- 14 Οκτ 2014, 10:54
#24256
Ξαναδιαβάζω τι έγραψε ο CPP και είναι 
Τελεί σε πλήρη σύγχυση για το τι σημαίνει το ρήμα "απαγορεύεται"/ "επιτρέπεται" αλλά και το ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα οι φορολογικές διατάξεις σε σχέση με τις διατάξεις αστικού-εμπορικού-τραπεζικού δικαίου. Για αυτό προσoχή σε αυτά που γράφει : είναι ανακριβή.
Προφανώς και στο λογαριασμό όπου είσαι συνδικαιούχος με το πατέρα σου μπορείς να πας να κάνεις ανάληψη του συνόλου του ποσού και ας προέρχεται από το εφάπαξ του, χωρίς να τον ρωτήσεις (εκτός αν έχει τεθεί σχετικός όρος στη σύμβαση του κοινού λογαριασμού που δεν επιτρέπει την κίνηση του λογαριασμού χωρίς τη συναίνεση όλων των δικαιούχων). Κανείς δεν μπορεί να σε σταματήσει και φυσικά γίνονται καθημερινά τέτοια. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι με τις κάρτες ATM κανένας δεν γνωρίζει ποιος πραγματικά τραβάει λεφτά από 1 λογαριασμό, μπορεί να είναι και η γκόμενα του πατέρα σου που δεν είναι καν συνδικαιούχος του λογαριασμού. Οπότε τι νόημα θα είχε να "απαγορεύσει" (άκου ρήμα που έβαλε ο cpp !) κάποιος την ανάληψη ενός ποσού όταν ο πραγματικός δικαιούχος του ποσού, ήτοι εν προκειμένω ο πατέρας σου, συναινεί στην ανάληψη εκ μέρους σου (με την υπογραφή που έθεσε στη σύμβαση κατά το άνοιγμα του κοινού λογαριασμού) ό,τι ποσού γουστάρεις. Θα ήταν σαν να απαγορεύεται η δωρεά. Η δωρεά λοιπόν δεν απαγορεύεται ,όπως δεν απαγορεύεται και η ανάληψη του συνόλου ποσού από το συνδικαιούχο ανεξαρτήτως αν του ανήκει ή όχι με όρους αστικού δικαίου.
Δεν μπορεί η τράπεζα να ελέγξει σε ποιον ανήκει το ποσό, η τράπεζα το μόνο που κάνει είναι να εκτελεί τη σύμβαση που έχει υπογράψει και η οποία της επιβάλλει να δώσει το σύνολο του ποσού στο συνδικαιούχο. Αν δεν το κάνει θα έχει ευθύνη ενδοσυμβατική, απορρέουσα από τη σύμβαση του κοινού λογαριασμού.
Θεωρητικά λοιπόν αν αυτό το ποσό δεν σου ανήκει τότε η εφορία θα πρέπει να φορολογήσει τη μεταβίβασή του προς εσένα ως δωρεά. Όπως ακριβώς θα πρέπει να φορολογήσει και το ποσό που μου έδωσε η μάνα μου για να αγοράσω ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι, η θεια μου η Μαριγώ για να αγοράσω μπουφέ και σεμεδάκια. Αυτά τα ποσά λοιπόν δεν μπορούν αν ανευρεθούν ΠΟΤΕ και γι αυτό δεν φορολογούνται στον πραγματικό κόσμο.
Το ίδιο στην πράξη συμβαίνει και με το κατατεθιμένο εφάπαξ του πατέρα σου στην τράπεζα. Δεν μπορεί να βρεθεί τι το έκανες (αν το έκανες ανάληψη), μπορεί να το πήρες και να το πήγες στον πατέρα σου που βαριόταν να πάει μέχρι την τράπεζα. Επίσης αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα μπορούσες να το κάνεις τμηματικές αναλήψεις από ΑΤΜ χωρίς να φαίνεται ποιος το τραβάει και προφανώς δεν τίθεται ζήτημα ζήτημα απαγόρευσης ανάληψης.
