- 05 Σεπ 2014, 12:19
#2119
KΕΦΑΛΑΙΟ Γ': Το ταξιδι, οι χωρες και οι ανθρωποι.
Το ταξιδι ξεκινησε Μ.Τεταρτη μεσημερι απο το Αμβουργο. Φυγαμε σφαιρα για Οσλο απο το δρομο μεσω των 2 γεφυρων της Δανιας. Εκ των υστερων διαπιστωνω οτι καναμε |λογοκρισία|. 1000 φορες να παιρναμε καποιο φερρυ απο Γερμανια για Τρελλεμποργκ. Ιδια ωρα και λιγοτερα εξοδα και κουραση. Διανυκτερευση καπου στη Σουηδια. Η Δανια λιγα πραματα απο τοπίο, οτι αξιζε ηταν οι 2 εντυπωσιακοτατες γεφυρες.
Μ.Πεμπτη ξεκιναμε πρωι και φτανουμε στο Οσλο το μεσημερακι. Παρκαρισμα κωλοφαρδια στο δρομο κανονικα και βολτα στο Οσλο. Δεν ειναι και ασχημο ουτε κατι το εξαιρετικο. Δυστυχως το απογευματακι πηγαμε στο προαστειο του Bygdoy, αλλα τα μουσεια με τα Ντρακαρ και για την κατακτηση των πόλων ειχαν κλεισει. Οποτε ξεκινησαμε για Μπεργκεν μεσω του Ε16. Δεν υπαρχει λογος να περιγραψω κατι συγκεκριμενα σε τοπια. Το στιχο του Νιονιου που λεει "Τοση ομορφια δεν ειδες πουθενα" τον ξερετε; Ε κατι τετοιο. Αν πηγαινα και λιγες μερες αργοτερα για να ειχαν πρασινισει τα φυλλοβολλα και τα γρασιδια χωρις να εχουν ξεπαγωσει εντελως λιμνες και ποταμια θα μιλουσαμε για μαγεια. Σκηνικο απο παραμυθι αυτην την εποχη, με χιόνια σε υψομετρα ανω των 500μ, λιμνες μισοπαγωμενες στα νοτια και πεδινα και εντελως παγωμενες στα βορεια. Παγωμενους καταρρακτες που ετρεχαν απο κατω τα νερα που λιωναν με μεγαλο ρυθμο λογω της παρατεταμενης ηλιοφανειας. Μεσα σε 100χλμ ειχες κοιλαδα με λιμνες, ανεβασμα σε χιονισμενο πλατω με χιονοδρομικο, κατεβασμα σε ψαροχωρι στα φιορδ και ενδιαμεσο περασμα απο παγετωνα. Οτι και να πω ειναι λιγο. Διανυκτερευση σε ενα χωριουδακι και συνεχεια μεχρι το Μπεργκεν το αλλο απογευμα. Ειδικη μνεια στην φανταστικη ξυλινη εκκλησια του Borgund και το 24,5 χλμ τουνελ.
Διανυκτερευση στο ομορφο Μπεργκεν και την αλλη μερα διαδρομες στα φιορδ με χρηση διαφορων φερρυ μεχρι να φτασουμε στο πανεμορφο Αλεσουντ. Δεν μπορω να γινω πιο περιγραφικος, γιατι ορισμενες εντυπωσεις δεν μπορουν να εκφραστουν με λογια. Ουτε να πω σταματηστε εδω και οχι εκει γιατι αν σταματουσαμε σε οτι μας αρεσε ακομα θα ειμασταν εκει. Ανασταση στο καμπερ με αυγα απο Ελλαδα.
Ανημερα Πασχα, αναλογη διαδρομη μεχρι την αγαπημενη πολη καθε υγειως σκεπτομενου φιλαθλου το Τροντχάιμ. Σε καποια φαση εγκαταλλειψαμε τα παράλια γιατι επρεπε να ξηλωνομαστε συνεχως για φερρυ και πηγαμε εσωτερικα μεχρι το μεγαλο χειμερινο θερετρο του Οπνταλ. Καπου στη μεση και με θεα μια αλλη αγαπημενη πολη (Μολντε) καναμε και τη μαγειριτσα μας με σκωταρια απο εδω.
