petrolheads.gr

Ας ανοιξει λοιπόν και εδώ



Kάτι πιο γήινο και πιθανό μελλοντικό project car

Τα παλια σιτροεν και εν γενει τα γαλλικα αυτοκινητα ειναι το μεγαλο μου παθος. Καθε μερα σκεφτομαι πως και ποτε θα μπορουσα να αρχισω την συλλογη των ονειρων μου.. Προς το παρον οδηγω το ταπεινο c2 μου, αλλα δεν σταματω να παθαινω ταραχη βλεποντας και μονο τη φωτο μιας sm ακομα και ενος 2cv..

Ειδικα αν εισαι σε κανα 2cv και στριψεις να δεις την ταραχη που θα παρεις! Αγαπαμε τα παλια Σιτροεν

a Pony driver

Από το περίπτερο της Citroen στην έκθεση αυτοκινήτου στο Παρίσι:



https://el-gr.facebook.com/207229585960322/photos/a.718278571522085.1073741828.207229585960322/964609216889018/?type=1&relevant_count=1

Citroën DS: A ‘goddess’ of a car
http://www.bbc.com/culture/story/201410 ... s-of-a-car

Χθεσινή στο κέντρο

<

Πολύ όμορφες και οι δύο φωτογραφίες!

Μέχρι χθες, το πιο παλιό αυτοκίνητο που είχα οδηγήσει ήταν ένα εξακύλινδρο E30, μετά την οδήγηση του οποίου γελούσα για τον μύθο που είχε φτιάξει με απαρχή αυτό το μοντέλο η BMW. Άλλη κουβέντα αυτό. Σήμερα λοιπόν οδήγησα κάτι ένα χρόνο πιο καινούργιο απ' το E30 του 1988, αλλά δεδομένου του ότι φτιάχνεται από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα, ε είναι κατιτίς πιο αρχαίο. 2cv το μενού μοντέλο 1989, απ' τα τελευταία δηλαδή που βγήκαν απ' τη γραμμή παραγωγής στη Γαλλία.
Μπαίνω μέσα - δεν είχα ξαναμπεί ποτέ σε 2cv - και βλέπω 2-3 ματσούκια, και πουθενά κλασσικός λεβιές ταχυτήτων.
- Ξαδερφάκι, θα μπορώ να το οδηγήσω αυτό το θηρίο;
- Ναι ρε, εδώ το οδηγούν κάτι θείες 65 χρονών. Έχει και σχεδιάγραμμα να τις βλέπεις άμα τις ξεχάσεις.
Σε εκείνο το σημείο που έκανε κάτι κινήσεις με τα χέρια, κάτι στριψίματα και κάτι τέτοια για να μου δείξει, ανάθεμα αν κατάλαβα τίποτα.

Θερμοκρασία 35 βαθμοί, ανοίγουμε και ασφαλίζουμε σε ανοιχτή θέση τα παράθυρα πριν μπούμε μέσα. Καθίσματα καινούργια, φουσκωμένα φουλ, τόσο που αν στεκόμουν σε σχετικά όρθια θέση και όχι ξαπλωτή, έβλεπα σχεδόν στην τέντα και δεν είμαι και ψηλός. Τέλος πάντων, μίζα και το αερόψυκτο δικύλινδρο θηρίο με τα 29 άλογα παίρνει μπρος.
"Νταξ ρε, καλούτσικα πάει, το περίμενα τελείως ψοφίμι. Είναι και σχετικά άνετο." "Σχετικά" γιατί η ανάρτηση θέλει ένα φρεσκάρισμα απ' ότι έμαθα, μαζί με το πάτωμα είναι τα μόνα ψιλομελανά σημεία του συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Πού θα πάει θα τα φτιάξουμε κι αυτά. Ταχύτητες οκ συνηθίζονται γρήγορα, το γκάζι (που δεν έχει) συνηθίζεται και αυτό. Επαρχιακός τέλος, στρίβουμε για την ανηφόρα προς Πετροκέρασα, και εδώ αγκομαχάει λίγο. Ε δεν πειράζει, πάμε με 40 χαω, θα επιζήσουμε. Ε τότε ένιωθα ότι είχα ολοκληρη οικογένεια στο πίσω κάθισμα και πηγαίναμε εκδρομή το 1965 στην εξοχή.



Πάμε αργά οπότε αρχίζω και περιεργάζομαι τα πάντα.
"Οι καθαριστήρες δουλεύουν;"
"Ναι ρε εννοείται, αν και δεν τους έχω δουλέψει ποτέ."
Ε μετά από 10 λεπτά αρχίζει και βρέχει. Παράθυρα κλείσιμο εν κινήσει με απαγκίστρωση από έξω και άφημα από ψηλά για να γαντώσουν κλειστά, κλείσιμο και στον αεραγωγό μέσα από ένα περιστροφικό μοχλό... Θερμοκρασία συνεχίζει 35.

Ευτυχώς δεν έβρεξε για πολύ, διπλά ευτυχώς γιατί τα λάστιχα ήταν για τα ανάθεμα. Ε τώρα να βγάλουμε καμιά φωτογραφιούλα.





Μ' αρέσει. Κίνηση μηδέν, οπότε δεν έχει το μάτι το ερέθισμα από σύγχρονα αυτοκίνητα και όλο και βυθίζομαι στο 1965


"Άιντε χασομέρη, έχουμε και δουλειές, πάμε να γυρίσουμε πίσω. Δώσε σε μένα να οδηγήσω και κάτσε δίπλα να βγάζεις φωτογραφίες".
Αρχίζει το κατέβασμα και μετά από λίγο μένουμε από φρένα.
Λίγο πριν βράσει το σύμπαν:
"Τι φρένα έχει ο χουρντάς σου;"
"Πίσω ταμπούρα, εμπρός ένα κεντρικό δισκόφρενο."
"Κατάλαβα, ο θεός βοηθός."
Λιγό αφού βράσει το σύμπαν, και το θηριάκι σταματούσε μόνο αν ανοίγαμε την οροφή ωσάν αλεξίπτωτο στα ντράγκστερ:
"Καλά ρε μλκ, πατούσες συνέχεια και λίγο το φρένο;"
"Ναι... Δεν πρέπει;"
"Πρέπει... Άμα είσαι μλκς"

Θα αργήσουμε λίγο ακόμα να γυρίσουμε για απογευματινή ... βάρδια. Δε γαμιέται. Θα κάτσω να φαντάζομαι λίγο ακόμα ότι είμαι σε παράλληλο σύμπαν, μέσα στο γαλάζιο τσίλικο ντεσεβό. Λίγο ακόμα

rocsta, σε ζηλεύω

Θυμάμαι κάτι άρθρα του Tony Dron ( δημοσιογράφος -οδηγός πίστας) που έχει ένα 2cv και έλεγε ότι άμα είσαι αποφασισμενος στον κατηφορο μπορείς να τρομάξεις πολύ κόσμο. Πολύ ωραία περιγραφή rocsta!

.

Όχι ότι αλλάζει κάτι στο γαματο κείμενο αλλά δύο δισκόφρενα έχει η ντεσεβουκλα μπροστά, τοποθετημενα εσωτερικά στην έξοδο του κιβωτίου.

Ευχαριστώ για τη διόρθωση!

sent >, γι' αυτό ίσως δεν έχω βάλει τόνους

Ωραίο το έχει κρατήσει ο δικός σου.

<

Έχει λίγο καιρό που το πήρε και το συμμάζεψε. Όσο βλέπει το μάτι μέσα-έξω είναι σχεδόν αψεγάδιαστο.