Αυτό που συμβαίνει όμως στην περίπτωση που αποσύρεις το εφάπαξ του πατέρα σου είναι ότι δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να καλύψεις φορολογικά το ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ σου αν προβείς σε αγορές/ ενέργειες που φορολογικά σε υποχρεώνουν να δηλώσεις που βρήκες τα λεφτά για να τις κάνεις.
Δηλ. πας και αγοράζεις σπίτι με το εφάπαξ οπότε η εφορία θα σε "ρωτήσει" που βρήκες τα λεφτά. Δεν θα σου αναγνωρίσει τον ισχυρισμό ότι "είμαι συνδικαιούχος στον Χ λογαριασμό και από εκεί απέσυρα τα χρήματα για να αγοράσω σπίτι". Τον ισχυρισμό αυτό θα τον θεωρήσει δωρεά και θα το φορολογήσει ως τέτοια.
Το ίδιο συμβαίνει και από πλευράς κληρονομικού - τραπεζικού - φορολογικού δικαίου : είναι 3 τελείως διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Αν πεθάνει ο 1 συνδικαιούχος ο άλλος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει - χωρίς να τα έχει δηλώσει προηγουμένως στη δήλωση φόρου κληρονομιάς, εφόσον φυσικά είναι και κληρονόμος, καταβάλλοντας τους σχετικούς φόρους - για ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ το ποσό του κοινού λογαριασμού έτσι απλά λέγοντας βρήκα λεφτά να αγοράσω σπίτι από το λογαριασμό : θα πρέπει να αποδείξει ότι τα "έβγαλε" αυτά τα λεφτά. Επίσης κινδυνεύει στο βαθμό που προσβάλλεται η νόμιμη μοίρα των κληρονόμων του θανόντος να του ζητηθεί το ποσό που αντιστοιχεί με όρους κληρονομικού δικαίου στη νόμιμη μοίρα των κληρονόμων, στο βαθμό που ανήκει στον θανόντα μέρος ή όλο του λογαριασμού (καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η απόδειξη μερικές φορές)
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι ο συνδικαιούχος δεν μπορεί να πάει και να αποσύρει το ποσό μέχρι τελευταίας δεκάρας, φυσικά και μπορεί (άπειρες οι σχετικές αποφάσεις δικαστηρίων, ΑΠΕΙΡΕΣ) και οι νόμιμοι κληρονόμοι, που δεν είναι συνδικαιούχοι, δεν μπορούν να αποσύρουν φράγκο από το λογαριασμό, αλλά μόνο να στραφούν κατά του συνδικαιούχου (αν τίθεται τέτοιο θέμα) εκ των υστέρων.
Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας κάνουν χρήση κάθε μέρα των τραπεζικών λογαριασμών όπου είναι συνδικαιούχοι με τους νεκρούς (ή ζωντανούς) γονείς τους. Πχ συνδικαιούχος σε τραπεζικό λογαριασμό πολλών 100δων χιλιάδων ευρώ και ο πατέρας του πεθαίνει : αυτός ΔΕΝ δηλώνει φυσικά στη δήλωση του φόρου κληρονομίας το λογαριασμό και συνεχίζει να τον χρησιμοποιεί καθημερινά για τις τρέχουσες ανάγκες τους. Συνδέει την πιστωτική του με αυτό το λογαριασμό (να πληρώνεται απευθείας δηλ.), δίνει εντολή πληρωμής ΔΕΚΟ κλπ σε αυτό το λογαριασμό, τραβάει λεφτά από ΑΤΜ χωρίς ποτέ κανείς να τον ρωτήσει κάτι. Δεν υπάρχει προφανώς θέμα, γιατί δεν γίνεται να ανακύψει θέμα από την απλή καθημερινή χρήση του λογαριασμού ώστε να ελεγχθεί.
Το πρόβλημα θα τεθεί αν πας και αγοράσεις μια Cayenne και πεις στην εφορία ότι τα λεφτά τα βρήκες από το λογαριασμό του μακαρίτη. Αυτός ο ισχυρισμός δεν θα γίνει δεκτός ως κάλυψη πόθεν έσχες αλλά θα σου βάλουν φόρο κληρονομιάς για το ποσό που δήλωσες ότι έκανες χρήση για την αγορά της Cayenne.