Απο την επομενη μερα μπηκαμε στα λιγοτερο εντυπωσιακα, αλλα οχι λιγοτερο ομορφα τοπια του βορρα. Απο Τροντχάιμ φτασαμε μεσω του Ε6 πανω απο το επιβλητικο σημειο που ο δρομος διασχιζει τον Αρκτικο κυκλο, σε ενα καταχιονισμενο αρκτικο γυμνο οροπεδιο. Γενικα οι αποτομες πλαγιες και οι μεγαλοι καταρρακτες δινουν θεση σε πιο ομαλες ρεματιες και χιονισμενα πλατω ακομα και σε χαμηλα υψομετρα. Πλεον το τοπιο δεν ειχε χιονια μονο σε αποσταση 10 χλμ το πολυ απο τη θαλασσα.Στο ιδιο μοτιβο και ο δρομος βορειοτερα του Αρκτικου κυκλου μονο που πλεον γινεται παραλιακος με πολλα τουνελ και ομορφες γεφυρες. Σε καποιο σημειο φτανεις και σε ενα σημειο οπου σε περιμενουν 2 φερρυ. Το ενα παει για Λοφοτεν και το αλλο συνεχιζει στην Ε6. Πηραμε την πεζη λυση βλεποντας τις κορυφες των Λοφουτεν απο μακρια, φτανοντας το απογευμα μεσα σε μεγαλη ζεστη στη βορειοτερη πανεπιστημιουπολη του κοσμου, το Τρομσο.
Την Τεταρτη του Πασχα, αρχισε η τελικη διαδρομη για Νορντκαπ. Αγριο τοπιο, που το εκανε ακομα αγριοτερο ο θυελλωδης ανεμος. Να πω την αληθεια δεν περιμενα τοσα δαση, τοσο βορεια. Τα δαση εδωσαν μια πολυ ωραια εναλλαγη στο τοπιο που ειχε και μεγαλες χιονισμενες αδενδρες εκτασεις. Το απογευματακι φτασαμε στο βορειο ακρο του νησιου Μageroya, γνωστο και ως Νορντκαπ. Ενα γδυσιματακι μας εκαναν στο τουνελ που οδηγει στο νησι, ευτυχως φτασαμε μαλλον αργα και γλιτωσαμε το 2ο γδυσιμο για να παμε στο Νορντκαπ, οπου ηταν τα παντα κλειστα. Στο λιγο που βγηκαμε εξω φαγαμε αλυπητο ξυλο απο τον αερα. Οι περιγραφες περιτευουν, φωτογραφιες θα ακολουθησουν, με μικρη σημασια. Σε τετοια μερη πηγαινεις για να πας και οχι γιατι ειναι ομορφα. Οι συνθηκες μας επεβαλλαν ατακτη υποχωρηση και διανυκτερευση σε ενα χωριο κοντα στην πρωτευουσα του νησιου Honningsvag, του οποιου το ονομα μου διαφευγει.
Πεμπτη πρωι και επρεπε Σαββατο μεσημερι να παρουμε απο Ελσινκι το καραβι για Στοκχολμη, αποσταση 1500χλμ μακρια. Ακολουθησαν 2 ημερες συνεχομενης οδηγησης στην απολυτα βαρετη χωρα για τετοιο πραγμα "Μαυρη καταρα, ανοια, βαρεμαρα" ειναι ο στιχος που ταιριαζει. Επι 1200 χλμ ενα ωραιο τοπιο. Αυτο οπως το λεω: ΕΝΑ (μονο το ιδιο) ωραιο τοπιο. Ψηλα δεντρα ελατα και σημιδες, με μια λιμνη ή ποταμι σπανιοτερα στα αριστερα ή δεξιά. Ισως σε επαρχιακους δρομους να ηταν καλυτερα. Ο Ε75 ομως ηταν αυτοκτονια. Ο κοσμος στη χωρα ομως ηταν η μεγαλη ευχαριστη εκπληξη του ταξιδιου. Και γαμω τα ατομα οι Φινλανδοι, οπου και να πηγαμε καποιος βρισκοταν να μας κερασει, ανετοι και ωραιοι. Πινουν λιγουλακι παραπανω βεβαια, αλλα κι αυτο καλό ειναι. Σταση καναμε περιπου στη μεση της διαδρομης στο Ροβανιεμι για διανυκτερευση. Συμβουλευω σε οποιον βρεθει στα περιξ να μη σταματησει ουτε για κατουρημα. Ουτε καν το ποδι απο το γκαζι να μη σηκωσετε. Παντως βρηκαμε τοσο εκει οσο και στο Ελσινκι καλα μπαρακια, ανοιχτα μεχρι αργα, πραγμα που μας ειχε λειψει καπως.
Η συνεχεια ηταν αρκετα πεζη. Στοκχολμη με το καραβι της σούρας, 6 ωρες γρηγορη περιηγηση στην ομορφη Στοκχολμη, απογευμα μεχρι μεσανυχτα για Κοπενχαγη. Ξεφορτωμα εκει της μισης παρεας, αλλη μιση μερα στην Κοπενχαγη και επιστροφη Αμβουργο.
Αυτα, ελπιζω να μην κουρασα stay tuned για φωτο.
“Hither came Conan, the Cimmerian, black-haired, sullen-eyed, sword in hand, a thief, a reaver, a slayer, with gigantic melancholies and gigantic mirth, to tread the jeweled thrones of the Earth under his sandaled feet.”
και ενας Ιταλος με ιταλικες πινακιδες στο δρομο για Νορντκαπ. Στη Φινλανδια ειδα πανω κατω σαν τα δικα μας σε αναλογιες.
