θέματα γενικού ενδιαφέροντος, εκτός μηχανοκίνητων...
Άβαταρ μέλους
By JBT
#11068 Εχθές για ακόμα δικαιώθηκε ο Μερφιs όταν έλεγε ότι όταν κάτι θα πάει στραβά, θα πάει όσο πιο στραβά γίνεται.

Το ζουζουνι με έχει κοζαρει από μακρυά, πάει μια προς τα επάνω, μια προς τα κάτω, απότομη αλλαγή πορείας στα αριστερά, μονομιάς δεξιά, άντε λέω ξεφύγαμε.

Κι εκεί που εσκιζα τους αιθέρες γεμάτος χαρά κι ευεξία, αποφάσισε να αυτοκτονήσει το ζουζουνι και καρφώνεται ακριβώς στο ύψος των ματιών μου. Κι εκεί ήρθε ο Μερφιs να μου κλείσει το μάτι: ούτε σταγόνα νερό μέσα στο παγουρακι... Κι όποτε κονομησα μια τεράστια, παχιά γραμμή σκατων, αντερων, εγκεφάλου και λοιπών μαλακών μοριων που έπιανε όλο το οπτικό μου πεδίο :s_mad

Τιμημενε Μερφητα αναφωνησα, απάντηση δεν πήρα όμως...
Άβαταρ μέλους
By kostis20
#11214 Καλοκαίρι πριν δύο χρόνια ξυπνάω πρωί πρωί απο το σπίτι για να κάνω κάποιες επικυρώσεις εγγράφων στη Συγγρου.Έχω κοιτάξει σε ποιο ύψος είναι η νομαρχία που βάζουν τη σφραγίδα της Χαγης και παρκαρω το A5 σε ένα κάθετο,ακριβώς απο έξω.Όπα λέω τύχη! Ανεβαίνω γεμάτος χαρά μονο για να με ενημερώσουν οτι εδω και ένα μήνα έχει μεταφερθει 800 μετρα παρακάτω κοντα στο μετρο.Που να ξεπαρκαρω λέω τώρα ας πάω με τα ποδια.Καταιδρωμένος μετα απο καμια 'ωρα επιστρέφω εκεί που είχα παρκάρει και βλέπω οτι μόλις το Α5 απέκτησε το πρώτο βαθούλωμα στο πίσω προφυλακτήρα προφανώς από το ξεπαρκάρισμα του πίσω αυτοκινήτου...
Μέσα στα νεύρα ανεβαίνω σπίτι να πάρω κάτι πράγματα για το εξοχικό και να φύγω.Σκάει ο τζίτζικας οπότε βγάζω το μπλουζάκι μου και μένω με τη βερμούδα.Κατεβάζω τα πρώτα πράγματα και την ώρα που ανοίγω τη εξώπορτα χτυπάει το κινητό .Ασθενής που είχα χειρουργήσει πριν μια βδομάδα ,έχει κάτι ενοχλήσεις.Άγχος εγώ ,αφήνω τα πράγματα και μπαμ κλείνει η πόρτα πίσω μου με τα κλειδιά μέσα.Πάνω μου είχα μόνο το κινητό και τα κλειδιά του αυτοκινήτου,ενώ θυμίζω ότι δε φοράω μπλούζα...Κανένας στο σπίτι,είναι όλοι στο εξοχικό.Οι γείτονές το ίδιο.Κανένα χιλιόμετρο ποιο πάνω υπήρχε κλειδαράς ,βρίσκω το τηλέφωνο του από internet αλλά είχε μόνο το σταθερό και αυτός είχε κλείσει.Μπαίνω στο αμάξι να δω μήπως έχει στη ταμπέλα κινητό και στη γωνία συναντάω συμμαθητή μου από τη Κω που είχα να τον δω 5-6 χρονάκια.Ο οποίος βλέποντας με χωρίς μπλούζα σκέφτηκε "πάει τα 'παιξε ο γιατρός"...
Με τα πολλά έρχεται ο κλειδαράς μου ανοίγει και φεύγω για το εξοχικό λιώμα στη κούραση και με πονοκέφαλο.
Τρώω κάτι και η γυναίκα λέει να πάμε για κανένα μπανάκι...Οκ λέω αλλα να πάρουμε το ΜΙΝΙ ,μη γεμίσουμε άμμους το Α5,το έπλυνα χθες.Παίρνουμε και το μικρο και φτάνουμε στη παραλία.Στο παρκινκ βλέπω δυο κυρίες να προσπαθούν να βάλουν μπροστά με καλώδια ένα αμάξι,χωρίς επιτυχία.Πάω να βοηθήσω πιάνω τα καλώδια και ....καιγομαι .Τα καλώδια ήταν ζεματιστά μάλλον απο τη πολύ ώρα που προσπαθούσαν. Κονομησα ένα εγκαυματάκι που με συντροφευε το υπόλοιπο του καλοκαιριού...
Με τα πολλά πηρε μπροστά ,πάμε και εμείς στη θάλασσα.Καθήσαμε αρκετά αλλά ο μικρός άρχισε να νυστάζει οπότε αναχωρούμε.
Μπαίνω στο MINI ,μιζάρω ,γυρνάει η μίζα αλλά ο κινητήρας δε παίρνει μπροστά.Μια ,δυο τρεις τίποτα.Δεν έπαιρνε μπροστά με τίποτα.
Λέω δε γίνετε να συμβαίνει και αυτό σήμερα.Και όμως ήταν...
Ήρθε ο κουνιάδος μου με άλλο αμάξι πήρε γυναίκα και παιδί και εγώ περίμενα την οδική ,η οποία ήρθε στις 01:00 ,με πήρε και το άφησα έξω από το συνεργείο ενός γνωστού στη Βάρη...
Ρελε αντλίας βενζίνης ,πληροφοριακά.
Ναι όλα αυτά έγιναν σε μία μόνο μέρα...
Ο νόμος του Μερφυ σε όλο του το μεγαλείο.