Τελεί σε πλήρη σύγχυση για το τι σημαίνει το ρήμα "απαγορεύεται"/ "επιτρέπεται" αλλά και το ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα οι φορολογικές διατάξεις σε σχέση με τις διατάξεις αστικού-εμπορικού-τραπεζικού δικαίου. Για αυτό προσoχή σε αυτά που γράφει : είναι ανακριβή.
Προφανώς και στο λογαριασμό όπου είσαι συνδικαιούχος με το πατέρα σου μπορείς να πας να κάνεις ανάληψη του συνόλου του ποσού και ας προέρχεται από το εφάπαξ του, χωρίς να τον ρωτήσεις (εκτός αν έχει τεθεί σχετικός όρος στη σύμβαση του κοινού λογαριασμού που δεν επιτρέπει την κίνηση του λογαριασμού χωρίς τη συναίνεση όλων των δικαιούχων). Κανείς δεν μπορεί να σε σταματήσει και φυσικά γίνονται καθημερινά τέτοια. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε ότι με τις κάρτες ATM κανένας δεν γνωρίζει ποιος πραγματικά τραβάει λεφτά από 1 λογαριασμό, μπορεί να είναι και η γκόμενα του πατέρα σου που δεν είναι καν συνδικαιούχος του λογαριασμού. Οπότε τι νόημα θα είχε να "απαγορεύσει" (άκου ρήμα που έβαλε ο cpp !) κάποιος την ανάληψη ενός ποσού όταν ο πραγματικός δικαιούχος του ποσού, ήτοι εν προκειμένω ο πατέρας σου, συναινεί στην ανάληψη εκ μέρους σου (με την υπογραφή που έθεσε στη σύμβαση κατά το άνοιγμα του κοινού λογαριασμού) ό,τι ποσού γουστάρεις. Θα ήταν σαν να απαγορεύεται η δωρεά. Η δωρεά λοιπόν δεν απαγορεύεται ,όπως δεν απαγορεύεται και η ανάληψη του συνόλου ποσού από το συνδικαιούχο ανεξαρτήτως αν του ανήκει ή όχι με όρους αστικού δικαίου.
Δεν μπορεί η τράπεζα να ελέγξει σε ποιον ανήκει το ποσό, η τράπεζα το μόνο που κάνει είναι να εκτελεί τη σύμβαση που έχει υπογράψει και η οποία της επιβάλλει να δώσει το σύνολο του ποσού στο συνδικαιούχο. Αν δεν το κάνει θα έχει ευθύνη ενδοσυμβατική, απορρέουσα από τη σύμβαση του κοινού λογαριασμού.
Θεωρητικά λοιπόν αν αυτό το ποσό δεν σου ανήκει τότε η εφορία θα πρέπει να φορολογήσει τη μεταβίβασή του προς εσένα ως δωρεά. Όπως ακριβώς θα πρέπει να φορολογήσει και το ποσό που μου έδωσε η μάνα μου για να αγοράσω ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι, η θεια μου η Μαριγώ για να αγοράσω μπουφέ και σεμεδάκια. Αυτά τα ποσά λοιπόν δεν μπορούν αν ανευρεθούν ΠΟΤΕ και γι αυτό δεν φορολογούνται στον πραγματικό κόσμο.
Το ίδιο στην πράξη συμβαίνει και με το κατατεθιμένο εφάπαξ του πατέρα σου στην τράπεζα. Δεν μπορεί να βρεθεί τι το έκανες (αν το έκανες ανάληψη), μπορεί να το πήρες και να το πήγες στον πατέρα σου που βαριόταν να πάει μέχρι την τράπεζα. Επίσης αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα μπορούσες να το κάνεις τμηματικές αναλήψεις από ΑΤΜ χωρίς να φαίνεται ποιος το τραβάει και προφανώς δεν τίθεται ζήτημα ζήτημα απαγόρευσης ανάληψης.
