- 08 Ιουν 2016, 16:05
#264986
Έχω γράψει κάτι λίγα στους 4Τ:
http://www.4troxoi.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=12&t=54146
Γενικότερα, τρομερό κλίμα. Η προηγούμενή μου εμπειρία με αγώνες ήταν σε πολύ πιο στενά δομημένες οργανώσεις κι αποκλειστικά ως θεατής. Στο ΤT μου έκανε εντύπωση εξ αρχής η συντροφικότητα μεταξύ των αγωνιζομένων και το ότι παρόλο που ήμασταν ένα μάτσο φοιτητές, νιώσαμε σαν μέρος μιας μεγάλης οικογένειας. Στα paddocks δλδ πλάκες μεταξύ των αγωνιζομένων που ήταν στην διπλανή σκηνή κλπ, αν υπήρχε πρόβλημα άνετα σε βοηθούσαν κλπ. Το βράδυ λιάρδα όλοι και κατούρημα στα χαντάκια.
Ο αγώνας αυτός καθεαυτός τρομακτικός. Ειλικρινά, να με πλήρωναν εκατομμύριο να πάω στο πλάι στα sidecars δεν θα πήγαινα, μιλάμε οι τύποι πάνε ΦΕΤΕΣ, χωρίς αύριο, με ταυτότητα στο στόμα κλπ κλισέ. Πρώτη μου εικόνα ως θεατής ήταν στο Bray Hill και μου 'φυγε η μαγκιά. Ένα πρωινό σηκώθηκα νωρίς νωρίς, πριν βγουν οι ποδηλάτες κι οι μηχανόβιοι κι έκανα τον γύρο με το αμάξι σε σβέλτο ρυθμό. Δεν θα ήθελα να το κάνω σε γρήγορο. Πατάς, πατάς και στα στενά κομμάτια κλείνει το οπτικό πεδίο και γίνεται ακόμα χειρότερα με τα τοιχάκια και τις μάντρες.
Μεγάλο πρόβλημα οι γλάροι, χτυπήσαμε δύο στον αγώνα: ο ένας μπήκε στους αεραγωγούς ψύξης της μπαταρίας και βγάζαμε πούπουλα για κανα μήνα, ο δεύτερος στο χέρι του αναβάτη το οποίο έκανε ένα τεράστιο καρούμπαλο.
http://www.4troxoi.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=12&t=54146
Γενικότερα, τρομερό κλίμα. Η προηγούμενή μου εμπειρία με αγώνες ήταν σε πολύ πιο στενά δομημένες οργανώσεις κι αποκλειστικά ως θεατής. Στο ΤT μου έκανε εντύπωση εξ αρχής η συντροφικότητα μεταξύ των αγωνιζομένων και το ότι παρόλο που ήμασταν ένα μάτσο φοιτητές, νιώσαμε σαν μέρος μιας μεγάλης οικογένειας. Στα paddocks δλδ πλάκες μεταξύ των αγωνιζομένων που ήταν στην διπλανή σκηνή κλπ, αν υπήρχε πρόβλημα άνετα σε βοηθούσαν κλπ. Το βράδυ λιάρδα όλοι και κατούρημα στα χαντάκια.
Ο αγώνας αυτός καθεαυτός τρομακτικός. Ειλικρινά, να με πλήρωναν εκατομμύριο να πάω στο πλάι στα sidecars δεν θα πήγαινα, μιλάμε οι τύποι πάνε ΦΕΤΕΣ, χωρίς αύριο, με ταυτότητα στο στόμα κλπ κλισέ. Πρώτη μου εικόνα ως θεατής ήταν στο Bray Hill και μου 'φυγε η μαγκιά. Ένα πρωινό σηκώθηκα νωρίς νωρίς, πριν βγουν οι ποδηλάτες κι οι μηχανόβιοι κι έκανα τον γύρο με το αμάξι σε σβέλτο ρυθμό. Δεν θα ήθελα να το κάνω σε γρήγορο.
Πατάς, πατάς και στα στενά κομμάτια κλείνει το οπτικό πεδίο και γίνεται ακόμα χειρότερα με τα τοιχάκια και τις μάντρες. Μεγάλο πρόβλημα οι γλάροι, χτυπήσαμε δύο στον αγώνα: ο ένας μπήκε στους αεραγωγούς ψύξης της μπαταρίας και βγάζαμε πούπουλα για κανα μήνα, ο δεύτερος στο χέρι του αναβάτη το οποίο έκανε ένα τεράστιο καρούμπαλο.
Κωνσταντίνος
Ο γερομπισμπίκης σε νέες περιπέτειες.
Κάτω η δικτατορία των shorts.
Ο γερομπισμπίκης σε νέες περιπέτειες.
Κάτω η δικτατορία των shorts.
Καλά πως τις θυμούνται 200 τόσες στροφές......!!!!