Αυτό που συμβαίνει όμως στην περίπτωση που αποσύρεις το εφάπαξ του πατέρα σου είναι ότι δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να καλύψεις φορολογικά το ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ σου αν προβείς σε αγορές/ ενέργειες που φορολογικά σε υποχρεώνουν να δηλώσεις που βρήκες τα λεφτά για να τις κάνεις.
Δηλ. πας και αγοράζεις σπίτι με το εφάπαξ οπότε η εφορία θα σε "ρωτήσει" που βρήκες τα λεφτά. Δεν θα σου αναγνωρίσει τον ισχυρισμό ότι "είμαι συνδικαιούχος στον Χ λογαριασμό και από εκεί απέσυρα τα χρήματα για να αγοράσω σπίτι". Τον ισχυρισμό αυτό θα τον θεωρήσει δωρεά και θα το φορολογήσει ως τέτοια.
Το ίδιο συμβαίνει και από πλευράς κληρονομικού - τραπεζικού - φορολογικού δικαίου : είναι 3 τελείως διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Αν πεθάνει ο 1 συνδικαιούχος ο άλλος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει - χωρίς να τα έχει δηλώσει προηγουμένως στη δήλωση φόρου κληρονομιάς, εφόσον φυσικά είναι και κληρονόμος, καταβάλλοντας τους σχετικούς φόρους - για ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ το ποσό του κοινού λογαριασμού έτσι απλά λέγοντας βρήκα λεφτά να αγοράσω σπίτι από το λογαριασμό : θα πρέπει να αποδείξει ότι τα "έβγαλε" αυτά τα λεφτά. Επίσης κινδυνεύει στο βαθμό που προσβάλλεται η νόμιμη μοίρα των κληρονόμων του θανόντος να του ζητηθεί το ποσό που αντιστοιχεί με όρους κληρονομικού δικαίου στη νόμιμη μοίρα των κληρονόμων, στο βαθμό που ανήκει στον θανόντα μέρος ή όλο του λογαριασμού (καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η απόδειξη μερικές φορές)
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι ο συνδικαιούχος δεν μπορεί να πάει και να αποσύρει το ποσό μέχρι τελευταίας δεκάρας, φυσικά και μπορεί (άπειρες οι σχετικές αποφάσεις δικαστηρίων, ΑΠΕΙΡΕΣ) και οι νόμιμοι κληρονόμοι, που δεν είναι συνδικαιούχοι, δεν μπορούν να αποσύρουν φράγκο από το λογαριασμό, αλλά μόνο να στραφούν κατά του συνδικαιούχου (αν τίθεται τέτοιο θέμα) εκ των υστέρων.
Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας κάνουν χρήση κάθε μέρα των τραπεζικών λογαριασμών όπου είναι συνδικαιούχοι με τους νεκρούς (ή ζωντανούς) γονείς τους. Πχ συνδικαιούχος σε τραπεζικό λογαριασμό πολλών 100δων χιλιάδων ευρώ και ο πατέρας του πεθαίνει : αυτός ΔΕΝ δηλώνει φυσικά στη δήλωση του φόρου κληρονομίας το λογαριασμό και συνεχίζει να τον χρησιμοποιεί καθημερινά για τις τρέχουσες ανάγκες τους. Συνδέει την πιστωτική του με αυτό το λογαριασμό (να πληρώνεται απευθείας δηλ.), δίνει εντολή πληρωμής ΔΕΚΟ κλπ σε αυτό το λογαριασμό, τραβάει λεφτά από ΑΤΜ χωρίς ποτέ κανείς να τον ρωτήσει κάτι. Δεν υπάρχει προφανώς θέμα, γιατί δεν γίνεται να ανακύψει θέμα από την απλή καθημερινή χρήση του λογαριασμού ώστε να ελεγχθεί.
Το πρόβλημα θα τεθεί αν πας και αγοράσεις μια Cayenne και πεις στην εφορία ότι τα λεφτά τα βρήκες από το λογαριασμό του μακαρίτη. Αυτός ο ισχυρισμός δεν θα γίνει δεκτός ως κάλυψη πόθεν έσχες αλλά θα σου βάλουν φόρο κληρονομιάς για το ποσό που δήλωσες ότι έκανες χρήση για την αγορά της Cayenne.
